DİLHUN: Zehir ve Deva

14. BÖLÜM

🐒 selamlar. 🐒

bu bölümde düşüncelerinizi aşırı merak ediyorum.🥲

satır aralarında buluşalım olur mu? gerçekten yazma hevesimi arttıran şey oylarınız ve yorumlarınız. çok iyi geliyor bana. lütfen ama lütfen oy vermeyi unutmayın.

[Sınır: 290 oy, 120 yorum]

keyifli okumalar.

♪Mabel Matiz, Kara Dantelli Gençliğimize♪

♪Mabel Matiz, Müphem♪

♪Sezen Aksu, Affet♪

*

"Kalbim, ölü mevsimler gibisin..."

Birhan Keskin

*

Devran'ın bakışlarında anlayamadığım bir his dolaşadururken az öncekine göre daha iyi göründüğü aşikardı. Hatta sevinmiş gibiydi. Minnetle bana gülümsediğinde "Teşekkür ederim," diye mırıldandı. Ardından elindekileri bir kenara bırakıp "Bir tesadüftü aslında karşılaşmamız. Ya da ufak bir kaza da diyebiliriz buna," dedi bana bakarak.

"Kaza mı?" diye öne atıldım şaşkınca.

"Ufak bir kaza," dedi Devran, kaşlarımı çattım. "Şimdi şöyle ki, biz seninle lisede, okulun bahçesinde tanıştık..."

(İlahi Bakış Açısı/ Geçmiş Zaman)

"İlk Karşılaşma"

⏳⌛⏳

İlkbaharın tatlı ve hoş sıcağı insanı yakıp kavurmasa da bunalttığı söylenebilirdi. Ağaçlarda henüz yeni açmaya başlayan beyaz çiçekler, parlak ve masmavi gökyüzü, kuşların bir melodiyi andıran cıvıltıları aslında gelecek olan yeni mevsimin habercisiydi.

Günler, öylece akıp giderken ve bazıları için de yeni tanışmalara vesile olacakken dünya telaşesi içinde olan herkes bir koşuşturmacanın içindeydi. Kimisi okul çıkışında babasının iş yerine uğrayacağına dair babasına sözler veriyorken kimisi de okul çıkışı sırf yurtta vakit geçirmemek adına arkadaşlarıyla kendince planlar yapıyordu.

Takvim yaprakları mayıs ayını gösterdiğinde günlerden pazartesiydi. Yani okulların tatil olmasına tam tamına bir ay vardı. Derslerin neredeyse bittiği, sabahın ilk ışıklarında okula gitmenin artık zülüm olmaya başladığı günler en sonunda gelip çatmıştı.

Bir grup genç kız arkadaş topluluğu teneffüs zili çalar çalmaz koşuşturduğunda, aslında okulun tek voleybol topunu bir an önce kendilerinin kapması için koca liseye içlerinden kendilerince savaş açmış hatta bedenlere çarpa çarpa merdivenlerden aşağı doğru inmeyi bile hiç sorun etmiyor gibi görünüyorlardı.

Dokuzuncu sınıf onlar için yeni bir dönem olduğu kadar okulun diğer kesimleri içinde çömezi olduğu kaçınılmaz bir gerçekti. Çünkü kural aslında çok basitti; okula yeni başlayan dokuzuncu sınıflar çöm veya çömez olarak adlandırılırdı, kendilerinden yaşça büyük olan diğer sınıftaki çocuklar da onlarla bu adla dalga geçerlerdi. Yıllardır var olan bir lise geleneğiydi bu...

Ve tabi ki bu kural, bu genç kız arkadaş grubu için geçerli değildi. Çünkü gruptaki iki kız öğrencinin üst sınıflardan sevgilileri vardı. Genelde de bu grupla alay edip uğraşmak istemezlerdi.