SEVDA BÜYÜSÜ

24. BÖLÜM

Selam nasılsınız?

Bölüm birazcık geç geldi. Kabul ediyorum. Ama bu aralar biraz yoğunum bu birkaç ay bu yoğunluk devam edecek. Şimdiden özür dilerim.

Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayınız. ✨

Bölüm şarkısı: Cem Karaca/  Bu son olsun.

Keyifli okumalar...

~Dudaklarında yer edinmiş meftunlu gülümsemeye tutuldum belkide. Kim bilir?~

Elimdeki anahtarı çantama attığım esnada girişe gelen Roda'yla bakışlarımı ona çevirdim. Üzerindeki beyaz tişört ve buz mavisi kot pantolonuyla oldukça gündelik dursa da taktığı aksesuarlarla oldukça şık bir görüntü yakalamıştı.
Ben ne kadar klasik giyinmeyi seviyorsam Roda da bir o kadar sportif giyinmeyi seviyordu.

"Bu güzelliğini neye borçluyuz Rod?"

Yanıma geldiğinde hafifçe gülüp ayakkabılıktan beyaz spor ayakkabısını alıp ayağına geçiririken cevapladı beni.

"Her zamanki hâlim yavrum. Asıl sen standartlarının dışına çıkmayı kime borçlusun?"

"Kime olacak. Tabiki de sana."

"Ben değilde baş harfi Eymen olan birisi için olmasın o?"

İma barındıran sesiyle gözlerimi devirdim. Hayır yani bir şey de diyemiyorum çünkü kendisi şu anda bana ne yapıyorsa ben zamanında ona bin katını yapmıştım.

"Güzelim ben sadece kendim için giyinirim. Hem abartma be alt tarafı elbise giyindim."

Belki bir tık makyajımı abartmış olabilirdim. Ama bir tık.

"Eksik söyledin yavrum. Kısa ve çok çekici bir elbise giymişsin. Sence de yan komşuda yapacağımız kahvaltı için fazla şık ve iddialı değil mi?"

Yioo gayette olması gerektiği gibi giyinmiştim. Dar kot bir elbise dalgalı açık saçlar ve beyaz bir spor ayakkabı gitmiştim. Adam olana çok bile. Hem kahvaltıdan sonra merkeze gidecektik. Onun için böyle giyinmiştim. Yoksa neden giyineyim ki?

"He he ondan. Hadi daha fazla bekleme yapmadan gidelim artık. Dedem gideli çok oldu şimdi bizi bekliyorlardır."

Konuyu üstelemekte benden daha iyisini tanımazdım. Bir insan evdaldı her konuda mı iyi olabilir?
Rod en sonunda ayakkabısını giydiğinde rahat bir nefes vermiştim.

"Lafı döndürdüğünü anlamadım sanma."

Onu umursamayıp kapıyı açarak önce ben dışarıya çıkmıştım ardımdan gelen Rod'da kapıyı kapatmış ve yanıma gelmişti.

"Eee heyecanlı mısın bakalım 'gerçek sevgilinle' ilk kahvaltını yapmaya?"

Anlaşılacağı üzere Rod'a bazı şeyleri anlatmıştım. Dün uyandığımda yanımda kimse yoktu bende bunu fırsat bilip evden bildiğiniz kaçmıştım. Nedenini bende bilmiyorum. Bekli de Makbuşlar yakalanmaktan korktuğum için olabilirdi.

"Off sonra geç dalganı hadi bizi bekliyorlar."

Gözlerini devirip yürümeye başladığında bende ona eşlik ettim. Makbuşların kapısına geldiğimizde davet edilenin yalnız biz olmadığını anlamıştım. İçeriden gelen gürültü fazlasıyla yüksekti. Ne yani tek davetli biz değil miydik?
Ama neden ya?
Ne güzel sessiz sakin kahvaltı yapacaktık.