İzbe sokaklarda soğuktan üşümüş bedenimin ısınmaya ihtiyacı vardı. Bende çareyi güneşe sarılmakta buldum. Isındım,yandım ve kül oldum...
°°
Not: Yayıncı kitabının ta kendisidir.İsim değişikliği sonradan yapılmıştır.
*Yaş farkı vardır!
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
***
Bazen insan bazı şeyleri zorlamamalı. Olmuyorsa eğer olmuyordur, akışa bırakmak zorlamaktan her zaman daha iyidir.
İnsan zorladıkça işler zorlaşır, insan zorladıkça yorulur. İnsan en çokta yapamayacağını kabullendiğinde yıkılır.
Ama yine de "Ben bitti demeden bitmez!"
Her iki elini yumruk yapıp kahverengi masanın üzerine koydu. İnsan kendini yıkmak isteyenlere hep baş kaldırdıkça acımasızlaşırdı. Belki de sorgulanması gereken gaddarlık değil bu gaddarlığa neyin neden olduğuydu ama herkes görünmeyenden çok görüneni yargılardı.
"Beni yanlış anlamanı istemem Güney ama-"
"Kes."
Beni yanlış anlamanı istemem diye bir cümleyle başladığında zaten can sıkcak bir şey söyleyeceğini önceden haber verir gibiydi. Şu an bir ateş topuydu ve Ali'yi yakmak istemiyordu.
Dudaklarını birbirine sıkıca bastıran Ali sert bir nefes verdi. Bir bacağını hızlı hızlı sallarken masa altında yumruğunu sıkmaya başladı.
Güney hep böyleydi işte. Ne birisini dinler ne de duyardı. Varsa yoksa kendi düşünceleri ve kendi bilgeliğiydi. Çok az yerlerde ekibi dikkatle dinlerdi ama dimlemekle kalırdı. Yine kendi bildiğini yapardı.
"Kimseye zarar vermek istemiyorum. Sadece üç saat önce paramparça olan arabanın içinden çıkan bir adam ne kadar sakinse o kadar sakinim. Ona göre kelimelerinizi düzgün seçin."
Kaşındaki dikiş ve direksiyona sertçe çarpan başıyla patlayan dudak harici hiç bir yara almadan paramparça olmuş araçtan sağ çıkmayı başaran Köse için hiç bir şey artık Falezden önemli değildi.
Arabaların sistemsel verilerine girenler yüksek yetenekli data hırsızları olmalıydı. Yoksa kolay kolay kimse arabaların sistemlerini girip de farları iki dakikalığına kapatamazdı. Zaten ne yaşanmışsa da o iki dakika içinde yaşanmıştı. Arabaların hepsi birbirine çarptığında Güney'in içinde bulunduğu araba bariyerlere çarpmış ve aşağı uçmamak için direnen Köse başarılı olamamıştı. Fazla engebeli olmayan araziye uçan arabanın parçaları her yere dağılmıştı.
Güney kısa bir anlığına bilinç kaybı yaşamıştı. Bilinci yavaş yavaş açıldığında ise kulağına dolan bir sıvının dökülme sesiyle hızla kendine gelip yanında kafasından kanlar süzülen Korkutu da alıp arabadan uzaklaşmaya başlamışlardı. O gecenin karanlığını büyük bir gürültüyle patlayan araba aydınlattığında çevrelerindeki yaralı adamlar gün yüzüne çıkmıştı.
"Şimdi," dedi ve uykusuzluktan geberen ekibe göz gezdirdi. Fazlasıyla uykusuzlardı. Ama bunu görmezden gelecek kadar hırs bürümüştü kendisini. Dinlenmesi gerekiyordu ama hiç bir söz dinlemeden kaldığı yerden devam ediyordu.
