Aşk, nefret ve intikam hırsıyla dolu kalplerde yer edebilir miydi?
İskoçya ve İngiltere arasında yaşanan en kanlı savaşın ardından bir anlaşma yapıldı. Genç bir kadın kurban seçildi ve zalim düşmanın ellerine bırakıldı.
***
Kollarından sıkıca tuttuğ...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
AŞKTA VE SAVAŞTA 15. BÖLÜM
Araba nihayet malikanenin önüne geldiğinde penceredeki gözlerini ışıklarla aydınlatılmış yoldan alıp derin bir nefes çekti içine. Kapısı açıldığında Denise'nin yardımıyla kabarık elbisenin eteklerini topladı. Tüm kötü düşünceleri aklından atmaya çalışsa da Lachlan'a olan özlemi onu bir türlü iyi hissettirmiyordu. Yakasını bırakmayan düşünceler yüzünden bu gece bir mektup yazıp özürlerini iletmek, gelemeyeceğini bildirmek istese de yapmamış ve kendini sonunda burada bulmuştu. Elini uzatan yabancı adamla düşüncelerinden sıyrılıp kibar bir şekilde elini tuttu ve görgü kuralları uygun bir şekilde arabadan indi. Denise'nin elbisesini tutarak arkasından indiğini gördüğünde gözlerini etrafi tamamen yeşilliklere sarılmış olan malikaneye çevirdi.
Bakışlarını malikanenin süslerle bezenmiş duvarlarında gezdirdi kısaca. Göğsünü şişiren derin bir nefes aldı ve eşlik etmek için bekleyen yardımcısının koluna girip içeriye girdi.
Düzgün giyinmiş yardımcıların yol göstermesiyle seslerin yükseldiği bahçeye girdi. Salona gitmeyi beklerken arka tarafa açılan kapıya yürüdüklerini fark ettiğinde şaşırsa da piyanonun huzur veren sesi tüm düşüncelerden arınmasını sağladı.
Kapının önünde elinde tuttuğu kağıtla bekleyen adama doğru zarifçe yürüdü. Bakışları kısa bir an üzerinde asılı kalan adamla maskesini taktı ve elindeki davetiyeyi gözlerinin önüne doğru kaldırdı.
Yanında, kendisine yol gösteren kız kulağına doğru fısıldadı ve adamın yüzü aniden değişti. Saygıyla reverans yaptı ve kalabalığa doğru yüksek sesle bağırdı.
"Düşes Roxana Mathilda Cromwell."
Bahçeye açılan basamakların başında durduğunda müziğin sesini bile bir anlığına bastıran bir uğultu yükseldi. Kafaların kendisine döndüğünü fark ediyor, kimseyle göz göze gelmemeye çalışıyordu.
Tüm gözler üzerine çevrilmişti. Göze batmayacak şekilde bastıramadığı heyecanıyla insanlara kısaca baktı. Bahçe öyle güzel dekore edilmişti ki hayran kaldı. Lachlan'ı aradı gözleri ama onu göremedi. Hayal kırıklığı içinde elinden tutan kadınla kalabalığa doğru adımladığında yanından geçtiği herkes dönüp ikinci kez bakıyor, kadının hakkında konuşuyordu.
Roxana farkında değilmiş gibi davransa da fısıltılar kulağına geliyordu. Elini tutan yardımcıyla Lachlan ve kendisi için ayrılan masaya doğru yürüdü. Yerini aldığında yüzünü kalabalığa doğru çevirdi.
Kalabalığın içinden yüzündeki geniş gülümsemeyle kendisine doğru gelen adamı gördüğünde balo sahibi olduğunu anladı. Uzun boyu, zarif bedeniyle oldukça hoş bir adamdı. Yüzündeki sıcak gülümseme uzun zamandır beklediği samimiyeti bir yabancıda bulabileceğini düşündürdü.
"Bu ne büyük bir şeref, hoş geldiniz Düşesim."
Ellerini zarifçe tutup öptüğünde Roxana reverans yaptı. "Rian." dedi kendini tanıtıp yüzündeki hayranlığı gizlemeye bile çalışmadan. Adam açıkça gülümsedi. Yanında gelen kadını göstererek konuştu. "Sevgili eşim Charlis."
