İzbe sokaklarda soğuktan üşümüş bedenimin ısınmaya ihtiyacı vardı. Bende çareyi güneşe sarılmakta buldum. Isındım,yandım ve kül oldum...
°°
Not: Yayıncı kitabının ta kendisidir.İsim değişikliği sonradan yapılmıştır.
*Yaş farkı vardır!
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
***
"Ağlama artık.Yeter."
Baş parmağıyla yanaklarımdan akıp giden yaşları silerken başımı kaldırdım. Hâlâ ona karşı bir utanç içindeydim.
"Ağlamıyorum.Kendiliğinden akıyor."
Açıklamam ne kadar komikti bilmiyorum ama dudakları gerilip burnundan gülmüştü.
"Senden bağımsızlığını ilan etmiş gibi."diyerek güldüğünde dudaklarımda bir gülümseme yavaştan yeşerdi.
"Sanırım bi bakıma doğru." Diye mırıldandım.Sabahtan beri neye ağladığımı bilmeden gözlerimden yaşlar dökülüyordu.Sanırım sinirlerim bozuldu.
Burnumun ucuna vurup oturduğu sandalyeden masaya doğru biraz eğildi.Çatala bir salatalık takıp dudaklarımın önüne getirdiğinde sertçe yutkundum. Bir şeye dokunmama izin vermiyor kendisi besliyordu beni.
Dudaklarımı araladım ve sulu salatalığı ağzıma aldım. Yavaş yavaş çiğnerken gözlerini gözlerimden çekmeyen adam bir iç çekmişti.
"Bir şey mi söylemek istiyorsun?"dedim ağzımdaki salatalığı yuttuktan hemen sonra.
Elindeki çatalı tabağın kenarına bırakıp dikkatini bana verdi ve bir eli havalanıp yanağımın üzerinde yerini alınca gözlerimi bal köpüğü irislerden çekmedim.
"Ne olursa olsun-"diyerek söze başladığında baş parmağı elmacık kemiğimi okşadı.
"Yanımdan ayrılmayacaksın."
Helios inan bana ömrümün sonuna kadar seninle olmayı çok isterim.Ve nedense içimde ufak bir sıkıntı var.Sanki bir şeyler olacak ve sana zarar vereceğim gibi.
"Hm?" Dedi sorgularca.Sabırsızca bekleyişine karşılık kafamdaki kelimeleri bir cümleye oturtmayı sonunda başararak cevap verdim.
"Tamam."
Ne cümle ama!
Sabırsız bekleyişini onu tatmin eden bir kelimeyle almasına karşılık rahat bir nefes verdi ve ince dudaklarında bir tebessüm yeşerdi.
"İyi bakalım.Hadi-"dedi ve eline çatal bıçağı alıp kestiği yumurtayı çatal yardımıyla dudaklarıma uzattı.
Güldüm bu haline.
"Ben kendim yiyebilirim."
Gözlerini kapatıp kaşlarını havalandırdı.Dilini damağına vurup nırçladıktan hemen sonra "yiyemezsin."diyerek gözlerini aralayan adam çatalı ısrarla dudaklarımın önünden çekmedi.
Ama sen böyle yaparsan ben sana olduğundan daha çok kısa bir sürede bağlanırım. Kalbim bak hızlı hızlı atıyor zaten.Ben sana zaten fazlasıyla bağlıyım ama...
