Game Over

Chapter 22

Chapter 22

"Still no decision?" tanong sa akin ng partner nung ipatawag ako dahil may itatanong ata sa akin tungkol don sa isang case na lead ako.

Alangan akong ngumiti. "Okay naman pleadings ko, Sir, ah?" pabiro kong sabi.

Humalakhak siya. I mean, it's probably wrong, but what could I do? Maganda talaga ako. Alam ko naman na bukod sa top 1 ako, advantage ko rin na maganda ako kaya mabait sa akin iyong mga partners. It wasn't as if inaakit ko naman sila. Takot ko lang ma-disbar. Basta ang alam ko, a nice smile can get me far in life.

"But... may vacancy ba sa litigation, Sir?"

Kumunot ang noo niya. "Litigation?"

Tumango ako. "Yes, Sir. Medyo interested po ako sa litigation."

"Is that so?" sabi niya na parang nabigla pa roon. "Serrano mentioned na nagdedecide ka pa sa Corpo o Arbitration."

I forced a smile on my face. Of course, he said that. Hindi ko alam kung boyfriend ko ba siya o manager.

"Yes, but litigation sounds interesting din, Sir," I replied instead dahil hindi ko naman pwedeng ilaglag bigla si Lance.

Alam ko na medyo in favor sa akin iyong partners... pero alam ko rin naman na between me and Lance, of course mas pipiliin nila si Lance. I still had to tread carefully. After all, office politics pa rin ang mas matimbang kahit gaano pa ako kagaling gumawa ng pleadings.

"Very well," sabi sa akin. "Ask the department head to assign a case to you."

"Wow, thank you, Sir. As always, I will do my best," I replied at saka umalis na ako bago pa magbago iyong isip niya.

Dumiretso na ako sa office ko. Mabuti na lang at alam ko na wala sa Luzon si Lance kaya at least may day of peace ako kahit papaano. Nagtrabaho lang ako buong araw. Nung lunch break, pumunta ako sa library ng firm at saka naghanap ng book about litigation 'don. Gusto ko magbasa muna about that bago ako magrequest. Nakaka-hiya naman kasi kung mukha akong tanga. Alam ko na ibang-iba iyong litigation kaysa sa ginagawa kong pleadings.

I spent all my lunch breaks in the library. Para lang akong bumalik sa law school na nag-aaral ako. I took down notes don sa mga usual na mistakes ng lawyers saka kung paano mag-argue effectively. Gusto ko rin humanap ng mentor for this. Naglilitigation naman sila Tito kaya lang ang hassle if uuwi pa ako para don. If dito naman sa firm, feel ko kasi naka-masid lagi sa akin si Lance.

Tsk.

What if magresign na ako after?

Pero parang ang ungrateful ko naman...

What if tanggalin na lang nila ako?

Tsk. Bahala na nga. Saka ko na lang iisipin 'yon kapag nakapagdecide na talaga ako kung ano gusto kong mangyari sa buhay ko.

Bumili na rin ako ng sarili kong libro dahil gustung-gusto ko na maghighlight doon. Dala-dala ko iyong libro kahit saan ako magpunta. Hindi na kasi ako nacchallenge sa pleadings kasi feel ko na-master ko na siya. May template naman kasi 'yon—depende na lang sa facts ng kaso. But litigation? It sounded so exciting!

Like what if magwork ako sa PAO? O kaya prosecutor? Maganda din naman 'yon.

"What?" I asked when I saw Lui's smug face nang makita niya ako na nagbabasa nung libro ko.

Maaga pa kasi kaya naman nasa ibang floor ako nung building. Nakaupo lang ako doon at nagbabasa habang hinihintay na magstart iyong legal aid.

"Is it because I told you na akala ko mapupunta ka sa litigation?" he asked.