微笑 ▶ Smile ▶ MYG ✔

-3-

Duyduğum ses ile olduğum yerde öylece kala kalmıştım. Ne yapacaktım?

-Merhaba lütfen bi bakarmısınız?

Yavaşça arkamı döndüğüm.

-Ahh evet ne istemiştiniz?

-Biz buranın yabancısıyız. Ve kaybolduk yardım edebilirmisiniz?

-Evet. Şimdi sizi ana yola çıkaracak yol benim gittiğim yoldan çıkıyor galiba emin değilim. Ama öyle galiba telefonumun şarjı bittiği için emin değilim bende buranın yabancısım ama en son öyle demişti telefon.

-Olur

Bir bunlar eksikti zaten. Yanımda iki tuhaf insanla ilerlemeye başladık. Bir anlık soru ile ne cevap vereceğimi bilemeyip saçmalamıştım belki giderler başımdan diye ancak başarısız olmuştum. Ormanın bütün sessizliğini bozan bizim ayak seslerimiz ve ayağınızın altında ezilen yaprak ve kırılan dal sesleriydi.

Güneş etrafı yavaş yavaş aydınlatırken sonunda yola ulaşmıştık.

- Sonunda geldik baylar.

Dedim bıkkın bir ses tonu ile onlarsa tam tersime gayet enerjik bir şekil de yanıt verdiler;

- Teşekkürler .

Onları arkamda bırakıp ilerlemeye devam ettim insanlardan nefret ediyordum.

Herkes aynıydı ve artık kanât gelmiştim dünya palyaçolarla doluydu.

İnsanlarda palyaçoydu benim için iki yüzü vardı.

Uzun bir yürüyüşün ardından bir araba gördüm. Yeniden ölü gibi otostop çektim.

Araba tam önümde durduğunda arabaya bindim. Şoför koltuğuna baktığımda güzel bir bayan vardı.

Sessiz bir şekilde teşekkür ettim.

O ise sadece kafa sallamak ile yetinmişti. Bütün gece uykusuz kalmıştım. Daha şehir merkezine vardı . Bu yüzden uykuya daha fazla karşı koymayıp uykunun tatlı kollarına kendimi bırakırken anılarım rüyalar bahanesi ile beynime hücum etti;

Hayır .

Seninle evlenmek istemiyorum.
Sen . Sen ve ben çok farklıyız.  Bilseydim bunu başından reddeterdim. YoonGi üzgünüm ama biz artık ayrılmalıyız.

Aniden sıçrayarak uyandım.
Kolumda ki saate baktım on ya da onbeş dakikaya merkeze gelirdik.
Düşünce dünyamdan ayıran şey bayanın sesi olmuştu.

-Merhaba ben Hana senin ismin ne ? Kusura bakma insanlara hemen iletişime geçebilen biri değilim.

Samimi ses tonu ve yüzden hiç eksik etmediği tebessümü ile istemeden ona ısınmıştım.

-Bende YoonGi. Tanıştığıma memnun oldum Hana .

Ona elimden geldiğince sıcak olan gülümsememi yüzme takmıştım.

Biraz daha yolu seyrettim. Sonunda gelmiştik. Müsait bir yerde durduğuna yavaşça indim.

Kapıyı tam kapatacakken aklıma gelen fikir ile yeniden onun yüzünü göre bilecek hizada eğildim.

onun haberi olmadan fotoğrafını çektim gerçekten çok güzel çıkmıştı. Fark ettiğinde bana öldürücü bakışlar atıp kızmak için ağzını araladı ancak ondan önce ben konuştum;

- Sadece bir anı Hana.

Derin bir nefes aldı ve tamam anlamında kafasını sallayıp beni geçiştirmişti.

Yeniden teşekkür edip kapıyı kapattım.
Sevimli biriydi.

Hava bozmaya başlarken evin yolunu tuttum .

-Seni sevdim Hana ...