HOLLA YİNE BEN. BİLİYORUM ÇOK ÖZLEDİNIZ BENI.
NEYSE HADI BÖLÜM GEÇELİM. 🤍
OY VE YORUM YAPMAYI UNUTMAYIN LÜTFEN! 🌸
~Yokluğun muydu ağır basan? Yoksa sana olan özlem mi?~
Ne olduğunu anlamamış bir şekilde bir birimize bakarken bir elinde bıçak diğer elinde tencere kapağıyla dedem görüş açımıza girdi.
Merakla kaşlarımı kaldırıp tekrardan dedemi inceledim elindeki bıçağa dikkatli bakınca bıçaktan süzülüp yere damlayan kırmızı sıvıyı görünce gözlerim kocaman açıldı. Ardından birkaç saniye sonra aklıma gelen şeyle çığlık atarak ayağa kalktım.
"DEDE SEN EYMENİ Mİ ÖLDÜRDÜN?"
Ben ne kadar panikliysem diğerleri bir o kadar sakindi. Adam burada katil olmuş bunlar hâlâ sakince oturuyordu.
"YA SİZ NEDEN HALA OTURUYO-"
Sözümü kesen şey koşarak koridora gelen Levent ve Eymen'i görmem olmuştu. Levent dedemden birkaç adım uzakta dururken Eymen yanıma gelip beni kontrol etmeye başladı.
"Neden çığlık attın? Bir yerine birşey mi oldu güzelim?"
Ben şaşkınlıkla Eymen'i kontrol ederken o da beni endişeyle kontrol ediyordu.
"İyiyim, iyiyim de dedem kimi öldürdü?"
Sorduğum soruyla salondakiler kahkaha atarken ben hala bana anlamsız gözlerle bakmakta olan Eymen'e bakıyordum.
"Ne? Ne öldürmesi güzelim?"
Elimle dedemin elindeki bıçağı işaret ettim.
"O.. O zaman o kan ne?"
Eymen bakışlarını bende ayırıp arkasında olan dedeme çevirdi. Her ne gördüyse o da kahkaha atmaya başlamıştı.
Komik olan neydi? Dedem birini öldürmüş bunlar hala burada gülüyordu.
Gözlerim yavaş yavaş dolmaya başlarken ben hala dedemin kimi öldürmüş olabileceğini düşünüyordum.
Eymen tekrardan bana döndüğünde yüzümde her ne gördüyse kaşlarını çattı.
"Neden ağlıyorsun sen?" Eymen'in sorusuyla odaya sessizlik çökerken ben gözümden akmış olduğunu bile bilmediğim gözyaşlarımı sildim.
"Bilmiyorum ki. Birden dolu verdi gözlerim." Kesinlikle regl haftam yaklaşıyordu.
"Sen Burhan amcanın katil olmasından mı korktun?"
Yiğit'in sorduğu soruya başımı olumsuz şekilde sallayarak cevap verdim.
Ben dedemin katil olmasından korkmamıştım.
Aksine gider öldürdüğü kişiyi ben gömerdim.
"O zaman neyden korktun Küçük?"
Bu soruyu Murat sormuştu. Eymen de olan gözlerimi ona çevirdim. Oturduğu yerden kalkmış birkaç adım uzağımızda duruyordu.
"Dedemin benden habersiz katil olmasından korktum ben."
Saçmaladığım şeyle yüzümü buruşturmamak için kendimi zor tuttum. Cidden aklıma başka birşey gelmemiş miydi? Eymen'i öldürmesinden korktum desem daha inandırıcı olurdu.
Murat hafif gözlerini kısıp birşey söyleyecek gibi dursada birşey demedi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SEVDA BÜYÜSÜ
Humor"Peki en sevdiğin renk ne Şervano?" Gökyüzüne bakıyordu bende ona. Onu izlemek gökyüzünü izlemekten daha cazip geliyordu bana. "Firuze. " " Efendim? " Kıkırdadı. Gülünce daha bu güzel olduğundan haberi var mıydı? Olmasın bence. "En sevdiğim renk...
