Kod Adı - 53

Kısım 7 - GALİP

Herkes yerini aldı. Sorgulayacağımız elemanı saymaz isek tam 6 kişiydik. Bulunduğumuz şehrin bir ilçesinde, onun da bir köyüne yakın bir arsasındaki hangardaydık. Anlatması zor bir yer...

Amca adamlarından birine baktı, adam birşeyler anlamış olacak ki sandalyeye zincirle bağlanan elemanın yanına gitti. Adamı uyandırmaya çalışıyordu, tokat ve yumruklar ile...

Wiz yanıma doğru yaklaştı, kulağıma "İçimde nedense kötü bir his var Venk..." dedi. Benim içimde de kötü bir his vardı ve Wiz'in de bunu hissetmesi olayı biraz ilginç hale getiriyordu. Kulağına yanaşıp "Birazdan ya hissettiğimiz şey gerçek olacak ya da memnuniyet ile ayrılacaz." diye fısıldadım. "Her şekilde bir sonuca varacağız desene." dedi dedi sessiz bir şekilde kulağımdan uzaklaşırken.

Eleman öksürük ve nefes alışverişler ile ayıldı. Amcanın adamı sandalyenin yanında beklemeye geçti. Amca alaycı bir ses tonu ile "Günaydın uyuyangüzel... Nasıl geçti? Rahat uyuyabildin mi?" diye sordu. "Şimdi senden birkaç bilgi almam lazım, öncelikle kimsin ve nereden geldin?" diyerek ekleme yaptı.

Adam sahte olduğu bariz bir kahkaha attı, ardından Amca'ya dönüp çok ciddi bir surat ifadesi takındı. "Tamamdır, seni sevdim ihtiyar! Sana birkaç birşey anlatacağım." dedi. Amca ve Wiz bu duruma sevinmiş gibi birer gülümseme sergilediler, ama ben iyi bir haber aldığımı düşünmüyordum.

Amca "Anlat bakalım o zaman." dedi ve önceki yerine geri geçti. "Benim adım Scarses, kökenim yabancı ama türkçeyi güzel kullanırım. Benim emrimdeki dört adamdan birisi verdiğim görevde hayince öldürüldü, diğer ikisini de bu iki velet öldürdü. Ölen bir askerimin intikamını aldım. Sırada ölen iki askerimin intikamına geldi." dedi.

Wiz'e yaklaşıp "Kalan bir askeri de görevde herhalde." diye fısıldadım, Wiz de sırıttı.

Amca daha başka anlatacak bir şeyi olup olmadığını sordu. Adam Amca'ya sırıtarak baktı, beş 6 saniye bakıştılar.

Scarses denilen eleman "Parti başlasın!" dedi. Yanındaki hazırda bekleyen adam birden silahını çıkarıp bizden olan iki adama seri iki mermi sıktı. Gerilmiştim. Adamlara baktığımda birisi boğazından, diğeri ise kalbinden vurulmuştu.Adam silahını Amca'ya doğrultup bir tane de ona sıktı. Kurşun Amca'nın eline gelmişti.

Scarses birden ayağa kalktı, zincirlerden kurtulmuştu. "Son bir adamım hâlâ hayatta." dedi ve sırıttı. "Ben kendimi adamlarımdan başkasına bağlatmam." diyerek ekleme yaptı. Wiz'e "Amca'yı al ve kaç" diye fısıldadım. Kafası karışmış gözüküyordu. Sadece dediğimi yapması gerektiğini söyledim.

Bizden olduğunu sandığımız adam silahı beline koydu. Scarses ise sandalyeye oturup bacak bacak üstüne attı.

Tam konuşmaya girecekti ki ben ani bir hamle ile solumdaki iki cesetten bana yakın olana doğru atıldım. Amacım cesedin yanındaki silahı almaktı. Silahı alıp Scarses ya da diğer adamdan birisine hasar vermem gerekiyordu, yaşamak için şarttı. Diğer türlü her şekilde ölecektim, bu sayede bir şansım oldu.

Hızla silahı elime alıp hızlı bir atış yaptım. Bu atış seri bir atış idi, usta silah kullanıcıları bile bunu yapamazlardı, gerisi artık şansa kalmıştı. Dualar yardım eder miydi?

Adam silahına uzanıyordu, tam o sırada adamı göğüs ve boğaz arasındaki bir yerden vurmuşum. Adam yere yıkıldı. Scarses sandalyeden hışım ile kalktı, üzgün bir şekilde adama eğildi ve bir şeyler fısıldadı. Wiz'e bakıp "Şimdi!" diye bağırdım. Wiz Amcayı da yanına alıp arabaya doğru koştular.