Game Over

Chapter 10

Chapter 10

I really wanted to talk to them again, but I was just so scared that they'd shut me off again. Also, I didn't want to add burden to them kasi nagrereview din sila for the BAR exam. Pero nase-stress talaga ako sa kaka-isip if galit talaga sila sa akin...

Tapos iniisip ko rin if kumalat na ba sa buong soro iyong sa amin ni Lui. I couldn't even message my BAR buddies to ask for some materials. Nahihiya ako kausapin sila kasi feel ko alam din nila iyong nangyari sa may restaurant. Pero ang dami ko rin kailangan na bagong materials kasi hindi ko naman gusto iyong lahat nung binibigay sa review center.

"Wanna sit with me?" tanong ni Lui nung maabutan niya ako na nasa labas pa rin nung classroom namin.

Kanina pa ako dumating sa review center. Usually kasi mga sis ko iyong katabi ko sa classroom. Hindi ako maka-pasok kasi baka alam din nila iyong kay Lui... Pinag-uusapan kaya nila kung paano nangyari 'yon? Kasi hindi naman talaga kami nag-uusap ni Lui sa classroom. Mag-uusap kami usually doon sa may smoking area o kaya kapag dismissal na.

They're probably talking about it.

"Okay," I simply replied, not really wanting to talk about anything else anymore. Halos hindi ako naka-tulog kagabi sa kaka-isip sa nangyari at kung paano ako mag-e-explain. I actually wanted to skip today's class, but I would feel worse dahil pangit na nga nangyayari sa personal life ko, madadamay pa 'yung review ko.

We got inside the room. Nakita ko na napa-tingin sa akin iyong mga sis ko. Alam siguro nila... kasi bakit naman sila titingin nang ganito sa akin?

"Come on," Lui said, nudging me na maglakad na papunta sa likuran.

I quietly followed him. Nandon ako sa pinaka-dulo habang nasa tabi ko siya tapos ay katabi niya naman iyong mga ibang kakilala niya. Hindi ko alam kung okay ba na nandito ako sa likod kasi nakikita ko lang iyong likuran nung mga sis ko... O kung nasa harap naman ako, iisipin ko na tinitignan nila ako.

Nung dumating iyong lecturer, I told myself to focus on the review. Every time my mind would drift elsewhere, mabilis kong sinasabi sa sarili ko na magfocus lang sa review. Ito na nga lang iyong medyo maayos na nangyayari sa buhay ko, guguluhin ko pa?

"Where do you wanna eat?" Lui asked nung lunch break.

"No, I'm fine," sabi ko sa kanya. "I'll just eat in my car."

"What?" sabi niya na naka-kunot ang noo. "Tara na—"

"Really, I'm fine," I said again. "Sama ka na sa mga kaibigan mo," I told him kasi nakikita ko pa naman iyong mga friends niya na naglalakad palabas ng review center.

Lui looked at me once again, but I just told him once more na sumama na sa mga friends niya. Mas gusto ko roon sa loob ng sasakyan ko kumain ng lunch. Gusto ko rin ng katahimikan para isipin kung paano ko kakausapin sila Alisha. I wanted to give them space, but I felt like the more that I let this be, mas lalala lang... Baka isipin nila na wala akong pakielam.

I felt like there's no winning here.

Lui left. Pumunta ako sa sasakyan ko. Meron naman akong protein bar doon. Saka hindi ako nagugutom. Hindi talaga ako nakaka-kain kapag ganito na stressed talaga ako. Tapos feel ko nagsabay-sabay pa. Wala talaga akong appetite.

I was deep in my thoughts nang bigla akong maka-rinig ng katok sa may bintana ng sasakyan ko. I saw Lui outside my car.

"What?" I asked when I rolled the windows down doon sa may passenger seat kasi nandon siya naka-tayo.

Instead of answering, Lui unlocked the door tapos ay pumasok siya sa loob. He handed me a sandwich from one of the coffeeshop na pinupuntahan namin dito. Inabutan niya rin ako ng iced coffee.