𝐌𝐘 𝐒𝐈𝐒𝐓𝐄𝐑'𝐒 𝐂𝐑𝐔𝐒𝐇 |𝐊𝐎𝐎𝐊𝐕|

Chapter 28

فلش بک

نامجون بعد از اینکه برادر کوچیکترش رو بغل کرد با لحن گرفته‌ای ازش سوال کرد:

_خوبی؟

تهیونگ در جواب سرش رو تکون داد.

یادآوری اون خاطرات براش سخت بود و خوشحال بود که جونگکوک تو اون موقعیت تنهاش نذاشته بود.
با فکر کردن به پسر بزرگتر لبخند ریزی روی لب‌هاش نقش بست. بعد از اینکه تهیونگ تمامی اتفاقاتی که براش افتاده بود بازگو کرد، نامجون به قدری شوکه شده و ترسیده بود که هیچ عکس العملی نتونست از خودش نشون بده. از اینکه تا این حد خودخواه بود که به کل برادر کوچیکترش رو فراموش کرده بود، خودش رو سرزنش میکرد. وقتی تهیونگ رو دید که همراه با جونگکوک به طرف دفتر مدرسه میان نفس آسوده‌ای کشید.

_بیا بریم خونه باید با مامان و بابا صحبت کنم.

تهیونگ با شنیدن این حرف اخم کرد. نمیخواست بحث دیگه‌ای پیش بیاد.

با لحن ملتمس و در عین حال قاطعی بیان کرد:

_"لطفا نکن."

_تو رو نمیکشم اونجا، قول میدم بین خودم و مامان و بابا بمونه فقط.

تهیونگ شونه‌اش رو بالا انداخت و نفس کلافه‌ای کشید. همونطور که به ساعت مچیش نگاه میکرد سوال کرد:

_"تا الان کجا بودی هیونگ؟"

تقریبا بعد از اتفاقی که توی دفتر مدیر افتاد سه ساعت میگذشت. در تمام این مدت جونگکوک از مسائل مختلفی حرف میزد تا شاید بتونه حواسش رو از اون اتفاق منحرف کنه و کمکی به بهتر شدن حال تهیونگ کرده باشه.

_توی دفتر مدیر بودم.

تهیونگ به کل مدیرشون رو از یاد برده بود. درسته اون کسی بود که باعث شد اتفاقات گذشته براش تداعی بشه اما با وجود اتفاقات مهم تری که توی پشت بام افتاده بود، این موضوع کوچیکترین اهمیتی براش نداشت. شک داشت که آقای جئون حرف‌هاش رو باور کرده باشه.

_اون بعد اینکه رفتین گریه کرد.

تهیونگ سرجاش ایستاد.

_"اوه جدا؟ اونوقت چرا؟"

نامجون هم به تبعیت از تهیونگ سرجاش ایستاد.

_"لازمه بگم به ترحم یه مشت قضاوتگر احمق نیاز ندار..."

_نه ته اونطور که فکر میکنی نیست‌. اون واقعا پشیمون بود و بخاطر اینکه بدون دونستن چیزی قضاوتت کرده بود از خودش عصبانی بود.

نامجون نگاهی به چهره ناخوانا تهیونگ انداخت.

_میگفت فقط بخاطر اینکه جونگکوک دوران بچگی خوبی نداشته نمیخواسته اتفاقی براش بیفته به علاوه مدرسه قبلیتم یه گزارشاتی رو ضمیمه پرونده‌ات کردن که باعث شده اون حرف‌ها رو باور کنه.