Chapter 22 | Leave Me Alone

52 10 1
                                    

CHAPTER 22 | Leave Me Alone

Pauline Cynthia Zunino’s Point of View

“You’re sick.” Naramdaman ko ang paglubog ng kama at ang malamig na kamay ni Cyran sa noo ko.

So that’s why my body felt heavy. Akala ko sadyang wala lang ako sa mood at tinatamad bumangon.

“Alam mo namang mahina resistensya mo tapos nagpaulan ka pa kagabi,” Cyran intoned annoyingly, magkasalubong pa ang kilay niya at sigurado ako na kung wala lang akong sakit ay pinitik na ko nito sa noo.

“I have no choice,” I said as a matter of fact as I sat up straight to face him.

Hindi na siya nakatiis, pinitik niya ako sa noo. “You had a choice but you’re just so hard-headed.” 

Pagkatapos namin maghang out nila Axel at Addie ay dapat ihahatid ako pauwi ni Warner. ‘Yon ang usapan namin kaya lang nahiya ako pagkatapos ng little ‘sagutan’ namin. Ihahatid niya sana ako kaya lang sabi ko sa may malapit na babaan na lang ako ibaba at magpapasundo ako kay Mang Nel.

He did it without hesitation and without saying anything.

He did not even say his usual good byes and good nights.

Pagkatapos lang ng ilang minuto pagkatapos niya ko iwan, umulan ng malakas. 

“H’wag ka na pumasok ngayon,” Cyran told me.

“Ayoko, baka isipin ni Warner dahil sakanya kaya hindi ako papasok,” I bitterly replied as I play on my bed sheets and not meeting Cyran’s eyes.

Cyran groaned, annoyed. “Suit yourself; I’ll ask Mang Nel if he has some medicine for you.” Tumayo si Cyran at hinawakan uli ang noo ko bago lumabas ng kwarto; I heard him called Mang Nel’s name.

I was wheezing the whole time I get myself ready for work. Sobrang bigat din ng pakiramdam ko at masakit ang ulo; I even thought of not going to work but I don’t want Warner to think that it’s because of him.

Well, it IS because of him!

Dapat pinilit na lang niya na ihatid ako kahapon, o kaya bumalik siya dapat nung umulan na ng malakas! 

Whatever. This is for the best.

“Tigas ng ulo.” Cyran mumbled when he opened the car door for me.

Inirapan ko siya at hinampas ng mahina sa braso.

Kumabog ang dibdib ko ng malapit na ‘ko sa office ni Warner. Now I’m regretting my decision to go here!

I was expecting cold and dead panned eyes to greet me, but instead, I was greeted by his huge smiles directed to a girl sitting in front of his desk. Nagtatawanan silang dalawa ng makarating ako.

Kumulo ang dugo ko.

Baka kaya hindi ako binalikan kagabi dahil may date pang hahabulin!

Hindi ko siya binati ng ‘Good Morning’ niya. 

Nang magtama ang mata namin ay inirapan ko siya. 

I was right, though. I’m just a charity case. Ito siguro yung babaeng sinasabi niya sa’kin kahapon na gusto niya. It’s obvious! Tumatawa siya at nakangiti siya sa harap ng babaeng ‘to. Parang ibang Warner ang pinapakita niya.

Ugh. Manipulative and pretending asshole!

“I have to go, may appointment pa ko kay Autumn, you know, the famous actress and model? She asked to see my portfolio para sa Awardings three months from now,” she proudly said and threw me a quick head-to-toe look as she stand up.

The Girl Who Hides MagicWhere stories live. Discover now