• JURASSIC LOVE Π Kim Taehyung •

38 | Pişmanlık

🎶 We Stand In Silence - Twelve Titans

Gecenin bir yarısından selamlarr

Bu akşam tvde Jurassic World 2 vardı ve bilmem kaçıncı kez tekrar izlemiş oldum xksmlxlsöfndk

Bunun şerefine yb time, keyifli okumalar~

***

Kamp alanına geri döndüklerinde, yerleşip toparlanmalarının ardından herkes ana salonda toplandı.

Naseul başını eğmiş yere bakıyordu, onun bu mahçup hâlleri herkesin kafasında soru işaretleri bırakmıştı.

"Öncelikle... Her şey için özür dilerim. Yaptığım şey yüzünden beni affetmemenizi de anlarım. Fakat sizden istediğim şey beni affetmeniz değil, anlamanız."

Herkes şaşkınlık içinde ona bakarken, Jungkook bir köşede duvara yaslanmış, gözlerini yarısı kırık camdan dışarıya dikmişti.

Taehyung ise koltuğun kenarında yere oturmuş oyuncak arabasını inceliyor, ne işe yaradığını anlamaya çalışıyordu. 

"Yani... Sen aslında kaybolmadın?" dedi Naya kaşlarını kaldırarak. Yüzünde duymak istemeyeceği şeyleri duyacağını bilmenin gergin ifadesi vardı.

Hoseok'un gözleri kocaman olmuştu, askerlerin de.

"Bu ne demek oluyor Naseul?" dedi Hoseok hayretle.

Naseul göz yaşını silip derin bir soluk alıp verdi.

"Ben... Size ailem olmadığını söylemiştim, ama bu tam olarak doğru değildi." diye başladı söze. "Yani evet, biyolojik ailem hayatta değiller. Fakat beni yetiştiren ailem... Onlara çok şey borçluyum. Kıt kanaat geçinirken bile benim için ellerinden geleni yaptılar ve asker olmamda beni desteklediler. Onlar sayesinde hedeflerine ulaşabildim. Son üç yılda kurdukları çiftlikte her şey yolunda gidiyordu. Fakat geçen yıl, çiftliğimizde bir yangın çıktı. Sahip olduğumuz tarlalar, ekinler, hayvanlarımızın çoğu da zarar gördü ya da telef oldu. Her şey mahvolmuştu. Ailemin geçim kaynağı neredeyse yok olmuştu. Onları bu durumdan kurtarabilmek için bir şeyler yapmam gerekiyordu, ama maaşımın yetmeyeceğini ya da devletin yardımcı olmayacağını biliyordum. Başka bir çare bulmalıydım..."

Geri kalanını herkes az çok tahmin edebiliyordu artık, ama Naseul titrek bir nefes alarak anlatmaya devam etti.

"Jurassic Park olaylarını küçüklüğümden beri takip ettiğim için az çok biliyordum. Ayrıca yakın bir arkadaşım Biosyn şirketinde çalışıyordu. Naya'nın abisini kurtarmak için uğraşı Biosyn'in de kulağına gitmişti. Fakat Naya öncesinde parkla ve şirketlerle ilgili olan bitenleri bildiğinden, ona adaya gitmekle ilgili direkt olarak bir teklifte bulunmak istememişlerdi. Zaten reddedeceğini biliyorlardı.

Generalimizin Naya'ya yardım için gönüllü bir asker ekibi hazırladığını Biosyn'de çalışan arkadaşıma söylediğimde, bunun muhteşem bir fırsat olduğunu söyledi... Eğer o gruba katılır, bu adaya gelip bir şekilde dinozorlardan DNA örneği alabilirsem, şirketin bana milyonlarca dolar para vereceğini, ailemin çiftliğini kurtarabilmek için de tek çaremin bu olduğunu söyledi. Eğer bu fırsatı tepersem, ailem sefil halde komşuların evinde yaşamaya devam edecekti...

O yüzden istemeden de olsa kabul ettim. Yaptığımın doğru olmadığını biliyordum, ama bu kadar büyük meblağlarda parayı başka nereden kazanabilirdim ki? Tek seçenek bu gibi görünüyordu. Tabii sonra işler değişti..."

Herkes hayret içinde onu dinlerken Naseul iç çekti.

"Bu adaya gelirken kendime yalnızca sıradan bir asker gözüyle bakıyordum. Kimseyle pek fazla konuşmayacak, sadece görevimi yapacaktım. Ama... Sizinle tanıştıktan sonra öyle olmadığını anladım. Hepiniz bana bir arkadaş, kardeş nidasıyla değer verdiniz. Zaman geçtikçe burası bana aile ortamı gibi geldi ve sıcacık hissettim. Tam da bu yüzden vicdan azabıyla kalbim yanıp tutuşuyordu. Birkaç defa gerçekleri açıklamak, daha geç olmadan her şeyi düzeltmek istedim, ama yapamadım. Hem kendi adıma hem de ailem adına korkuyordum. Eğer bu iş teperse onlara zarar vermelerinden korktum. Ve gerçeği söylediğimde beni kovmanızdan korktum... Ama yalanlar ya da sırlar eninde sonunda tüm gerçekliğiyle açığa çıkıyor. Ne yazık ki ben böyle bir şey yaptım, ve dediğim gibi beni affetmemenizi anlarım. Eğer aramızda kuvvetli bir bağ oluşacağını bilseydim, bunu aklımdan geçirmezdim...