Kontesin Laneti +18

Bir Dönemin Sonu

Oy veren yorumlarını esirgemeyen kitabı okuma listelerine ekleyen ve beni takip eden herkese bol bol kalp gönderiyorum ❤️

Bir Dönemin Sonu

"Aşk, bazen beklenmedik yerlerde, beklenmedik zamanlarda gelir ve tüm hayatınızı değiştirir."

Hepimiz sessizlikle dolu bir atmosferde salonun içine adım attık, adeta kendi düşüncelerimizin gizemli labirentlerinde kaybolmuş gibiydik. Gabriel, sessizliğin içinde sessiz bir duruşla yanımda yer alırken, Daria, karşı koltukta sessizliğin ağırlığını hissederek oturuyordu, yüzünde karmaşık duyguların izleriyle. Kont, pencerenin önünde, dış dünyayı izlerken, belki de içindeki fırtınayı dışarıda arıyordu, sessizliğin yankısını gözlerinde taşıyarak.

Son günlerin akışını düşündüm, zihnimde hızla geçen anları adilce işleyerek, koltuğa yerleştim. Parmaklarımı çenemin altına yerleştirip derin düşüncelere daldım. Gabriel'e baktım ve yaşananların hızını ve karmaşıklığını düşündüm. Her şey, bir gecede yaşanan bir aşkın hızıyla gelmişti; hatta öncesinde bile beni sevdiğini söylemişti. Ardından, öldürdüğü hizmetçiyle ilişkisi olduğunu itiraf etmişti. Ancak bu ilişkiyi bir şekilde önemsediğini, hatta cenaze düzenlemesi isteyecek kadar değer verdiğini görmek beni şaşırtmıştı. Ve şimdi, aynı anda, benim gibi bir arkadaşının karısına göz koyuyordu. Belki de kontun kız kardeşiyle yaşadığı ilişkiyi gördükten sonra intikam almak için beni kullanıyordu.

Bu düşünceler, olayın gerçekleştiği anda aklıma gelmediği için kendime kızıyordum, ani bir hareketle gözlerim Daria'ya çevrildi. Onu dikkatle süzdüm, gözleri kızarıp ağlamaktan şişmişti, yüzünde acı dolu bir ifade vardı. Boynunu kaşıyıp duruyor, içindeki sıkıntıyı bastırmaya çalışıyordu. Gabriel, öfkeyle nefes alarak ona döndü ve sert bir ses tonuyla konuştu, "Artık kendini yolma, Daria," dedi, sesindeki endişe ve sıkıntıyı saklamaya çalışarak, gözleriyle ona destek vermeye çalışıyordu.

Daria, önce elini boynundan çekti, bedenindeki sinirin dışa vurumuyla birlikte kararlı bir tavır sergiledi. Salonun içindeki sessizlik, bu ani tepkinin etkisini daha da belirginleştirdi, adeta herkesin nefesini tuttuğu bir anda yaşanıyordu. Daria'nın gözlerinde, içinde biriken duyguların yansımaları parlıyordu, sanki onun içindeki volkanik patlamanın habercisiydi.

Gabriel, Daria'nın bu sözlerine karşı patlayıcı bir tepkiyle karşılık verdi. Sinirle dolu bir ses tonuyla bağırdı, "Senin bu olaylardan sonra hiçbir şeye hakkın yok Daria!" Odanın içinde yankılanan bu sözler, Gabriel'in içinde biriken öfkenin doruk noktasına ulaştığını gösteriyordu, sessizliği parçalayan bir fırtına gibiydi, adeta odanın içindeki atmosferi değiştirdi.

Daria'nın tepkisiyle birlikte Gabriel, başını sallayarak konuştu. "Son şimarıkların bunlar, topraklarımıza dönelim ben sana yapacağımı biliyorum," dedi. Bu sözler, Gabriel'in sakinleşmeye çalıştığını, ancak içindeki öfkenin hala sönmediğini gösteriyordu. Kararlı bir tavırla, Daria'ya karşı belirsiz bir tehdit içeriyordu, adeta ona olan hıncını ve kararlılığını dile getiriyordu. Odanın içindeki gerilim, bu tehdit dolu sözlerle daha da yoğunlaştı, sanki havada elektriklenmiş bir enerji vardı, herkesin kalbini hızlandırıyordu.

Daria, abisinden bakışlarını çekip yere doğru eğilmekten başka bir tepki veremedi. Bedeni, içindeki karmaşık duyguların yükü altında eziliyordu, sanki bu anın getirdiği ağırlıkla başa çıkmakta zorlanıyordu.

Ayaklandım ve salonun ortasında ileri geri yürüyerek söylendim. Gözlerim odanın duvarlarından birine odaklanmıştı, sanki içimdeki sıkıntıyı ifade etmek için bir çıkış arıyordum. "Eskiden dördümüz bir araya gelince kendimi ailemle oturuyor gibi hissederdim," dedim, sesimdeki hüzün ve özlem geçmişin izlerini taşıyordu. "Şimdi hepimizin, ben dahil karanlık tarafları ortada. Bir arada bu salonda öylece durabilmemiz bile ne kadar politik olduğumuzun bir göstergesi." Odamızın içindeki sessizlik, sözlerimi daha da yankılandırıyordu, adeta içimdeki karmaşayı dışa vurmanın verdiği bir rahatlama vardı.