OY VERMEYİ VE SATIR ARASI YORUM YAPMAYI UNUTMAYIN❣️
Ateşin bana "Orospu" demesinden üç gün geçmişti. Koskoca üç gün...
O kelimeden sonra telefonumu duvara fırlatmış ve yine sinir krizi geçirmiştim.
Sinirim ona değildi, kendimeydi.
Öfkem kendime söz geçiremediğim içindi.
Ateş haklıydı, bedenen olmasam da ruhen orospunun tekiydim.
Ne kadar zorlansam da artık ona yazmama kararı almıştım.
En azından biraz da olsa gururum kalmıştı galiba.
Ne kadar güzel...
3 gündür evden çıkmıyor, üniversiteyide ekiyordum. Biraz daha böyle devam edersem devamsızlık yüzünden beni atacaklardı herhalde.
Üniversitenin altıncı ayıydı ve ben hâlâ bu şehire tam alışamamıştım. Annemler Ankarada bende İstanbuldaydım. Üniversite için bu eşsiz ve büyülü şehire gelmiştim. Ailemin tüm diretmelerine rağmen Ankara üniversitesini istememiş, o şehirden ve bana yaşattığı tüm şeylerden kurtulmayı istemiştim.
İlk okuldan beri tanıdığım kız arkadaşım Çiğdemle bizimle yaşıt bir kız bulmuş ve üninin yakınlarında ev kiralayarak beraber yaşamaya başlamıştık.
Çiğdem çok samimi ve cana yakın bir kız olduğu için onu çok seviyordum. Birde tüm sırlarımı ve yaşadığım şeyleri bildiği için her zaman yanımda olmuş ve ne yaşarsam yaşayayım bana destek vermekten hiç bir zaman vazgeçmemişti. Aldığım kararlara sorgulmadan ayak uydurmuş ve beni hiç bir zaman yargılamamıştı.
Tek anlaşamadığımız konu onun beni aceleye getirmesiydi.
Yine yan odadan bana bağırarak "Meva elini biraz çabuk tut, geç kalacağız! "
Ah, bu kızın ciyaklaması bende ölme hissi uyandırıyordu.
Aynadaki aksime bakarak simli farımı sürmüş, saçımıda su dalgası yaparak topuklu ayakkabımı giymiş ve minicik eteğime inat salına salına Çiğdemin yanına doğru yürümüştüm.
Topuklu ayakkabılardan nefret ederdim ama boyumun 1,50 olması işleri baya zorlaştırıyordu.
Kısa boyluluk bizim ailede genetikti.
Genetiği sikeyim!
Ünversitedeki 1,70 kızlar bacak şov yaparak yanımdan bir rüzgar edasıyla geçerken ben sadece topuklumla maksimum 1,57 yaptığım boyumla minimal olarak takılıyordum.
Anladığınız üzere bembeyaz güzeller güzeli pamuk suratımdan başka övünecek bir şeyim yoktu.
Ama bazı avantajlarıda vardı.
Erkekler şirin buluyordu beni.
Ne kadar yüz vermesemde etrafımda "Beni gör" diye şekilden şekile girmeleri hoşuma gitmiyor değildi.
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
Ateş çevrimiçi
yazıyor...
Sıkıcı bir dersin ortasında telefonuma düşen bildirimle kilit ekranından mesaja baktım.
Ateş: Merhaba
NELER OLUYOR AMK
yazıyor...
Ateş çevrimiçi
yazıyor...
Ateş: Özür dilerim
Ateş: Öyle söylememeliydim
Ekranı kapatmadığımdan gelen diğer bildirimleride görünce şaşkınlığım yüzünden kendimi tutamadığım için çığlık atmıştım.
NE?!
BU GERÇEK Mİ?
YOU ARE READING
İMKANSIZ +18 ( yarı texting)
Teen Fiction"Sana karşı sabrımın sonuna geldim!" diye fısıldadıktan sonra sanki olabilecekmiş gibi bana biraz daha yaklaşmıştı. Bakışlarım önümdeki koca bedene inat yakalanmamak için kilitli kapıya dikilirken dudaklarıma değen dudaklarla gözlerim kocaman açılmı...
