ProvincialGirl and CityBoy(editing)

PART 26

______________
______________
______________

Nainis ako kay Dianna dahil kinulong nila ako dito sa C.R ng mga lalaki. Mapapatay ko siguro yun pag mabaho ang lugar na 'to.

"Kumusta ka na?"

"AAAAH!!!!"

Ang puso ko muntik ng mahulog. Grabe, buti na lang naka-glue ang kaluluwa ko kundi tuluyan ng nawalay sa body ko..

Huhuhu

"BWISIT KA!!", sinugod ko agad ang lumabas na lalaki sa isang cubicle. Ang dakilang MANGGUGULAT. Seriously, anong kinain niya para bulagtain ako? Monggo?

"BLAKE?", napaatras ako.. really?
Is this a prank? Akala ko ba nasa abroad pa si Maha-Blake?

"Yes its me baby. Aray ko ha, masakit kang pumalo. How are you?", and then he winks at me.

Bakit mas lalo ata akong naiinlove sa kaniya?

"Okay", ano ba yan! Hindi ko alam ang sasabihin eh. I just have the urge to hug hin pero masyado akong na-shock na nandito si Blave Bleverin sa harapan ko. Calling me baby and then he winks at me..

Cylin mahal mo nga talaga ang lalaking 'to.
My inner self said kaya napatango ako.

"Yun lang? Aren't you happy and give me a welcome back kiss?"

Lumapit ako sa kaniya. Inamoy..

Mabango.

Lumapit pa ako yung parang maduduling ka na sa bagay na tinititigan mo ng malapitan. Hindi pa rin siya kumikilos at nanatiling nakapaskil ang pilyo niyang ngiti.
He closes his eyes.

Akala niya siguro.. heh!!
Hindi pa ako nakakaganti sa paggulat mo sa akin BRUHO ka, as much as I wanna hug you or kiss you , I also wanna punch you.

I smiled wickedly at tinutok ang kamao ko sa kaniyang tiyan. Umatras ako ng kunti para maka-bwelo and then

*Boogsh*

"OUUUCH!",

*Boogsh*

"Ahhh.. TAMA NA!!", sigaw niya. Binuksan tuloy nina Dianna ang pintuan. Nandiyan lang kasi sila sa labas.

"What is happening here?" Bungad agad ni Dianna.

"Next time Blake, huwag mo akong gugulatin. I hate surprises, first stage pa lang yun ng heart attack. Alam mo ba? Hay naku... pero"

"MISS NA MISS KITA!!", niyakap ko siya.. ng mahigpit na mahigpit.. nanggigil ako eh.

"Opps, Privacy", for the third time in my life time nagsalita si Hailey in the middle of a serious moment..

Hindi ko na lang sinuway ang mga kaibigan ko na lumabas ulit sa banyo at ikinulong kaming dalawa ni Blake. Kaibigan..

Nasan si Patricia?

"Okay tama na, masyado kang maligaya sa yakap ko no?", sabi ko in a little shyly tone. Blake chuckle and hug me again. Mamaya ko na siguro iisipin yun, let us have our moment hug.

"Oy, tama na.. haha", I giggled and push Blake a little..

Hindi ba niya alam na nasasakal na ako? Gosh.

"I miss you so much", kinurot niya ang pisngi ko at hinalikan.

Bakit sa cheeks lang?
Malanding saad ng isip ko.

"Uhm, okay.. don't do anything. Thats enough, pinipipi mo ako eh", nahihiyang sabi ko kay Blake na tinawanan naman niya. After the moment of hugnesss ay lumabas kami. Buti na lang ata hindi talaga kami ni-lock down ng mga babaitang mga yun.

"Tapos na ba ang honeymoon?", si Olivia.. napaka-talaga nito.

"Mamaya muna yun", sabi ni blake

"Wow ha, persistent si Mister"

Sinimulan na nila kaming tuksuhin. Minsan nakikilig ka, pero madalas ang awkward tuwing tinutukso ako ng mga advance na bagay like.

"Kailan ang kasal?"

"Ilan ang balak niyong mga chikiting?"

Isn't that a little bit nakakahiya. Pero si Blake halatang natutuwa. Gee.

"Hahaha, ano ba yan. Huwag na kasi kayong gumamit ng.."

"Ano na namang pinagsasabi mo diyan Olivia!", naku tong babaeng to, wala man lang itatago. Geezz, talaga bang pati YUN gustong intrigahin? For petes sake. High school pa kami.

"Ooy, si Misis napaka-naughty", tukso sa akin ni Clarissa. Oh, the inner and real Clarissa is coming out from the disguise.

"Ha? Anong naughty ka diyan?", I defended

"Haha, huwag mag-alala Cylin, I will marry you sooner or later. And alam mo na we can do that..", gosh, nag-iinit na ako. Gusto ko ng mag-flash or hulk, grabe ganun pala yun. Pag lalaki na mismo ang magsasabi ng ganung bagay sa 'yo, the worst part is yung mahal mo na mahal ka?

Lunok here... geez.

"Wait.. wait ..teka.. nasaan nga pala siSi Patricia?", lalo akong naguluhan dahil hindi man lang nagbago ang kanina lang na ekspresyon nila.

Is the a joke or a dream? Bakit nakangiti ang mga to?

"Mga guys.. mga tol, nakakatakot na ang mga ngiti niyo ah", sabi ko sa kanila in a swabe tone. Yow know.
Blake holds my hand. Bigla akong na-shock at nagvibrate sabay kuryente sa buong katawan ko. Hindi naman siya masakit, nakaka-baliw lang ng puso. Ang inig ah. Parang summer.

"Susunod daw sa akin. So, right now. Lets go to our classes" wala na akong sinabi pa kundi tumango.. ano kasi eh... masyadong clouded ang heart ko at pinatigil ata ang mga nerves na magtransmit ng knowledge sa brain ko upang makapagsalita ako verbally.

Hinatid niya ako sa klasrom namin. Ako lang, yung mga babaita BAHALA SILA. And the result is, masyado akong naeewan. Para akong nainspire sa pagdating ni Blake at sa pagmamahal na pinapadama niya and right now, gusto kong magpush though, no matter what. I was thinking kasi
about a good future, our good future.

Promise, ipaglalaban ko si Blake gaya ng ginawa niya and we will fight together. But for now, kailangan naming magpalakas to face the real world ,together.