15. BÖLÜM

1.3K 136 29
                                    

merhaba!

biz geldikkk, nasılsınız?

umarım bölümü severek okursunuz. düşüncelerinizi satır aralarına eklemeyi unutmayın olur mu? tepkilerinizi aşırı merak ediyorum...

💗yıldızımı parlattıysanız bölüm sizindir.💗

[Sınır: 200 oy, 70 yorum]

keyifli okumalar. 🤍

♪Suzan Hacigarip, Kayıbım Hala♪

♪Dedublüman, Günü Gelir♪

♪Çağan Şengül-Cem Adrian, Ben Sana Veda Edemem♪

♪Çağan Şengül, Çok Yazık♪

♪Çağan Şengül, Yadigâr♪

♪Bahadır Sağlam, Yarası Ayrılık♪

*

"Birleştiremiyorum. İçimdeki kopukluklarla, dışımdaki bozuklukları."

Oruç Aruoba

*

"Devran," dedim lafını bölerek. Birkaç adım yaklaştım ona doğru. Sustuğunda duraksamıştı da. Yüzünü bana dönmeden, poşetleri daha sıkı tutmaya başladığını gördüm. Öylece hareketsizce dikildi ayakta.

"Devran," dedim yeniden. Bir nefeslik es verdikten sonra "Ben boşanmak istiyorum..." dedim.

Bazı anlar vardır hayatta, sadece susmak istersin.

Sessizlik, korkunç bir uğultu gibi kulaklarını parçalarcasına çoğalsa da konuşmak istemezsin bazen. Çünkü bilirsin ki konuşulacak olanlar senin kaldıramayacağın türden şeylerdir.

Bazı anlar vardır hayatta, sadece kaçmak istersin.

Kaçıp kurtulmak, uzaklaşmak hatta yok olmak istersin. Sanki düşüncelerin seninle birlikte gelmeyecekmiş gibi arkana bile bakmadan her şeyi bırakıp gitmek istersin.

Duygularım o kadar karmaşıktı ki. Hissettiğim bu şey her neyse bedenimi çepeçevre sarmalamış ve sanki beni bir köşeye atmışta idamını bekleyen mahkûm gibi, çaresizce, salonun ortasında Devran'ın bana bir tepki vermesini bekliyordum.

Ona kızgındım.

Ona kırgındım.

İçimdeki yangını bilmesi gerekiyordu.

Her defasında gözlerime büyülenmiş gibi bakan, benimle evli olan adamı bugün kendi evinde başka bir kadınla öpüşürken görmüştüm. Ne yapabilirdim ki burada artık? Beni burada tutan ne kalmıştı? Üstelik benden gerçekleri, kaybımı da saklamıştı.

Annesine de söyleyemem ben demişti. Dün gece Gediz'e de söyleyemem demişti. İyi de neden? Kaybımı bilmeye hakkım yok muydu?

Vardı.

Devran az önce ona boşanmak istediğimi hiç söylememişim gibi davranıp mutfağa doğru gitti. Beni duymuyor muydu? Salonda bir başıma kaldığımda ne yapacağımı bilemeyip ben de peşinden mutfağa ilerledim. Karam'da bu sırada benim arkamdan gelmişti. Mutfağın girişinde ben durunca Karam'da durdu.

DİLHUN: Zehir ve DevaWhere stories live. Discover now