Aşk, nefret ve intikam hırsıyla dolu kalplerde yer edebilir miydi?
İskoçya ve İngiltere arasında yaşanan en kanlı savaşın ardından bir anlaşma yapıldı. Genç bir kadın kurban seçildi ve zalim düşmanın ellerine bırakıldı.
***
Kollarından sıkıca tuttuğ...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
AŞKTA VE SAVAŞTA 19.BÖLÜM
Bedenindeki küçük sızı, kalbini saran huzur, kafasını meşgul eden can sıkıcı düşüncelerle bir süredir Lachlan'ın güçlü göğsünde sessizce uzanıyordu. Verdiği kararın sorumluluğu altında ezilmiş hissediyor, başına üşüşen akbabadan kurtulmadan kendini Lachlan'a sunduğu için teslimiyetle mutlu dahi olamıyordu. General'in tehditleri yüzünden sessizdi ve Lachlan'a ihanet ediyormuş hissi yakasını bir türlü bırakmıyordu.
"Yoruldun mu?" dedi Lachlan bir süredir sessiz kalan karısına.
Yumuşak sesi boğazını sıkan vicdanına hiç iyi gelmiyordu. "Hayır, yorulmadım." dedi suçlu bir sesle. Derhal bir çare bulmalı, omuzlarının çökmesine neden olan bu ağır yükten kurtulmalıydı. Lachlan'ı da huzursuz ediyordu. Başını kaldırıp kollarında olduğu adama baktı.
"Ne olacak şimdi?" dedi kafasını meşgul eden soruyu dile getirerek. Cevabı onu korkutsa da duyacaktı.
"Konuşacağız," dedi kesin bir sesle. "Ama burada değil, kaleye dönünce. Sen böyle kollarımdayken başka hiçbir şeye odaklanamam."
Roxana gerildi. Lachlan'ın sorular soracağını biliyordu. Sorular demek sırların açığa çıkması demekti. Lachlan bunu öğrendiğinde ne olacaktı bilmiyordu. Artık ona aitti, istese de kaçamazdı hiçbir yere. Sessiz kalıp başını göğsüne yasladı yeniden. Kötü düşüncelerin onu ele geçirmesine izin vermeyecekti. Bir çare bulmalıydı, bulacaktı!
"Ne zaman döneceğiz kaleye?"
Sessizliği bozmak için konuştu yalnızca. Sustukça melankolik düşüncelerin içine batıyor, debelendikçe en dibe çekiliyordu.
"Dönmek mi istiyorsun?"
Başını kaldırıp elini güçlü göğsüne yasladı ve kocasına baktı. "Seninleyken nerede olduğumun bir önemi yok artık." dedi dürüstçe. Çekinmeden duygularını konuşmak, onunla gerçek evliliğin güzelliklerini yaşamak tuhaf hissettiriyordu. Ama güzeldi, hem de çok güzel...
Lachlan alnına uzun bir öpücük bırakıp geri çekildi. Kollarında yatan muhteşem kadının tamamen ona ait olduğunu bilmek, varlığını bile bilmediği ilkel bir dürtüyle yakıyordu içini. Ona güvenmiyordu, güvenemezdi. Onu alıp saklamak, bir daha asla kaçmaması için kendine tutsak etmek istiyordu. Ama kendi rızasıyla yanında kalan, her şeyiyle ona ait olan bir tutsak...
Yaşadığı sarsıcı ikilemden uzunca bir süre kurtulabileceğini düşünmüyordu. Zihnini işgal eden sorular yüzünden huzursuz olsa da sahip olduğu kadın onu öylesine büyülemişti ki bunu Roxana'ya göstermeyecekti. Tamamen onun kadını olduğunda her şeyin düzeleceğini sanması büyük aptallıktı. Roxana ona ait olsa da tehlikeliydi. Şimdi onu kaybetme korkusu ise çok daha büyüktü.
