Motor kıza çarpıp savrulurken arabanın ön camı kırılmıştı. Motoru süren adam yolun ortasında hareketsiz yatarken, arabanın içinde ki kız ise başına aldığı sert darbeyle gözlerini kapatmıştı.
Bu kaza onların hayatlarında yeni satırlar yazacaktı.
Sadece beklemek gerekiyordu.
Hayat hep beklemeyi gerektirirdi zaten.
...
Gözlerimin buluştuğu beyaz tavan, ve sesler nerede olduğumu anlamaya yetmişti. Ne olduğunu hatırlıyordum. Dün sokakta gördüğüm motora benzer bir motor bana son gaz gelerek çarpmıştı ama sonrası yoktu.
Fakat hastanede olduğuma göre ne bana, ne de ona iyi şeyler olmamıştı.
Sırtımı hafif dikleştirmeye çalışsam da karnımda hissettiğim ağrı yüzümü buruştururken geri yerime yattım.
Burası tam olarak bir hastane odası gibi değildi. Sanki koridorun kenarında perdesi olan, acil hastaları hemen muayene edip, serum taktıkları o yere benziyordu.
İçeri bir hemşire girdiğinde gözlerimi ona çevirdim.
"Uyanmışsınız. Kendinizi nasıl hissediyorsunuz?"
"İnsan gibi ama anormal." Dediğime hemşire güldü.
"Anladım. Öncelikle ağır sayılabilecek bir kaza geçirdiniz ama bunu motoru kullanan beyfendi için söylesek daha doğru olur. Siz pek bir darbe almamışsınız. Sadece karnınızın sağ tarafına o an ki hızla kırılan camdan bir parça hafif girer gibi olmuş. Bir de başınıza sert bir darbe almışsınız. Bunun dışında pek bir sorun yok ama başınız da bir şişik, karnınızda da morarma var."
Ne çok konuştu.
Yaşıyorum işte.
"Geçmiş olsun." Deyip gideceği sırada onu durdurdum.
"Motoru kullanan kimdi?"
"Yağız adında biri."
"Görme şansım var mı? Nasıl olsa bana çarpmadı mı?"
"Tabi, gidebiliriz." Dedikten sonra yanıma gelip, kalkmama yardım etti.
Birlikte koridora çıktığımızda 214 numaralı odanın önüne geldik.
"Burası." İçeri önden girdigim de yatakta yatan yüzü görmemle resmen kalp krizi falan geçirdim.
"Has-" Derken hastanede olduğumuzu hatırlayıp sustum. O da beni tanımış olacak ki çatık kaşlarla yüzüme bakıyordu.
"Tanışıyor musunuz?"
"Evet." Dedim boğazım düğümlenirken.
"Odadan çıkıyorum ben o zaman?" Diyen hemşireyi onayladım.
Yatağın yanında ki sandalyeye Dikkatli bir şekilde oturup, gözlerimi karışık renkteki harelerine çevirdim.
"Niye hayvan gibi gelip çarpıyorsun?"
"Dün gece bana ara gaz yapma diye bağıran da sendin değil mi?" Dedi düşünceli bir tavırla.
"O motorda ki sen miydin?"
"Evet."
"Salak herif, niye gece gece ara gaz veriyorsun harbiden?"
"Ölüm döşeğinde yatarken bunu mu konuşalım ama?"
"Abartma lan, yaşıyorsun gerizekalı."
"Papatya çayı-"
" Araba çöp oldu. Sen de canından olabilirdin. Ayrıca motorun ne haldedir onu da düşünemiyorum."
"Bir şey yok ya bugün taburcu oluruz."
"Ya abi arabam çöp oldu, senin de motorun. Bana araba al sen bence."
"Ben niye alıyorum?"
"Füze gibi gelip çarpan sendin çünkü!"
"Tamam önce taburcu olalım sonra bakarız."
"Görüşeceğiz seninle motorcu."
"Görüşelim çöl kızı."
"Çöl kızı?"
"Gözlerinin rengi çöl kumuna benziyor."
"Salak. Mal, sen gelip bana çarpmasaydın ben şuan evimde olacaktım."
"Tamam ya, halledeceğim Dedim işte."
Son bir kez ona bakıp odadan çıktım.
...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
PUS (+18)
Mystery / ThrillerSıradan bir hayat ve gizem dolu bir adam. Yalanlar ve suçlarla dolu bir dünya. Pus adlı bir ekip. Onlara sonradan dahil olan ve hayatının dönüm noktasında olduğunun henüz farkında olmayan bir kız. "Aşk ve nefret, bu ikisi bir araya gelebilecek en kö...
