Game Over

Chapter 17

Chapter 17

Akala ko talaga mahihirapan akong ipaliwanag sa family ko iyong tungkol sa pagtanggap ko sa offer na magwork sa big firm... but why did I even doubt them? Of course, they were happy for me—proud, even. Sikat kasi talaga 'yung firm na 'yon.

"Congratulations, Tali," sabi ni Tito sa akin.

"Thanks, 'To," sagot ko sa kanya. "Libre ko kayong lahat ng dinner sa first salary ko."

"Aabangan namin 'yan," sabi niya sa 'kin.

"Wala ka bang tips d'yan, Tito?" I asked kasi galing din si Tito sa mga big firm bago siya nagdecide na umuwi sa province to start his own private practice. Hindi naman super laki nung firm ni Tito, but they have a roster of clients. Parami na nga nang parami kaya expected na rin talaga nila na sasama ako sa kanila after. Buti na lang talaga ay naintindihan nila ako.

"Paper works after paper works after paper works," sabi ni Tito. "Tapos paper works ulit."

Natawa ako. "Ganon ka-grabe, Tito?"

Tumango siya. "Lawyering is 80% paper works and 20% court appearance," sabi niya sa 'kin. "Marami kang matututunan don, pero sana mag-enjoy ka rin."

"Sana nga po."

"Pero 'di 'yon gaya sa mga pinapanood mo, alam mo naman 'yon. Boring maging abogado lalo na kung hindi naman criminal case ang hawak mo," sabi niya sa 'kin. "Saan mo ba balak magfocus?"

"Di ko pa po sure," sabi ko sa kanya. "Pero well-rounded naman daw po kapag first year pa lang. Baka doon ko matagpuan ang calling ko."

Ang daming bilin sa akin ni Tito. Very appreciated ko 'yon. Alam ko naman na looking-out lang siya sa magandang pamangkin niya. Kinakabahan naman talaga ako, but I chose to focus na lang sa pagpili ng mga work outfit ko. Alam ko naman na maiistress ako sa trabaho, but might as well look pretty while at it.

Hindi pa ako sumu-sweldo, pero na-advance ko na iyong unang salary ko. Pang fastfood na lang ata ang budget ko sa family dinner namin. Ang dami kong nabiling outfit. Okay lang 'yan. Basta masaya ako.

Sobrang kabado na hindi ako mapakali nung dumating ako sa orientation para sa trabaho. I introduced myself to them. They were nice naman, pero kami iyong mga magiging magka-trabaho. Sana maging close kami.

"How's the first day, Ms. Big Firm?" tanong sa akin ni Alisha.

"Gusto ko na agad magresign," sabi ko sa kanya. Natawa siya. Palibasa siya ay nasa Bali. I was so jealous, pero buti na lang at wala akong social media kaya at least 'di ko nakikita iyong mga posts niya.

"I told you so."

"I know," I said tapos ay nahiga ako sa sahig kasi wala pa akong energy na magpalit ng damit.

Akala ko first day ay magpapa-cute muna kami... Gosh, I was so wrong! Natambakan agad ako ng gagawin. I was so confused. Nahiya akong mag-ask ng question. Iyong mga kasama ko, mga robot ata sila. Paano nila nagawa 'yon? As far as I was concerned, mga top students sila pero may work experience na rin sila kasi nagwork pala sila while working. I mean... paano?

Ni hindi ko namalayan kung anong araw na dahil sa dami ng ginagawa ko. Masyado ata akong na-excite sa starting salary na nalimutan ko na with good salary comes slavery.

"San na 'yung sa draft ng San Luis?" tanong sa akin.

I immediately looked for it in the mountain of papers on my desk. Nang makita ko 'yon ay agad kong inabot kay Pam, iyong isa sa mga paralegal dito.

"Thanks, Tali," sabi niya. "Saka pala sabi ni Atty. Arnaez, pa-prio daw 'yung sa appeal don sa CIAC na pinagawa niya sa 'yo kahapon."

Oh, my god, can somebody just shoot me?!