The Witch's Fairy Tale

Witch 8

-Off To Batangas-

Zoey's POV

"Bilisan mo nga weak! Ang bagal bagal mo! Baka gabihin na tayo pagdating sa Batangas!" eto kami ngayon at nasa labas ng bahay namin habang sya ay naglalagay ng mga bag namin sa sasakyan. Kasama ang mga pagkain at laruan na pinamili namin kahapon. Tiningnan lang nya ako ng masama saka nagpatuloy sa ginagawa nya.

Tumingin ako sa orasan ko at nakita kong mag 10AM na. Hayss. Hapon na kami makakarating dun. Dulo pa naman yun ng Batangas. Huhu.

"Oh ayan! Tapos na po mahal na witch! Aalis na po tayo!" inis syang naglakad papunta sa drivers seat at padabog na sumakay. Wag nya akong aartehan ng ganyan lalo na at may monthly period ako!

"Arte mo ah! Meron ka ba?" inis kong tanong sa kanya habang sumasakay din ako ng kotse.

"Ha? Arghh! Im not in a good mood witch! Can you just shut up?" masama ang tingin na ipinukol nya sa akin. Ano to? May tantrums?? Kalalaking tao!

Hindi ko na lang sya inimikan. Hayaan mong mapanis ang laway nya jan. Sinaksak ko na lang ang earphones ko sa ears ko at nakinig ng music. Since, wala naman akong kakampi kundi ito lang naman diba?

Sa kalagitnaan ng byahe ay nakaramdam ako ng antok kaya naman I decided na umidlip. Rest muna ako.

Siguro, mga 30 mins pa lang ako nakakapikit ay nakaramdam ako bg pangangalay kaya naman gumalaw ako kaya lang, pakiramdam ko ay may mali. Bakit parang nakatigil ang kotse?

Dahan dahan kong binuksan ang mata ko at napansin kong, nakatigil nga kami. Bakit kaya? Inayos ko ang sarili ko at lumabas ng kotse.

"Where are we?" tanong ko kay weak na busy kausapin ang isang lalaki na mukang mekaniko.

"Laguna." matipid nyang sagot sakin. Laguna? I looked at my watch at nakita kong 12:30 na. What? Ang tagal naman ata ng byahe naming dalawa?

"Weak? Two and a half hours na tayong nasa byahe and yet, nasa Laguna pa lang tayo?"

"Dont bug me ok? It's not my fault!"

"It's not your fault? So, its my fault?" tanong ko ng may halong sarcasm sa voice ko.

"Stop complaining! Kita mo ng may kausap ako dito! Can you atleast have some decency?" aba! Talaga namang sinusubukan ako ng isang to ah! Lumapit ako sa kanila ng kausap nya at nagtaas ng kilay sa kanya. He just looked at me then continue talking with the guy.

"Manong, di nyo po ba kaya ng 3 hours?"

"Hindi talaga iho eh! Limang oras talaga. Baka mga apat pa pag nagawan ko ng paraan."

"What? 4-5 hours? Bakit ang tagal?" tanong ko na.

"Mam, medyo malaki po kasi ang sira ng makina eh." pagdadahilan sakin ni Manong.

"What are we gonna do for 5 hours?" tanong ko kay weak na ngayon ay tahimik habang nakakunot ang noo.

"Shut up. Im thinking."

"Sorry ha!" inis kong kinuha ang phone ko. Sya naman ay tumayo na at lumapit sakin.

"Go fix your things. Sumakay na kang tayo ng bus."

"What? Sasakay tayo ng bus? Paano ang mga gamit natin? Bibitbitin natin lahat yan?"

"Syempre, hindi! Yung mahahalaga lang. Tinawagan ko na yung driver ni Mommy na sunduin yung kotse dito at ihatid na lang sa atin dun sa Lobo." kinuha nya ang gamit namin at nilabas yun. Ako naman tong si baliw na hindi alam ang gagawin kaya naman sumunod na lang ako kay weak.

Mga 10 mins pa ang hinintay namin bago makasakay ng bus papuntang Batangas. Pagkapasok na pagkapasok ni weak eh napatingin ba agad lahat sa kanya. Wow ha! Artista?

Dumeretso sya sa upuan sa may gitna. Ano pa nga bang magagawa ko? Magkatabi kami. Pinauna nya akong umupo bago sya tumabi. Nag start tuloy ang gossips sa loob.

Wala ba talagang alam gawin ang iba kundi pag usapan ang iba? Kasi clearly, nakakairita na.

"Nagtanan?" rinig kong sabi nung isa. The heck! I was raised by my mom ng maganda. I wont do that.

"Baka buntis! Kabataan talaga ngayon!" sabi naman nung isa. Grabe. They are really getting on my nerves!

Tumayo na ako saka nagsalita. "Ehem" umpisa ko para makuha ang atensyon nila. I dont care kung umaandar kami, ang mahalaga, makinig sila.

"First of all, hindi kami nagtanan. Wala ba talaga kayong ibang alam kundi ang mag judge? You dont even know anything! And second, Im not pregnant. Hindi ako katulad ng ibang babae, kung may kakilala o kamag anak kayo na pregnant habang bata pa, well, ibahin nyo ako. Hindi ako malandi. Now, can you just shut up?" umupo ako at napapikit. I am not realky having a good day today, paano ba naman? Nakakainis kapag monthly period mo. Its either your good or your bad.

May sasagot pa atang isa ng biglang umimik si weak na ikinabigla ko.

"Shut up. Alam mo naman siguro ang ibig sabihin nun diba? O gusto mo pang tagalugin ko pa?"

I am not really having a great day. Natulog na lang ako sa balikat ni weak. I can smell his perfume. Ang bango nya. -___-

Dahan dahan na minulat ko ang mata ko at nakita ko ang muka nya na ilang inch lang ang layo sakin. Then, I remembered something.

"Can I kiss you?" tanong nya. Ano bang nakain nitong si weak. He was very close to me.

Iimik na sana ako ng bigla ko ng lang maramdaman ang malambot nyang labi pressed against mine. We were kissing for like 3 seconds ng bigla syang bumitaw.

Ang tagal na naging tahimik ng lugar. ang tanga ko! Hindi man lang ako nakahindi!

"Gusto mo naman!" sabi ng maliit na boses sa utak ko.

"Sorry" imik nya. "Lalaki ako at...damn! I cant help it! Gusto kitang halikan!" frustrated ntang sabi.

Well, ayaw ko namang mailang sya sakin kaya naman I made a deal with him.

"Lets just forget about it." sabi ko.

"What?"

"Kalimutan natin. Lets pretend na walang nangyari."

"Mahirap mag pretend!"

"Gawin mo kung ayaw mong awayin kita!" sabi ko sa kanya.

Umuwi kami ng bahay ng mas maaga sa plan namin. 11 pa lang, nasa bahay na kami. Hinatid nya ako hanggang gate.

"Zoey...." imik nya. I smilled at him and slap his face.

*pak

"Ouch! What was that for?" tanong nya.

"For stealing my first kiss. Good night weak." iniwan ko sya sa labas at pumasok na sa bahay.

"Ah, witch!" niyugyug ako ni weak.

"Bakit?"

"I think were lost." sabi nya sakin. Napabangon naman agad ako sa sinabi nya.

"What?"

"Were lost" ulit pa nya.

Oh My Gosh. This off to Batangas trip is really not that good at all.