Aşk, nefret ve intikam hırsıyla dolu kalplerde yer edebilir miydi?
İskoçya ve İngiltere arasında yaşanan en kanlı savaşın ardından bir anlaşma yapıldı. Genç bir kadın kurban seçildi ve zalim düşmanın ellerine bırakıldı.
***
Kollarından sıkıca tuttuğ...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
AŞKTA VE SAVAŞTA 12. BÖLÜM
Kalbinde kopan fırtınalar nefesini kestiğinde Lachlan'ın acısını kendi bedeninde hissetmiş gibi sarsıldı. Hayat bir an için durdu. Sadece ikisi varmış, her şeye kör olmuş gibi baktı öylece adamın yüzüne. Hissettiği acının tarifi yoktu. Kulaklarında bir sessizlik peyda oldu. Tüm sesler susmuş, bir tek göğsünü hiddetle döven kalbinin sesi sarmıştı her yanını. Gözlerinde gördüğü acıyı her bir zerresiyle hissediyordu adeta. Zaman aktı, karanlık dağıldı sonra. Atın hareket edip yön değiştirmesiyle gözleri birbirinden koptuğunda boşluğa düşmüş gibi hissetti. Nefesi boğazında tıkanmıştı adeta.
Roxana acı bir şekilde ağlamaya başladığında hıçkırıklarının sesi etrafı sardı. Şaşkınlığını üzerinden atamadan arkasına dönmeye çalıştı ama hiçbir şey görememek nefesini tüketti. Atı iyice hızlandıran yabancının dizginleri tutan elini sıktığında kalbi Lachlan'a gitmesi gerektiğini söylüyor, avaz avaz bağırıyordu.
"Dur!" diye aniden bağırdığında yabancı adam belini daha sıkı bir şekilde sarmaya başlamıştı. Çaresizlik içinde çırpındı. Adam izin vermedikçe daha da hırslanıyor, kurtulamadıkça içi büyük bir öfkeyle doluyordu.
"Yapamam, bizi gördüler. Peşimize düşecekler."
"Umrumda değil! Dur dedim sana!"
Hızını kesmeyen adam aksine gittikçe uzaklaştığında Roxana ne yapacağını bilemeyecek kadar dağılmış hissediyordu. Gözlerinin önünden gitmeyen o an zihninde dönüp duruyor, Lachlan defalarca kez yaralanmış gibi her defasında kalbi acıyordu.
"Tanrım lütfen ölmesin!"
Korku içinde yeniden arkasına bakmaya çalıştığında "Dur." dedi zayıf bir sesle. Adamın durmak yerine hızını artırarak devam etmesi gözünü karartmasına neden oldu. Hırsla doldu içi.
Elini dizginlere atıp atın yönünü çevirmeye çalıştığında hayvan debelenip huysuzlanmış, neredeyse ikisinin de düşmesine sebep olacaktı.
"Yapma! Geri dönersen seni sağ bırakacaklarını mı sanıyorsun? Öldürüleceksin!"
Roxana yüzleştiği gerçekle acı içinde inledi. İşte bundan asla emin olamazdı. Geri dönse Lachlan ona zarar verir miydi bilmiyordu. Gözyaşları yanaklarından boynuna doğru akarken Tanrıya Lachlan'ın ölmemesi için dua ediyordu.
"Benim yüzümden!" dedi acı dolu bir sesle. Ona bir şey olursa kendini asla affetmeyecekti. Duygularının bu denli değişmiş olması korktuğu şeyin başına çoktan geldiğini anlamasına sebep olmuştu.
Lachlan'a aşık olmuştu! Hem de gördüğü o ilk anda.
Kabullendiği gerçekle kalbine bir hançer saplanmış gibi hissetti. Belki de şu an nefes almayan bir adamı seviyordu. Belki de bunu asla bilmeyecekti. Buna sebep olduğu için kendinden daima nefret edecekti.
