Everything I Want [BOOK 1]

Chapter 18

ISABELA

"What's the name of his club again?" I asked Lukas.

"Third Base. Naka-ilang tanong na kayo niyan sa 'kin."

"I'm sorry." Umayos ulit ako ng pagkakaupo rito sa loob ng kotse. "Kinakabahan lang talaga ako."

Pupuntahan ko na kasi si Arkhe ngayon. Sabi pa ni Lukas, malapit na raw kami kaya mas lalo akong hindi mapakali rito sa sasakyan. My palms are sweating and I'm feeling something in my stomach, like butterflies.

Kagabi, hinanda ko naman na ang mga sasabihin ko sa kanya at sa tingin ko, kaya ko nang makapagpaliwanag nang maayos. Ang hinihiling ko lang talaga ay sana pakinggan niya 'ko. Handa akong sabihin sa kanya lahat-lahat ng nangyari hanggang sa maintindihan niya kung bakit ko ginawa sa kanya ang bagay na 'yon noon.

Sinandal ko ang ulo ko rito sa upuan. Isa na lang ang mas inaalala ko ngayon — that Nikola.

Alam kong hindi pa naman sigurado si Lukas kung 'yon nga talaga ang current girlfriend ni Arkhe, pero natatakot pa rin ako. Paano kung sila nga? Ayokong sabihin ni Ark sa 'kin mamaya na hindi na kami pwede kasi may bago na siyang mahal. Hindi ko pinilit na makauwi rito sa Pilipinas para lang marinig 'yon.

I closed my eyes and took a deep sigh. Ayoko na nga muna 'tong isipin. Baka sumakit lang ulit ang ulo ko. Mas kailangan kong mag-focus sa pagkikita namin ni Arkhe.

Umayos ulit ako sa pagkakaupo at nilabas naman ang compact mirror ko galing sa bag. Binuksan ko ang ilaw dito sa loob at tiningnan sa salamin kung maayos pa ba ang itsura ko. Ngayon na lang yata ulit ako nakapag-ayos nang ganito. Napabayaan ko kasi ang sarili ko no'ng nandoon ako sa New York.

Nag-retouch ako ng gamit kong peach-colored lipstick tapos humarap kay Lukas na katabi ko lang. "How do I look?"

Ngumiti lang naman siya.

"You didn't answer me. How do I look?"

"Maganda."

Ako naman ang napangiti. "Is my outfit okay?" I'm wearing a white floral dress.

"It's good. Kaso hindi ba kayo lalamigin?"

"I have my cardigan with me. Susuotin ko na lang kapag nilamig ako." Tiningnan ko ulit ang mukha ko sa compact mirror. "Lukas, you already saw that Nikola in person, right? Is she really pretty?"

"Hmm, maganda rin naman."

"Is she prettier than me?"

Tinitigan niya ako. "Mas maganda kayo."

I chuckled. "Baka naman sinasabi mo lang 'yan kasi ako ang kausap mo."

Hindi na siya sumagot, ngumiti lang siya.

Binalik ko na ang mirror ko sa bag at humarap ulit sa kanya. "Why are you so stiff? Pwede ka namang magsalita at sumagot nang normal. 'Di ba sabi ko sa 'yo, hindi mo naman ako kailangan masyadong galangin?"

"I know. But you're still my boss."

"Stop that. Alam kong hinire kita para bantayan ako, pero gusto ko pa ring maramdaman na pwede kitang maging kaibigan. Besides, I don't feel like I have friends. I mean, real friends."