Pathetic°Minsung°

1.1

"Ne yapacağım?"
"Şaka mı bu?"
"Hala seni unutmamış mı bu?"
"Unutup unutmaması sorun değil sorun Jisung ve bebeğim? Kız ruh hastası ya onlara bir şey yaparsa."

"Ne yap ne et onu uzak tut Jisung'tan"
"Buna bir çözüm bulmalıyım"
"Jisung'un haberi var mı o kızdan?
"Hayır yok"

"Minho her şeyi bok ediyorsun biliyorsun değil mi?"
"Ne?"
"Önce Jisung'tan boşandın sonra hamile olduğunu öğrenince onunla yaşamaya başladın daha sonrada bir psikopatın hedefi haline getirdin onu. Sırada ne var Minho?"

"Ne diyorsun sen?"
Minho, Seungminin üstüne yürüdüğünde Chan onu engellemişti.
"Sakin olun?!"
"Eğer Jisung'un başına bir şey gelirse Minho seni kendi ellerimle öldüreceğim."

Seungmin kapıyı çarpıp aşağı Jisung'un yanına inmişti. İçeri girdiğinde Mina, Casiayı seviyordu Jisung ise onları izliyordu. Seungmin biraz hava almak istediğini söyleyip gitmişti.

Jisung yine tek kalmıştı. Her zaman olduğu gibi.. Eskiden 7/24 bir arada olduğu grubu bir arada göremiyordu.

Çünkü Jisung onlarla çok görüşmüyordu. Bir tek Jeongin ve Seungmin ile görüşüyordu. Hepsiyle arası iyiydi fakat eskisi gibi samimi değildi.

Çünkü çekiniyordu. Her buluşmaya onuda çağırıyorlardı fakat Minho olduğu için gitmiyordu.

Eski anıları geliyordu aklına..

Jisung biraz hassas biriydi. Duygusal bir şey hatırladığı an ağlardı. Bu yüzden onlardan uzak dururdu.

"Oppa"
"Efendim bebeğim"
"O niye hep uyuyor."
"Çünkü o daha çok küçük"

"Keşke hemen büyüse de oyun oynasak"
"Sende hemen büyümedin Mina"
"Markete gitmek ister misin?"
"Evettt şeker alalım oppa!"

"Sadece bir tane tamam mı?"
Kafasını salladığın da yukarı çıkıp diğerlerine haber vermiştim. Casiayı düzgünce giydirip arabasını alıp çıkmıştık. Hava güzeldi.

Bu yüzden biraz hava almamız iyi olurdu. Mina elimi tutup yanımda yürümeye başlamıştı.

Markete geldiğimizde ilk önce evin eksiklerini ve birde Casia'nın ihtiyaçlarını almamız gerekiyordu. Bebek bezi reyonuna geldiğimde sadece bakakalmıştım.

Hangisini almalıydım?

Bir kaç kez bakindiktan sonra birini almıştım. Arkamı döndüğümde Mina ve Casiaya bakmıştım.

Bir dakika

Mina nerede?

Etrafıma bakindiğimda hiç bir yerde yoktu. Aramaya çalışıyordum fakat ani hareketler yaptığım için dikislerim acıyordu.

Şeker reyonunun oraya geldiğimde şeker almaya çalışan Minayi görünce derin nefes vermiştim

Sonunda buradaydı..

"Hey Yang Mina?! Tanrı aşkına nerdesin sen?! Benden habersiz gidilir mi hiç?"
Bağırdığımda korkmuştu.

Haklıydım..

Daha çok korkutmamak için şekerini alıp marketten çıkarmıştım. Üzgün bir şekilde yanımda yürüyordu. Ona yüz veremezdim yaptığı şey kötüydü.

Hava güzel olduğu için parka gitmeye karar vermiştik.
"Oppa Casia da oynayabilir mi?"
"Hayır oynayamaz Mina."

Mina offlayarak parka gitmişti. Bende Casiayı kucağıma almıştım. Bu onunla ilk parka gelisimizdi.

Hala alisamamistim ona. Garip geliyordu. Evde küçük bir bebek..
Hemde kendi bebeğim..

Casia sayesinde Minho'yla birazda olsa aramız düzelmişti. Sürekli birlikteydik. Bir dakika yalnız bırakmıyordu beni.

Sanki hayatım değişmişti Casiayla. Daha mutlu biri olmuştum onunla birlikte...

Casia ağlamaya başladığında ona bakmıştım. Neden ağlıyordu şimdi??

Yavaşça sırtını okşayıp rahatlatmaya çalışıyordum. Emziğini vereceğim sırada yere düşürmüştüm.

Harika..

Yavaşça yere uzanmaya çalıştığım da alamamıştım. Yandan uzanan kola baktığımda hiç tanımadığım bir kadın vardı.

"Yardım edebilirim istiyorsanız"

Teşekkür edip hayır desem de gitmemişti. Yanıma oturup konuşmaya başlamıştı. Çok fazla konusmadigim icin susmuştu.

Ona döndüğümde Casiaya sert bir şekilde bakıyordu.

O kimdi?

Ve kızıma nasıl böyle bakardı?

Gitmemiş gerektiğini anladığımda Minayi çağırdım.

"Biraz otursaydin konuşuyorduk."
"Yok teşekkürler"
Kolumdan tutmuştu.

"Lütfen canım çok sıkılıyor."
Kolumu çekip hızlıca uzaklaşmaya başlamıştık.
Arkamdan duyduğum sesle olduğum yerde kalmıştım.

"Benden kaçamayacaksın Han Jisung!"

Helloo. Okullar tatil olduğu için yazdım bölümü. Malum havalar aşırı kötü... Dün iki adım önüme çatıdan birşeyler düştü..

Umarım bir an önce düzelir havalar..