Thorns And Roses

Kabanata 4

Kabanata 4

KALAT na kalat sa ospital ang pagtakas namin; kahit hindi ako nasama roon. I don't know what happened to the girls. Ang narinig ko lang kanina na nasa ibang floor sila ng ospital dinala sa ngayon.

"All we need is to tighten the security," narinig kong usapan nila roon.

I was just sitting on my usual spot whenever we're having a breakfast at nakita ko pang sumulyap sa akin si Doc bago nagsalita rin.

"We'll have a meeting later," his voice is what I heard.

He was formal, habang sumusulyap ako sa kanya ay nakita ko kung paano niya ipinapakita ang awtoridad sa simple niyang galaw.

I have heard that he was the Director of this institution and his family owns this. He looks so young to me, tapos siya na ang head, ang galing naman.

Nagsitayuan sila mula roon sa table kaya napatungo na lang ako at pinagpatuloy ang pagkain.

I felt ashamed of myself because of what I did. Mukhang mapapahamak ko si Doc sa mga ginagawa ko but I really didn't want to be here, hindi kailanman ako nakatulog nang walang bangungot.

Maybe I was not really in the right mind. Siguro nga ay baliw na talaga ako. Maybe those whispers were the proof.

"Here." Halos mapatalon ako sa gulat nang may maglapag ng Yakult sa harapan ko. Nag-angat ako ng tingin at nanlaki ang mata ko sa nakita.

"Doc..." I murmured.

"Morning," he smiled at bumaba ang tingin ko sa inilagay niya sa harapan ko.

"Thank you," I said softly, ininom ko iyon at napaharap sa kanya at nakitang titig na titig siya sa akin. Napalunok naman ako roon. "Why?" I asked.

"Nothing," he smiled at me. "I just missed you for days..."

That stopped me, naibaba ko ang hawak ko at gulat na napatingin sa kanya.

"You—" I saw him stilled, nawala ang ngiti niya at biglang nagseryoso. He cleared his throat and looked away.

"Uhm, I need to go..." he said at bago pa man ako makapagsalita ay bigla siyang tumayo.

Halos tumakbo pa siya palabas at napahawak sa batok niya kaya bigla akong napangiti. Muli akong sumulyap sa ibinigay niya sa akin bago ko ubusin iyon na may ngiti.

Bumalik ako sa kwarto ko matapos ang kumain. I was sitting on my bed again, staring at the ceiling.

What to do?

I have to do something to divert my attention from these voices! Kailangang may kausap ako... Hindi pwedeng ganito.

I decided to went outside, kaagad akong hinarang ng mga nurse kaya nagsalita ako.

"Uhm, can I go to Doc Thorn?" I asked.

"Bawal. May meeting siya," sagot ni Nurse Elisha. I nodded, kumalabog ang dibdib ko roon sa lungkot marahil.

"Ganoon ba?" I asked.

"Oo, kaya pumasok ka na," ani nito sa akin.

Umatras na ako papasok sana pero kaagad akong natigil nang makita ang dalawang nurse na papalapit.

This was the first time I saw them, nakasuot sila ng kulay puting scrubsuit.

"Uhm, is she Scira?" The nurse suddenly asked. She's kind of skinny but she's beautiful.

"Oo, bakit?" Nurse Lei asked.

"Dr. Valderama wants her in his office," ani ng isang nurse rin. She's pretty too at mukha naman silang mabait.