Bir düğünde karşılaştık onunla, ben onu her şeyim yaptım çok kısa zamanda ama o beni fark bile etmedi. O benim iham kaynağım oldu, benim Leyla'm, Süleyman'ın Leyla'sı oldu. Onu yazdım sayfalarca çünkü o, ölmeyi haketmiyor her zaman mısralarda can bu...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Ben onu mısralara sığdırarak ona ayıp ettiğimi düşünürüm, çünkü o ve onun güzelliği mısralara sığabilecek kadar sığdeğil..."
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Öyle ki bazı geceler var beni senin güzelliğinle kör gecelere zincirleyen, o geceler seni düşünmekten kafamın ısındığını hissediyorum."
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Sein gözlerinin yeşili, karanlık geceyi tümüyle yemyeşil yapıyor..."
*******
İlk öncelikle selamlar... Benim ismim Süleyman, bu hikayenin ana karakterinden daha çok bir aşk hikayesinin başrolüyüm. Kütahya'nın karlı bir gecesinde, minik bir köyde hayatım gibi zorlu bir şekilde dünyaya geldim. Bizim burada erkek çocukları okuma yazma öğrendikten sonra okula gönderimezdi. Bende de öyle oldu iki sene okuma fırsatım oldu, her zaman okuma yazma aşkıyla yanıp tutuşsamda bir hayaldi benim için.
On yedi yaşımda Özdemir Asaf ve onun sayesinde şiirlerle tanışma fırsatım oldu, kendi kendime bir şeyler yazmaya başladım içimde senelerdir bir ukte olarak duran yazma aşkı bir ilham olarak bana geri döndü ta ki bir gece annem bu şiirleri bulana kadar. Neymiş efendi yazmak eve şeytan getirirmiş! Onca aylık meğimi tek bir hareketle sobaya atıp hiç etti.
Hiçbir zaman çocuk olmama izin vermeyen ailem n'asıl içimdeki çocuğu öldürdüyse bu seferde içimdeki ilhamı öldürmüştü. Ben o ilhamı yıllarca bulamadım belki de umutsuzluğumla öldürdüm o ilhamı.
Yirmi iki yaşıma kadar öyle sanıyordum ta ki onu görene kadar, Leyla'mı... Bir düğünde karşılaştık onunla, ben onu her şeyim yaptım çok kısa zamanda ama o beni fark bile etmedi. O benim iham kaynağım oldu, benim Leyla'm, Süleyman'ın Leyla'sı oldu. Onu yazdım sayfalarca çünkü o, ölmeyi haketmiyor her zaman mısralarda can bulmayı hakediyordu.
İşte bu hikayede benim Leyla'mı okuyacaksınız, ona asla söyleyemeyeceğim aşkımı anlattığım mektupları, ona yazdığım aşk mektuplarımı okuyacaksınız. Okuduğunuz her mısrada benim Leyla'ma can bulduracaksınız...
Anneme...
Rahmetli Barış Akarsu'ya...
Bugüne kadar hiç sevilmeyenlere...
Aşkını açıklamaya cesareti olamayanlara...
Sevilmeyi hakeden herkese...
Kalbi kırık olanlara...
Aşkları bu hikayeye sığamayacak kadar büyük olanlara...
Rahmetli başrol Süleyman ağabeyime...
Ve en önemlisi, bu yıl ailemize katılacak olan yeğenime
