Kontesin Laneti +18

Metres

Oy veren, yorumlarını esirgemeyen, kitabı okuma listelerine ekleyen herkese bol bol kalp gönderiyorum ❤️

Metres

"Yalana sığınanlar, en çok kendilerini yitirirler."

"Kendimize gelmeye," dedim, içimden onu mahvetmeye demek istesem de çenemi sıkıca tuttum, duygularımı kontrol altında tutmaya çalışarak.

"Hadi şimdi seni giydirerek işe başlayalım," dedim, yardımsever bir tavırla. Arkadaş rolünü iyi oynuyordum, sanki her şey normalmiş gibi davranıyordum. Galiba üzüm üzüme baka baka kararmıştı. Onlar kadar iyi oyuncu olmasam da içimde bir ışık var gibiydi.

Daria'nın kıyafetlerini giymesine yardımcı olurken, bedenini dikkatle inceledim. Her bir kıvrımını, her detayını gözlemledim ve kafamda bir sürü soru belirdi.

Kocamın bu kadında neyi arzuladığını anlamak için detaylı bir analiz yapmam gerekiyordu. Benim varlığımı hiçe sayacak kadar, odamızda beklerken bu kadının kollarına koşacak kadar ne cazip gelen özellikler vardı onda?

Bende olmayan, eksik gördüğü neydi?

Bu düşünceler içinde, içimdeki karmaşık duyguları bir türlü dizginleyemiyordum.

Darianın giydiği kıyafetler, onun çekiciliğini ve zarafetini vurguluyordu. Belki de kocamın bu kadında bulduğu şey, sadece fiziksel değil, ruhsal bir çekimdi. Onunla olan ilişkisinde, benim dikkate almadığım veya ihmal ettiğim yönleri bulmuş olabilirdi.

Bu düşünce beni derinden üzdü.

Bedenini gözlerimle inceledikçe, içimde bir yandan kıskançlık duygusu beliriyordu. Acaba benim sahip olmadığım ne gibi özellikleri vardı ki kocamı bu kadar etkilemişti?

Belinden havluyu indirirken, pürüzsüz ve yumuşak tenine dokundum. Ellerim, onun cildinde kayarken, benim de böyle bir tene sahip olduğumu hatırladım. Ancak, bu basit benzerlik beni derin bir düşünceye sürükledi. 

Kendimi sürekli olarak onunla karşılaştırmaktan alamıyordum. İki bedeni yan yana getirip detaylıca inceledim. Ancak, fiziksel olarak aramızda çok fazla bir fark göremedim.

Benim saçlarım mor renkteydi ve bu benim benzersizliğimdi. Bu benim için önemliydi çünkü cadılığımdan kalan son izler arasında mor saçlarım yer alıyordu. Bu saçlar, beni ben yapan bir özellikti.

Kont için, onunla birlikte olabilmek için ne acılar çektiğimi düşündüm. Ne büyük zorluklarla karşılaştığımı hatırladım. Nelerle yüzleşip cesurca davrandığımı, kendi içimdeki savaşları nasıl verdiğimi düşündüm.

Cadılığımdan vazgeçmiş, benliğimi terk etmiştim onun için. Ancak o, bunun farkında bile değildi. Tüm bu zorlukları tek başıma göğüslemiştim. Karşılığında bu korkak kadınla ihanete uğramıştım.

Hatıralarımın derinliklerine daldım ve geçmişteki fedakarlıklarımdan bir kez daha etkilendim. Kont için ne kadar fazla şeyden vazgeçtiğimi, neleri feda ettiğimi hatırladım. İçimdeki bu karmaşık duygularla, şimdi önümdeki bu kırılgan ve korkak kadının yüzüne baktım. Onunla aramızdaki uçurumu hissettim.

Bir zamanlar güçlü, cesur ve kararlıydım. Ancak şimdi, bu ihanete uğramışlık duygusu içinde, içimdeki bu gücün ve kararlılığın kırıldığını hissediyordum. 

Yıllar boyunca yaşadığım zorluklara rağmen, şimdiye kadar hep dimdik ayakta durmuştum. Ancak şimdi, bu kırılganlık ve ihanet duygusu, içimdeki gücü yok ediyordu.