-10-

2.9K 288 71
                                    

Min-Jung'un ağzından;

- O- oha !..

Gözlerim doğruyu mu görüyordu ? Danbi YoonGi'yi öpüyordu. Sinirlerim tavan yaparken YoonGi'nin dudaklarından ayrılıp kendi evine doğru sürüklemeye başlamıştı kısa süre sonra kapıyı açıp YoonGi'yi içeri aldı.

Kapıyı yüzüme kapatırken görüş alanım bulanıklaşmıştı. Şuan kalbim bir cam parçası gibi parçalara ayrılmıştı.
Ben YoonGi'yi severken Danbi ona sahip olacaktı bu gece.

Kapıyı tüm gücüm ile kapatmıştım önüme gelen her şeyi yerle bir ediyordum.

Bir süre sonra yorulmuştum. Hala akmakta olan göz yaşlarım ile dağıtmış olduğum odaya baktım her yer cam ile dolmuştu. Yatak odama doğru giderken üzerinden geçtiğim camlar ayağıma batarken aldırmayıp ilerdim. Sonunda yatak odama geldiğimde yatağa oturdum.

Ayağıma batan cam parçalarını gelişi güzel çıkartıp bir köşeye attım.
Şuan kalbimin acısından bedenimde ki acıları hissetmiyordum.

Evin içinde deli gibi bağırmaya başladım;

- HAYIR! ANLADIN MI YOONGİ HAYIR?! SEN ONUN OLAMAZSIN! BEN SENİ SEVİYORUM! LANET OLSUN Kİ KALBİMİ SANA KAPTIRDIM!

Gözlerimden yaşlar süzülürken gözlerimin ne ara kapandığını anlamamıştım.

✖⚫✖⚫✖

YoonGi'nin ağzından;

Gözlerimi açtığımda Danbi'nin hala uyuduğunu fark ettim. O mışıl mışıl uyurken. Ben yataktan kalkıp üzerime giysilerimi giydim.

Dün gece hiç böyle bir şey beklemiyordum. Danbi uyurken ben de evin içerisinde biraz gezintiye çıktım. Tatlı gülümsemi ile çekildiği bir sürü fotoğraf vardı.

Derin bir iç geçirip mutfağa girdim. Sabahın erken saatlerinde olduğu için ses çıkarmadan dolaptan bir kaç birşey atıştırdım ve yeniden sessizce yatak odasına girdim.

Danbi'ye baktığımda hala uyumasını diliyordum. Ve gerçekten hala derin bir uykuda olduğu belliydi.

Odanın içini biraz inceledikten sonra gözüme çarpan küçük kitaplık ile hızlı hızlı oraya ilerdim.

Biraz bakındıktan sonra pembe defteri elime aldım. Biraz içini karıştırdım onun günlüğünü bulmuştum.

Yeniden ayaklanıp defteri alıp, evden sessizce ayrıldım.

Zaten evlerimiz birbirine yakın olduğu için hemen gelmiştim eve. Hızlı hızlı merdivenlerden çıkıp. Eve girdim.

Elimde ki defteri masanın üzerine bırakıp banyoya girdim.

Belime havluyu sarıp çıktım. Hemen yatağın üzerine oturup elime defteri aldım.

İçindekileri hızlı bir şekilde okumaya başladım. Gerçekten çok büyük sorunları varmış. 
Bir süre sonra istemeden bir gülümseme oluşmuştu. Artık o beni seviyordu. O benimdi.

微笑 ▶ Smile ▶ MYG ✔Where stories live. Discover now