4.bölüm

1.3K 22 6
                                    

ARKADAŞLAR BİR  ŞEKİLDE HİKAYEME DENK GELİP OKUYARAK ŞANS VERENLERE ÇOK TEŞEKKÜR EDERİM 💞💋

Şimdi kısa bir bölüm atıyorum hikaye hakkında düsüncelerinizi iyi yada kötü merak ediyorum yorumlarda belirtmeniz beni çok mutlu eder. :)

🌼Keyifli okumalar🌼




1YIL SONRA..

Falzasıyla soğuk hava bedenimi üpertiyordu. Sıcacık olan battaniyeme daha'da sarıldım. Neden bu kadar soğuktu? Sıcacık havaları özlettiriyordu.

Aniden Çalan kapının hiç sırası değildi. yerimden kalkmaya hiç niyetim yoktu. Israrla çalması rahatsız ediciydi. huysuzca kalkarak kapıyı açtım gördügüm kişiyle gülümsemem genişledi gelen emirdi.

"Hoş geldin?" Diyerek aralık kapıyı biraz daha açarak içeriye davet ettim. Kısaca gözleriyle beni süzdükten sonra "rahatsız etmiyeyim" diyerek gitmeye meilli gibi duruşuyla "hayır" diyerek tekrar içeriye davet ettim.

Bu kez kararlı bakışlarıyla ayakkabılarını çıkarıp içeriye girdi.
"Kusura bakmazsın umarım yeni uyandığım için biraz dağınık." Diyerek açıklama yaptım. "Sorun değil" diyerek adımlarını salona yöneltti 

Oturduğu koltukta sıkıntılı bir nefes verdi. Eminim yine sıkıntılı bir dönemden geçiyordu. Dertleşmek için gelmişti. Uzun süredir iyi anlaşan iki arkadaştık. Her sıkıntıya girdiginde danışmak, dertleşmek için bana gelirdi

"Nasıl içersin." Diye sordum "acı en acılısından" demesiyle yüzüne baktım "yapma be" diyerek yanıtladım

" yaptım bile " demesiyle güldüm kafa çocuktu komikti. "Hemen geliyorum" diyerek üzerimdeki sersemlikten kurtularak mutfağa girdim.

Ocağa koydugum suyu ısıtıp kupa bardaklarına ilave ettigim hazır kahveye sıcak suyu ilave ettim çok çabuk hazırladığım kahvelerle salona ilerledim. Koltukta derince bir noktaya dalmış emir ayak seslerimle kendine gelerek  elimdeki kupalara bakarak "zahmet verdim." Dedi mahçup bir ifadeyle konuşarak.

"Duymamış olayım." Diyerek uzattıgım kupa bardağı eline aldı.  Karşısındaki koltuga geçerek kendi kupamı orta sehpaya bırakarak kollarımı kenetledim. "Dinliyorum" diyerek içini dökmesi için başlangıcı attım.

"Abim" diyerek söze girdi. "Ne oldu abine?" Diye soru yönelttim meraklı bir ifadeyle

Kendi fikrimce emire kızdıgını düşündüm abisi emirin aksine daha otoriter bir yapıya sahip biri. Yine abisini kızdırmış olsa gerekti. Eh emirin de kızdırmada az bir payı olmuş olabilirdi.

Henüz cevabını almadığım soruya rağmen sabırsızlığımla ardı ardına sorularımı sıraladım." Yine ne yaptın bakalım? Ya da dur ne yapmadın diyelim?"

Abisi demir'in aksine fazla çapkın bir çocuktu kim bilir uslanmadıgı huyundandı başına gelenler yani boşuna dememişler can çıkar huy çıkmaz. Yavaşça içmeye başladıgı kahveden sonra " ama bu tatlı"

Hadi ama bu söyledigine göz devirdim konumuz bumuydu? "Emir" diye ismini zikrettigimde anlamış olacakki " tamam tamam" ha şöyle yola gel aslanım

"Bilirsin beni işte, abim önemli toplantıdayken bende başka bir işle meşguldüm."  Ne işiydi bu aslında pek de masumane bir iş oldugunu sanmıyordum ya "acaba" diyerek pek de şaşırmamış yüz ifademle yüzüne baktım.

"Uslanmazsın, ve tabi bu sebeple abine yakalandın ki o da haklı olarak şirkette belli bir süre söz hakkını kesti degilmi?"

"Aynen öyle güzellik." Dedi bu çocuk iflah olmazdı. "Ne diyim sana." Diyebildim. Kahvemden bir yudum alarak. Güzel de kahve yapmıştım kahveyi çok seven birisi olarak oldukça iyiydim.

"Ya o degilde ne diyicem" meraklı gözlerle dinledim "bi konuda danışmak istiyorum." Dedi ne olabilirdiki?

"Tabikide" ellerini saçlarından geçirerek ofladı ardından  yeşil gözlerini bana çıkartarak "Ben aşık oldum." Dedi.

EVETT BÖLÜM SONU❤

-Sizce emir kim?

-Tolgaya neler oldu düşünen varmı?

-Sizce bennur sevdigi adamı unuttumu?

Sen bana AitsinTempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang