Bukas nalang ang next ud, walang kaming klase ulit ng 1pm to 2pm kaya paniguradong makakapag update ako
***
Pag katapos ng insidenteng iyon ay ipinagpatuloy na ng unibersidad ang exhibit na parang walang nangyari, yung nga lang ay hindi na kami pwedeng mag punta muna doon dahil nga hindi naman ka aya-aya yung kwartong iyon, duh! Ikaw kaya ang mag punta doon na may makikita ka pang mga dugo.
Nandito kami sa may tagong garden para mag pahangin, nag babasa ako ng nancy drew,kasama ko si Xanon at Reid, kanina pa sila tahimik, I don't know what's running in their minds right now, ang lalim kasi, o talagang ganyan lang silang dalawa.
Si Xanon, sanay na akong palaging tahimik iyan at wala sa mood pero itong si Reid, parang ngayon lang siya hindi madaldal o nag sasalita.
"So you like to read nancy drews?" biglang tanong ni Xanon dahilan upang mapatigil ako sa pag babasa.
"I don't like it 'cause I love it" sabi ko at ipinag patuloy ko na yung pag babasa ko
"Na moved yung 18th birthday ni Gina di ba?" himala nag salita na siya sa wakas"Pupunta ka ba?"
"Oo naman, she's expecting me to be there" sagot ko, ipinangako ko kasing pupunta ako, at syempre pang hahawakan ko iyon."Why? Is there something wrong?"
"Wala naman, I just want to ask" sabi niya at ningitian ako na mukha namang pilit.
"Tsk!"
"Ano na naman bang problema mo Xanon?" tinaasan ko siya ng isang kilay, nadaanan na naman kasi ang masamang hangin kaya bad trip na naman.
"Ikaw ang problema ko" sabi niya at tumayo na, inilagay niya yung dalawang kamay niya sa bulsa niya at iniwan na kaming dalawa dito, maybe he was bored, well, boring naman talaga ngayon dahil nga wala namang magandang activity.
"Bes!!!" halos mapatalon ako dahil sa may biglaang sumigaw.
"The hell Niel! Hindi mo kailangang sumigaw sa tenga ko" nag peace sign naman siya
"May Tanong ako tungkol sa math at dalawang riddles para sayo" sabi niya pag kaupo niya sa tabi ko
"Shoot!" singit ni Reid na mukhang interesado
"Si Bes ko lang ang pwedeng sumagot, I will test her IQ" sabi niya at ningitian pa ako ng nakakaloko. Geez! He's really weird sometimes.
"Okay then go! I will answer it all correctly" sabi ko
"What is as light as a feather, but even the world’s strongest man couldn’t hold it for more than a minute?" such an easy question
"Ano pa nga ba? Edi Breath, wala na bang mas hihirap, dali, ano na yung pangalawa?"
"They come out at night without being called, and are lost in the day without being stolen. What are they?"
"Stars?" inunahan na ako ni Reid sa pag sagot
"Kay Bes yun sabi ko"
"Iba nalang Niel" sabi ko pero napa'pout siya, childish but I find it cute
"Wala na akong riddles, ito sagutin mo" inilabas niya yung notebook niya at may isinulat na something doon saka niya ibinigay sa akin para ipakita yung sasagutan ko
The population of a country increased by an average of 2% per year from 2000 to 2003. If the population of this country was 2 000 000 on December 31, 2003, then the population of this country on January 1, 2000, to the nearest thousand would have been
A. 1 846 000
B. 1 852 000
C. 1 000 000
D. 1 500 000
Medyo mahirap siya pero kaya ko naman, ako pa! I'm good at Math, tsk! Madali lang ito para sa akin, I just analyze it properly and I will get the right answer
It took me 4 minutes to analyze it and I answer it with confidence, sure naman akong tama iyon.
"A?" tanong ko sa kanya at napangiti naman siya
"Tama! Ang talino mo talaga bes" sabi niya na tila ba ay sayang saya ba, pansin ko lang, napapalibutan ako ngayon ng mga taong napolluted ang utak, I mean, baliw.
"Aahhhhhh!!!" mag sasalita pa sana ako pero biglang may narinig kaming sigaw mula sa girls dorm, malapit lang iyon sa kinauupuan namin kaya rinig na rinig namin.
Tumayo kami agad at tinungo ang daan papunta sa girls room, tutal bawal ang boys kaya ako nalang ang pumasok, dumiretso ako sa kung saan nanggaling yung sigaw.
"Waahh!!!" nang makarating ako doon ay napatakop nalang ako sa bunganga ko, the girl from yesterday, yung babaeng nasangkot sa Human Anatomy case kahapon, she comitted suicide.
"Sandy!!!" umiiyak na sabi nung nakakita, nilapitan ko ito at niyakap, she's crying so much, hinagod hagod ko ang likod niya, siguro ito talaga yunh feeling na mawalan ng kaibigan.
"Ssh! Hush!! Everything will be fine" sabi ko bago lumayo sa pag kakayakap sa kanya.
I stood up and immediately called the police and ambulance, may sugat rin kasi yung babaeng naka kita sa nangyari.
"I didn't killed her" paulit-ulit na saad niya habang nakayakap sa tuhod niya, she is now experiencing the so calles trauma.
"Hindi mo kasalanan ito" sabi ko sa kanya pero umiling lang siya at patuloy niya parin sinisisi ang nangyari sa sarili niya.
"Kasalanan ko ito, I pushed her to do such thing, hindi ko naman sinasadya na mapag salitaan ko siya ng masama kahapon, at saka hindi ko rin akalaing mangyayari ito, I thought she is now okay, I t-thought" I tried to comfort her but it has no use, she's still crying.
Hindi naman niya kasalanang nangyari ito at saka lubos naman sigurong nasaktan si Sandy to the point na hindi na niya iyon nakayanan at nag pakamatay nalang.
This is a clear suicide case 'cause nobody killed her and it has a chair in behind her.
Dumating narin ang mga pulis at inibestigahan ang nangyari, mukhang magiging suki kami ng mga pulis at ambulansya ngayon huh? Tsk! Bakit ba kasi lapitin ng ganitong trahedya ang paaralan na ito?
Hinayaan ko na ang mga nurse at pulis ang mag handle sa nangyari, wala na akong kinalaman diyan, I bet marami na naman ang sisira sa paaralan na ito katulad ng mga nangyari twenty years ago, yung kapanahunan palang nila Mr. Chace.
How I wish that they will be no crimes again, argh! Dahil kasi sa mga kasong iyan hindi ko magawa-gawa yung trabaho ko.
***
