Part-3

6.4K 598 26
                                    

Unicode

ကျောင်းဆင်းချိန်ရောက်တော့လဲHaeတစ်ယောက်Yiboကိုသူနဲ့အတူပြန်ဖို့ပြောနေလေသည်
"Yiboတူတူပြန်ရအောင်လေ"
"မလိုက်တော့ပါဘူးHaeရဲ့ကိုယ့်ဘာသာပဲပြန်ပါ့မယ်"
"Yiboတကယ်ပဲ မလိုက်ဘူးလား"
"မလိုက်တော့ဘူး Hae ရဲ့"
"အဲ့ဒါဆိုပြန်နှင့်ပီနော်"

Hae စကားကို ပြန်မတုံ့ပြန်မိ Yibo ခေါင်းသာ ငြိမ့်မိသည်

သူပျော်ရမလား ငိုရမလား မပြောတတ်
Haeက သူ့ကိုခင်သလောက် ဟိုလူကဖြင့်
သူ့ကိုမုန်းနေလိုက်တာ အံ့သြပါ့

Yiboရယ် ပထမဆုံးရက်မှာတင် မင်းဒီလိုဆိုနောက်ရက်တွေ ဘယ်လိုဆက်သွားမလဲကွာ

Yibo ညီးညူရင်း အိမ်ကိုသာ ပြန်လာရသည်

Yiboလမ်းလျှောက်နေရင်းသူ့ဘေးကားတစ်စီးလာရပ်လို့ကြည့်နေတုန်းအဲ့ကားထဲကလူ4ယောက်လောက်ထွက်လာပြီးYiboရဲ့လွယ်အိတ်ကိုလုလေသည်

"ဟေး မင်းအိတ် ငါတို့ပေး"
"မပေးဘူးခင်ဗျားတို့ကဘယ်သူတေလဲ"
"ဟာ ကြာတယ်ကွာ"

လေးယောက်တစ်ယောက်မို့ အားမမျှ တာနဲ့
Yibo အိတ်က သူတို့လက်ထဲရောက်သွားလေသည်

"ကျနော့်အိတ်ကိုပြန်ပေး"
"အေးဆေးပေါ့ လူလေးရယ် စိတ်ချည္းပဲ"

ိထိုလူတေကအိတ်ထဲကစာအုပ်အချို့ကိုယူပီးYiboကိုလွယ်အိတ်ပြန်ပေးလိုက်သည်

နောက်ဆုံးတော့ အိတ်လေးက
Yiboလက်ထဲ ပြန်ရောက်လာပေမဲ့
စာကူးဖို့ Haeပေးလာတဲ့စာအုပ်လေး
ကတော့ သူတို့နဲ့ ပါသွားခဲ့ပြီ

ပြန်လုချင်ပေမဲ့ အထိနာနေတာက
Yiboပဲမို့ စာအုပ်ကို သူပြန်မရခဲ့

"သခင်လေးက မှာလိုက်တယ် စာအုပ်တေပြန်ရချင်ရင် သူ့ဆီကနေပဲလာယူပါတဲ့ "

ထိုလူတွေက ရယ်မောပြီး ထွက်သွားကုန်ကြပြီ

Yibo စိုက်ကြည့်ခြင်းခံရသလိုဖြစ်တာ
ကြောင့် သူပတ်ဝန်းကျင်ကို ဝေ့ကြည့်တော့
မလှမ်းမကမ်းမှာ အဆင့်မြင့်ကိုယ်ပိုင်ကား
ထဲကနေ သူ့ကို ခပ်ထေ့ထေ့ ပြုံးပြနေတဲ့
Xiao Zhan

ဒီတစ်ခေါက်လည်း ခင်များပဲလား
ကျွန်တော်နဲ့ ခင်များကြားမှာ ပြသနာကြီးကြီးမားမား မရှိခဲ့ပဲနဲ့ လူကိုအဲ့လောက်ထိရက်စက်ရသလား

Triangle {Completed}Where stories live. Discover now