微笑 ▶ Smile ▶ MYG ✔

-13-

YoonGi'nin ağzından;

Yaptığım plana göre buradan geçmek zorundaydılar. Bıraktığım izler sayesinde onları yem olarak kullanacaktım.

Şimdi bana sadece onları beklemek kalıyordu.

Min-Jung'un ağzından ;

Danbi öleli iki hafta olmuştu. Ve polisler ilerleme kaydettiklerini söylüyorlardı.

Nedense iki haftadır YoonGi'de ortalarda yoktu.

Bugün şunu fark etmiştim ben aşık oldum kişi hakkında hiç bir bilgiye sahip değilim. Bu yüzden onun hakkında bir şeyler öğrenmeye karar verdim.

Onu bir kaç defa takip etmişliğim vardı.

Takip ettiğim zamanlarda nedense saat on bir civarlarında  hep bir yetimhaneye gidiyordu.

Neden hep o yetimhaneye gidiyordu.
Orada bir tanıdığı felan mı vardı.

Aklıma şuana saçma sapan her şey geliyordu bunlardan bir kaçı mesela;

Onun gayri meşru bir çocuğu olduğu ya da hiç bir zaman istemediği üvey bir kardeş vesaire vesaire işte.

Hemen kendimi toplayıp.

O yetimhaneye gitmek için yola koyuldum. Onun hakkında her hangi bir bilgi.

Uzun yürüyüşün ardından kendime lanet ederek merdivenlerden çıktım neden yolun uzun olduğunu bilmiyormuş gibi bir otobüse binmedim acaba.

Sonunda müdürün odasını gördüğümde.

Kendi kendime  gerçekten bir başarıya ulaşmış gibi tebrik ettim.

Kapıyı  tıklattım biraz bekledikten sonra ikinci tıklatmamda içeri gel sesi ile hızla içeri girdim.

Selam verip kendimi tanıtım. Müdür nezaket amaçlı beni koltuğa oturmam için işaret etti.

Gerçekten de müdür söylemese ayakta sap gibi dikilecektim.

Müdürle uzun konuşmalar sonucu pek bilgiye ulaşamamıştım. Üzgün bir şekilde kalkacaktım ki müdürün bana tekrar seslenmesi ile durdum;

- Bayan Min-Jung ama size bir bayanın ismini verebilirim. Onunla önceden tanışmışlığım var ve bu bahsettiğiniz kişi Min YoonGi miydi ?

- Evet Min YoonGi

- Onu galiba tanıyor. İsterseniz size ev adresini verebilirim ?

- Tabi ki de .

Müdür kısa süre sonra küçük kağıdı bana uzattığında heyecanlanmıştım.

Hemen kağıdı aldım ve yetimhaneden ayrıldım.

Verdiği adrese doğru giderken içimden söylemeden duramadım. Müdür YoonGi hakkında hiç bir bilgiye sahip değilmiş sadece her gün buraya gelip çocuklar ile ilgilendiği ve buraya yardımda bulunduğunu biliyormuş.

Bir anda güldüm. YoonGi çocuklar ile ilgileniyordu. Ahh bu çok güzel bir şeydi demek ki baba olmak istiyordu. Vay be YoonGi...

Kendi kendime konuşurken adrese geldiğimi fark ettim.

Hiç vakit kaybetmeden kapıyı çaldım. Uzun, bir bekleyiş ardından kapı açılmıştı.

Kapıda benim yaşlarımda bir genç kız çıkmıştı hemde bir bornazla.
Yine fesat düşüncelerim iş başındaydı ;
YoonGi kesin burada kesin onunla birlikte. Ben bu düşünceler içinde kıza bakarken.

Kız bana anlamsız bakışlar atıyordu kafamı hafif sallayıp kendime geldim.

- Şey ben Daegu yetimhanesinden geliyorum. Sizinle bir konuyu konuşmak istiyorum.

- Yetimhaneden geliyorsun. Ah tabiki orası benim büyüdüğüm yetimhane ne sorsan cevaplarım. İçeri girin isterseniz bende üzerimi giyerim.

Onun bu sözleri üzerine içeri girdim. Bana oturma odasını gösterip üzerini giymeye gitti.

O burada yokken bende odanın içini geziyordum. Fotoğraflara baktığımda evli olduğunu gördüm boştan yere kuruntu yaptığım için kendi kendime güldüm.

Geldiğini belli eden küçük bir öksürük ile yeniden koltuğa oturdum.

- Evet hangi konu hakkında benimle konuşmak istemiştiniz?

- Ben şey...

- Evet .

- Ben Min YoonGi hakkında sizden bir şeyler öğrenmek için geldim. Yani her hangi bir bilgi.

Bu sözlerim üzerine yüzü bembeyaz olmuştu.

- Min,Min Yo - YoonGi.