Chapter 8: wounded heart
JL’s POV
Papara na sana ako ng bus pero biglang dumating si Lance.
Nagulat pa ako. I thought magpapaiwan siya dun kaya di na ako nagpaalam sakanya.
So there ang tahimik nanaman.
“Lance napaiyak ko si Miyuki kanina” hininto niya yung sasakyan.
I thought so.
“anong ginawa mo?” he asked
“well I told her some insensitive stuffs. I’m pissed.”
“JL you shouldn’t have said any!”
“masisisi mo ba ako? I’m your friend right? Naiinis lang kasi ako sa inaasta ni Miyuki. Ano ngayon kung naka move on siya? dapat ba talaga hindi na siya maging aware na naiilang ka sakanya? Lance you were so obvious kanina! She’s cruel!”
“kahit na. I can manage it” pinagtatanggol pa din niya si Miyuki.
I earned Lance’s trust long ago. Nalaman ko ang mga rason ni Lance dahil na din sinabi ng mga teammates niya.
I don’t know kung bakit hindi man lang nag-abalang lumapit ang mga kaibigan ni Lance sa mga taong laging nakakasalamuha niya.
I didn’t too. Ang teammates niya, Sila lang naman nagsabi saakin.
“Lance I think you should tell them.”
“why?”
“pwedeng iniisip mong walang mangyayari. Pero alam mo kahit papaano may karapatan silang malaman. Lalo na si Miyuki. So nasabi mo na ba sa bestfriend mo kanina?” natatawa nalang ako dahil baka iniisip nila pati ang pagiging bestfriend kay Lance inaagaw ko na.
Yan naman na ang tingin nila saakin. MANG-AAGAW.
Hindi na nila inisip ang nararamdaman ko.
Kung magbitiw sila ng salita saakin parang ang laki kong EPAL sa kanila.
Hindi ko naman sila masisisi. Bigla nalang akong nag pop out sa group picture nila.
And them? Nawawala na sa larawan.
So pathetic.
YOU ARE READING
SL BOOK 3: Definitely a Sadist! (FIN)
Teen Fictionsa tatlong taong nakalipas, maari nga kayang madaming nagbago? maari kayang makalimutan ang mga dating pinagsamahan? pwede din kayang nagtanim siya ng galit? o ang tanging nakalimutan lang niya ay ang dating nararamdaman? yun lang at wala ng iba