İntikam hırsıyla yanan bir kız. Karanlığın içine batan bir kız. O sonradan kötü olmadı. O hep kötüydü. Her zaman acımasız , kötü bir kızdı.
İnsanlarla kukla gibi oynayan , uyuşturucu ve sigara içen bir kız. Canı istedi diye insanların derilerin...
Sabaha kadar neredeyse hiç uyumamıştım. Zaynleri düşünüyordum. Onlar beni bir çırpıda sildilerse bende onları silerim. Dinlemediler bile. Ben bu saçmalıklara bu yüzden katlanmıştım. Siyah Cennet onlar için önemliydi. Onlarda kalmasını sağlayacaktım. Bunları haketmemiştim.
Tırnaklarımı avuç içlerime batırdım. Sinirlenmiştim ve üzülmüştüm. Şunu anlıyorumki benim dünyamda iyilik kazanmıyor. Bir iyilik yapmak istedim sonuçlarına bak. Hayatımda iyilik yapmak istediğim nadir bir zamandı. Bana biraz daha güvenselerdi böyle olmazdı. Onlar istese ben sadece Siyah Cenneti değil şehirdeki tüm barların onların olmasını sağlardım.
Yalnızlık çok daha iyi. Arkadaşlar can acıtırlar. Yalnız olursam beni üzücek birileride olmazdı .
Sinirle kalktım yataktan . Banyoya girip elimi yüzümü yıkadım. Sonra dolabımın başına geçtim.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
( Dolunayın giydikleri )
Üstümü giydikten sonra aşağı indim. Çağatay kahvaltı masasında beni bekliyordu . Ben de oturunca yemeye başladık. Bir yandanda konuşuyorduk.
Yemeğimiz bitince dışarı çıktım. Zaynlerin orada kalan motorumu almıştım. O motor bana onları hatırlattığı için başka bir motora bindim. Çağatay arabasına bindi. O genelde arabayı tercih eder. Ama ben motoru daha çok seviyorum. Rüzgarın saçımı uçurmasına bayılıyorum.
Okula geldiğimizde motoru parkettim. Hemen arkamdanda Çağatay geldi. Kolunu omzuma attı. Okuldaki bakışlar bize döndü. Bu okulun popüler çocuklarıyız. Sanırım Pamirlerin pabuçları dama atıldı. Yaşasın kötülük.
Bahçedeki gözlerim Pamirlerin oturduğu banka kaydı. Bize bakıyorlardı. Çağatayı dürtüp gözlerimle Pamirleri gösterdim. Aynanda onlara bakıp sırıttık ve göz kırptık. Pamirlerin sinirlendiği yüzlerinden belliydi.
Çağatay kendi sınıfına çıkarken bende kantine gittim. Zil daha çalmamıştı.
Bir kahve alıp masalardan birine oturdum. Kahvem bitince sınıfa çıkarken bir kaç kişinin konuşmasına tanık oldum. Müdür ve öğretmenle olan olaylar okula yayılmış. Özellikle sınıfı tembih etmiştim ama dinlememişler.
Sınıfta bir kaç kişi ve Pamirler vardı. Onlara sırıtarak yerime oturdum. Onları sinir etmek hoşuma gidiyordu.
Sınıfa herkes geldikten sonra hoca gelmişti. Bense umursamayarak kalkmamıştım. Her zamanki gibi.
