Aşk, nefret ve intikam hırsıyla dolu kalplerde yer edebilir miydi?
İskoçya ve İngiltere arasında yaşanan en kanlı savaşın ardından bir anlaşma yapıldı. Genç bir kadın kurban seçildi ve zalim düşmanın ellerine bırakıldı.
***
Kollarından sıkıca tuttuğ...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
AŞKTA VE SAVAŞTA 13. BÖLÜM
Roxana korku dolu gözlerle baktı annesine. Ciğerlerine titrek bir nefes çekti. Kulaklarındaki uğuldama bir an için bulunduğu zamandan alıp götürmüştü onu.
Evlilik!
Onun asla düşünmediği bir şeydi. Böylesine ani bir şekilde önüne atılması fazlasıyla korkutucu gelmiş, genç kız farkında olmadan kafasını sallamıştı.
"Yapamam!" Fısıltıyla dudaklarından dökülen kelime Leydi Rosae'yi korkuttu. Roxana'nın dikbaşlılığını klanda bilmeyen yoktu ve bu kadını fazlasıyla tedirgin ediyordu.
"Halkın için yapmak zorundasın kızım. Geleceğimiz ve topraklarımız için."
Daha fazla konuşmadı. Bir kelime daha etse Roxana yeniden ortadan kaybolacakmış gibi korku dolu ve temkinliydi. Dikkatli bakışları kızının solgun yüzünde gezindi ama dalgın gözleri kadının elini kolunu bağlıyordu. Onu zaman vermesi gerektiğini biliyordu.
Anlatmasa da kızının gözlerindeki hüznü görüyordu. Bir şey yapamıyor olmak anne yüreği için zordu.
"Yalnız kalmak istiyorum."
Kadın çaresizce derin bir iç çekti ve konuştu. "Peki." Alnına şefkatli bir öpücük kondurdu. Ağır adımlarla yürüdüğü kapının önünde durup kızına baktı son kez.
"Sevdiklerimiz için sevdiklerimize rağmen fedakarlık yapmamız gerekir bazen. Sen hiçbir fedakarlıktan korkmayacak kadar cesur bir kızsın! Kararın ne olursa olsun annen olarak yanındayım!"
Roxana minnetle annesine bakarken gözlerinde biriken yaşları yok sayıp gülümsemeye çalıştı.
Kapanan kapıyla birlikte gözyaşlarını tutmayı bıraktı. Neye ağladığını bile bilmeden uzunca bir süre döktü gözyaşlarını.
Aklı tamamen Lachlan ile doluydu ve nasıl olduğunu bilmiyor olmak acı vericiydi. İçindeki karmaşaya rağmen tek istediği iyi olmasıydı.
"Affet beni!"
Fısıltısı acı doluydu. Eli kalbinde uzunca bir süre ağladı.
_ _
Derin bir nefes alıp günler sonra gördüğü gökyüzünün, serin İskoçya havasının tadını çıkardı bir süre daha.
Kaleye döneli altı gün geçmişti ve içindeki sıkıntı bir nebze olsun azalmamış aksine canını yakacak, koskoca kaleye sığmadığını hissettirecek dereceye gelmişti.
İskoçya'dan kaçmayı düşünmüş olsa bile annesinin evlilik sözünü hatırladığında ailesine, halkına ihanet edemeyeceğini anlamıştı.
Kalbinin sesine kulaklarını tıkamaya alışıyordu. Lachlan'ın nasıl olduğunu bilememek, yaşadıklarını kimseye anlatamamak canını yakıyor olsa da susuyordu. Bazen buna dayanamayacağını düşündüğünde annesine her şeyi anlatmak istiyor, çaresizce vazgeçiyordu.
