BANA ÖYLE BAKMA! #Wattys2016

Bölüm 22

Ah be güzel insan beni bırakıp neden gittin?Keşke çıksa şimdi biri şaka yaptım dese ardından gülümsemenle sen çıka gelsen.Ben buradayım,hiçbir yere gitmiyorum lan desen!Uzun zamandır hiçbir şey canımı bu kadar yakamamıştı.Alışmıştık sana be adam...Yapılır mıydı şimdi bu?Ne yeriydi... ne de zamanı...Çok zamansız gittin be adam.Veda bile etmeden.Veda bile edemeden...

Ne uzun bir gece.Belliki mutsuz.Onun da hayallerini yıkmışlar.Onu da ezmişler.Öyle bir gece ki bir de utanmadan sırıtıyor.Uzadıkça uzuyor.Bitmek bilmiyor Edepsiz!

Öğrendiğinde Belinda da yıkılmıştı.O bile alışmıştı Kaptan'a.Belki tanıyacak kadar vakti olmamıştı ama yeterince tanıyordu Bay K'yı.Kadınlar herşeyi hissederdi...O da kalbinin güzelliğini hissetmişti işte!

Ertesi gün Belinda ile çiçekler alıp Bay K'nın mezarına ziyarete gittik.Son görevimizi yapmak için onun yanında olmalıydık.

Hiç olmadı Bay K...Hem de Hiç...Ben hiç böyle bir vedalaşma düşlememiştim.Sarılacaktık birbirimize.Sen yine bana öğütler vercektin.Elini omzuma koyarak yanımda olduğunu hissettirecektin bana.Sonra hellalleşecektik.Bir gün yine görüşmek umuduyla diye.Yıllar sonra bir babam,dostum olmuştu ama onu da erken kaybettim.Eee neye niyet neye kısmet işte...

Bu şehir.Herşeyimi benden alan bu şehir İstanbul! Kadınımı da benden alamayacaktı.Buna asla izin veremezdim.Artık arkamızda hiç kimseyi,hiçbir şeyi bırakmadan gidebilirdik.Hiçbir şey diyorum ama aslında çok şey!Koskoca yirmi altı yıl.Dile kolay!Ne canlar yandı,kimler göçtü bu diyardan o geçen yıllar zarfında kim bilir?İnsan yaşarken farkına varamıyor da bu hayat insanı çok yıpratıyor be.Şöyle bi geriye dönüp bakmak lazımmış.Kimim ben?,ne için dünyaya geldim,amacım ne benim diye.Üzülmeye değer mi peki? Değer! İnsan yaşadığı acıyla olgunlaşır ben bunu öğrendim işte bugün.Ben bugün yaşamın değerinin de farkına vardım.Geçip giden yıllarında...Yılların gözümün önünden geçip gitmesine daha fazla izin veremezdim.

Öyle bir baktın ki gözlerime gülesim değil ölesim geldi be sevgili ! Özledim Seni...

Son bir kez daha şöyle bir baktım bu şehre ve düşündüm ne kadar da çok şey yaşamıştım! Hele ki Zeynep'i unutmaya çalışırken ne kadar da dibe batmıştım.Her seferin de daha çok yıllanmıştım...

Zeynep'i unutmak için bir çok kadınla görüşmüştüm ama hiçbiri onu unutturamamıştı bana.Hiçkimse yerini alamamıştı...Yokluğunu dolduramamıştı hiçbiri...Kimisiyle otel odalarında sabahlamıştık,kiminin kendi evinde ama kimseyi evime almamıştım.Zeynepten başka kadın evime,yatağıma,kalbime girmemişti;girememişti.Zeynep'in kokusunun sindiği hiçbir şeyi başka bir kadınla paylaşmamıştım.Yalnız onun içindi herşey;ona özeldi.Sayısız kadınla sevişmiştim belki ama sadece birini unutamamıştım çünkü bana aşkı tek yaşatan kişi oydu.Sadece sevgili değil,dosttu arkadaştı benim için.Sonra yokluğuna ''alışmaya''çalıştım...Alışamayacağımı düşündüm,canım yandı,zor oldu ama yine de alıştım işte!Zamanla incinen yerlerime yamalar diktim.unutmaya çalışıp başka kadınlarla görüştükçe daha da yıprandım,söküldü yamalarım;ertesi gün yara bere içinde,delik deşik,yorgun argın evime döndüm.Kendi kendime ''dayamak zorundayım!'' dedim durdum her gece...Kan, ter ve panik içinde...!

''Ben ne yaptığımı bilmez oldum be canım...bilmediğim kadınlarla bilmediğim yerlerde sevişiyorum.Sen olmayan kadınlara senin adınla sesleniyorum.Tuhafsamıyorlar...Kahveme şeker atmayı unutuyorum...Günleri karıştırıyorum...Uyku düzenim iyice bozuldu.Oturduğum yerden saatlerce kalkmıyorum.Dalıp dalıp gitmelerimde arttı.Neyi düşündüğümü bile bilmiyorum.

Gece uyumadan önce kitaplarımı okumuyorum...Artık traş olmuyorum...Ağlamıyorum...Ağlayamıyorum!Kırılan kalbimi falan da siktir ettim,öptüğün her yerimin sana kırılıyor oluşuna üzülüyorum.Sen dokununca sana açan papatyalar da solmuş zaten.Başka kadınlara sarılıyorum ''sen gibi korkmuyorlar.''

Midem bulanıyor;kusamıyorum.İçimde depremler oluyor.Yıkılan binaların altında kalıyorum,ölemiyorum...

Ben ne yaptığımı bilmez oldum be canım!Uçurumun kenarındayım.Bak...Rüzgar okşuyor saçlarımı!''

Bir şeyi onarmak için her şeyi yıkmak gerekir ya ben de kalbimi onarmak için Zeynep'i yıktım;yok ettim.Enkazından eser yok!Artık sadece kalbimin tek sahibi Belinda var.

Bazen sevmek istiyorsun hem de deli gibi sevmek,herşeye inat,aşk yok sevgi yok diyenlere inat sevmek istiyorsun.En güzel çılgınlıkları onunla yapmak istiyorsun.Birlikte yürümek,aynı kulaklıktan aynı müziği dinlemek;Gökhan Türkmen ''Aşk Lazım'' mesela,aynı havayı tenefüs etmek ve bir cepte ısınsın istiyorsun ellerin.Sevgiyi yaşamak iliklerine kadar,korkmadan,bırakıp gidecek düşüncesi olmadan deli gibi sevmek.Onu her haliyle kabul ediyorsun.Aklın sana hayır bak yapma dese de dinlemiyorsun.Çünkü sevmek istiyorsun.Çok sevmek ve gerisini düşünmemek...Onu o yapan tüm özellikleriyle seviyorsun.Hiç birşeyi değiştirmeden.Belki biraz adımlarınız uysun istiyorsun.Biraz sen ona ve biraz o sana...Dünyanın en güzel melodisini çıkarmak istiyorsun o adımlardan.En uyumlu yürüyen çift olmak.Her adımda aşka yürümek,dünyayı unutmak,korkulardan endişelerden uzak...