Aşk, nefret ve intikam hırsıyla dolu kalplerde yer edebilir miydi?
İskoçya ve İngiltere arasında yaşanan en kanlı savaşın ardından bir anlaşma yapıldı. Genç bir kadın kurban seçildi ve zalim düşmanın ellerine bırakıldı.
***
Kollarından sıkıca tuttuğ...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
AŞKTA VE SAVAŞTA 11. BÖLÜM
Roxana Lachlan'ın ardından uzunca bir süre boşluğa baktı. Üzerini giyindiğinde günün ilk ışıkları odaya dolmaya başlamış, karanlığı dağıtmıştı. Bedenen daha iyi hissediyor olsa da ruhen sarsılmış gibiydi.
Karanlık yeşil gözleri ve boğuk çıkan kalın sesiyle 'Kadınım olmanı istiyorum.' dediğinde büyülenmişti adeta. Düzene girmemiş nefesleri, hala etkisinde olduğu dokunuşları Roxana'yı ilk kez gördüğü tarafıyla yüzleştirmiş, içinde daha tanımadığı bir kadının olduğunu keşfetmişti.
Bugüne dek tek bir erkekten etkilenmeyen kadın barbar bir İngiliz soyluya tutulmuştu. Bir imkansıza kapılmak üzereydi.
Sürüklendiği bu yalan rüzgarının geçici olmasını umdu yoksa kalbini yerinden söküp atmak zorunda kalsa bile halkı ve ailesi için yapması gerekeni yapacak, General'in tehditlerine boyun eğecekti. Ona aşık olmak demek ihanet etmekti. Hem kendine hem verdiği söze...
En kısa zamanda kaçmayı başaramazsa hiçbir şey eskisi gibi olmayacaktı, biliyordu.
Derin düşüncelere batmış biçimde ayaklanıp pencerenin önüne geçti. Köyün küçük tepelerine bakarken uzun bir nefes çekti sıkıntıyla. Bakışlarını bir süre ahşaptan yapılma evlerde gezdirdi. Ardından gözleri düşüncelerinden atmaya çalıştığı adama tutuldu. Lachlan'ı askerlerle konuşurken gördüğünde tüm sesler susmuş, yalnızca o kalmıştı bir an için.
Karşısındaki askerle konuşurken yüzü bazen sertleşiyor bazense sıkıntıyla asılıyordu. Her hareketini aklına kazımak ister gibi dikkatle bakıyordu. Roxana bir süre daha yakışıklı yüzünde, güçlü vücudunda gezdirdi gözlerini. Bir terslik olduğunu anlamış, gerilmişti tıpkı onun gibi. Lachlan bir süre daha konuştuktan sonra elini askerin omzuna dostça vurup göndermişti. Yeşil bakışları hiç beklemediği bir anda Roxana'nın olduğu odanın penceresine tutunduğunda ne yapacağını bilemedi. Gözleri buluştuğu anda içinde bir şeylerin koptuğunu hissediyor, bir yanı kollarında olmak isterken bir yanı ondan kaçması gerektiğini söylüyordu.
Artık kabullenmekten başka çaresi yoktu. Kalbine söz geçiremediğini, çaresizce ona kapıldığını inkar etmekten yorulmuştu. Genç kadın bir anda hızlanan kalbiyle ona bakmaya devam ettiğinde Lachlan düşünmeden evin içine girdi.
Roxana gerilen bedeniyle beklemeye başladı. Lachlan'ın kendisine geleceğini biliyordu. Kısa süre sonra ahşap merdivenin gıcırtılı sesi geldiğinde yüzünü kapıya döndü. Kalbi mümkünmüş gibi daha hızlı atmaya başladı. Kapı aralandığında Lachlan iri bedenini eğerek girebilmişti içeri. Roxana sertçe yutkundu. Kabullendiği gerçek onu yerle bir ediyordu. Ona nasıl davranması gerektiğini ise bilmiyordu. Kalbi ve halkı arasında sıkışıp kalmış gibi hissediyor ama vicdanının sesini de duymazdan gelemiyordu.
Lachlan kadının düşüncelerinden habersiz birkaç adımda yanında durmuştu. Tepeden baktığı güzel yüzünü izledi bir süre. "Akşama kadar burada olmayacağım. Dikkatli ol. Bir şey istediğinde kapıdaki askere söyle. Ve sakın dışarı çıkma." dedi özellikle son sözlerine vurgu yaparak. Sesi soğuktu. Sebebini biliyordu ama yapabileceği hiçbir şey yoktu.
