PUS (+18)

30.BÖLÜM

Bölüm Şarkısı-Anlatamam/Cello Versiyon

Medya; Alina

Sizi çok severenzi, iyi okumalaaar

◇

"Sevmiyorsun beni, biliyorum.
Aklına geliyor muyum? umuyorum.
Kalbinde yerim var mı? Bilmiyorum.
Ama en çok bunu istiyorum."

...

"Hazır mısınız?" Dedi Yağız bütün ekibe doğru.

"Bomba gibi hemde." Diye hevesle cevap verdi Hafsa. Yaklaşık 2 Hafta geçmişti ve şuan iyiydi. Biz biraz daha dinlenmesi için zorlasakta asla kabul etmemişti. Ve bugün de yine bir operasyona gidiyorduk. Sadece bir tık farklı olacaktı.

Ben yasa dışı bir şekilde malzeme satmak için gelen bir adamın karısı olarak görünecektim. Ve o adam da Yağız olacaktı. İkimiz birlikte o eve girecek, hiç bir şey belli etmeden ses kaydı alacak ve hızla işimizi bitirecektik. Tabi bu bana anlatılan kısmıydı. Eminim daha aksiyonlu geçerdi.

Siyah, dar, mini elbisemin altında ki tabancamı son kez kontrol ettim.

Stresle terleyerek derin bir nefes aldım. Bu görev sandığımdan daha zor geçecek gibi hissediyordum.

Aslına bakarsak, gerçekten korkuyordum. Korkumun sebebi göreve gitmek değildi. Sanırım Hafsa'dan sonra bir başkasına da zarar gelmesi beni korkutuyordu. Üzerime hızlı hareketlerle siyah deri ceketide giyinerek herkese son kez baktım. Hepsi hazırdı. Fakat bu göreve Lera ve Çağan gelmeyecekti.

"Çıkıyoruz." Hep birlikte Yağız'ın arkasından geniş araziye çıktığımızda yine artık 'kutsal' olan o büyük siyah arabalarımıza bindik. Araba son sürat ilerlerken gözlerim sadece dışarıyı izliyordu. Parmaklarımı kıtlatarak stresimi atmaya çalışırken elimin üzerinde hissettiğim bir başka sıcaklık, kafamın diğer tarafa doğru dönmesine sebep oldu.

Hafsa anlayışla elimi tutarken bana doğru konuştu.

"Yine birine zarar gelmesinden endişelendiğini biliyorum ama kimseye bir şey olmayacak ve ben de gayet iyiyim."

"Biliyorum. Sakinim." Diyerek sadece kendimi kandırmış oldum.

"Yanındayım Alina, ve söz veriyorum, hep yanında olacağım."

"İyi ki tanımışım dediğim bir insansın." Derken ona bakarak gülümsedim. Karşılık vererek elimi bırakmadan önüne döndü.

○○○

Mekana ulaştığımız da Yağız'la arabadan inerek, girişe doğru yürüdük. Kapının önünde dikilen siyah takım elbiseli, iri adamlar nedense sorun çıkaracak gibi hissediyordum.

"Arabanın içini ve bagajını kontrol edin." Dedi sağda ki adam diğer taraftakine.

"Hayırdır?" Yağız eliyle öne atılan adamın kolunu tuttuğunda adam Yağız'a tek kaşını kaldırarak baktı.

"Arabayı kontrol etmemiz emredildi."

"Neyi kontrol edeceksiniz? Sadece şoförüm ve asistanım var. Kısaca, arabama bakmanıza izin vermiyorum. Şimdi bırakın, içeri girip işimizi halledelim ve gidelim."