Sen Benimsin

Mazoşist

Ne yapıcağımı bilmiyordum.Emre'nin kulağına doğru yaklaşıp fısıldıyarak konuşmaya başladım:

'Özür dilerim.beni affet...'

Emre gözümün içine bakarak ne oluyor dercesine başını salladı.Arkamı dönüp Doruk'un koluna girdim.Beni arabasına bindirdi.Biner binmez ağlamaya başladım.Hayatımdaki en büyük hatayı yapmıştım galiba.Emreyi gerçekten çok seviyordum.Eğer Emreye Doruk ile çıkmadığımızı söyleseydim Doruk bana ve Emreye zarar verebilirdi.Ondan yani Doruktan çok korkuyordum.Doruk beni evime bıraktı ve tam arabadan ben inerken küstah bir sesle bana seslendi:

'Hadi ama sevgilini öpmeyecekmisin?'

'Sen tam bir APTALSIN!'

'Hey sakın ol sevgilim.YArın sabah okulda görüşürüz bebeğim.'

'Gerizekalı bana bebeğim ve sevgilim demeyi bırak! diyip kapıyı hızlıca kapattım.'

Eve girdim.Annem evde yoktu.Yine herzamanki gibi işteydi.Çantamı yere fırlatım odama gittim.Üstümü tam değiştirecektim ki telefonuma mesaj geldi.Kesin Doruk şizofreni atmıştır diyerek mesajı açtım.Oda nee oysaki mesaj atan kişi Emreydi.Mesajda (Bugün saat 3 te okulun ordaki Ecem kafede seni bekliyor olacağım.)yazıyordu.Hemn üstümü değiştirdim.Üstüme düz mor bi t-şört altımada kot pantolon giydim.Emre'nin dedi kafeye gittim.Emre ordaydı bir masada tek başına oturuyordu.Yanına gittim ve oturduğu masaya karşısına oturdum.

'Meraba beklettiysem özür dilerim. '

'Önemli değil ee ne anlatıcaksın. '

'Bak şuan bana çok kızgınsın ve bu duruma çok şaşırmış bir şekildesin biliyorum.Ama her şeyin bir nedeni var şimdi sana her şeyi anlatacağım.'

'Anlat. '

'Bak Emre biz aslında Doruk ile çıkmıyoruz.O öyle diyo.Ben onu kardeşim gibi görüyorum...'

'Ozaman niye bahçede sevgiliyiz dediğinde ona karşı çıkmadın?!'

'Bak işte bunu açıklayamam özel birşey nolur beni affet şimdilik sadece sevgili olmadığımızı onun uydurduğunu bil yeter.'

'Hayır yetmez ya herşeyi anlat yada beni kaybet!'

'Bak Emre nolur böyle deme. '

'Daha fazla seni dinleyemem. '

'Dur Emre gitme....'

Kafeden sinirlice ağlayarak çıktım.Kimse beni anlamıyordu yada anlamak istemiyordu.Artık her şeyden bıktım.Eve yavaş adımlarla ağlayarak gittim.Sonunda eve gelmiştim botlarımı çıkartıp anahtarı anahtarlığa koyduktan sonra salona girdim.Oda neydii 

İçeride Doruk koltuğun üzerinde oturuyordu,elinde bir jilet vardı.Kolları kesik içindeydi.Bana baktı ve gülerek sıra sende dedi.

İşte kimseye söyleyemediğin sır buydu:

....DORUK BİR MAZOŞİSTTİ....