İzbe sokaklarda soğuktan üşümüş bedenimin ısınmaya ihtiyacı vardı. Bende çareyi güneşe sarılmakta buldum. Isındım,yandım ve kül oldum...
°°
Not: Yayıncı kitabının ta kendisidir.İsim değişikliği sonradan yapılmıştır.
*Yaş farkı vardır!
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
***
Zaman durmuş gibiydi. Kafam bir hengame ve ben bu hengamede sağ çıkmaya çalışan biriydim. Alp İğdem, yayıncıydı ve ben o yayıncıya aşık olmuştum. Onu ilk gördüğüm andan beridir düşlerim. Yanında kalmayı, teninin tenime temas edişini, bana sarılışını... Onun yanına gelince durgunlaşır dedim zihnimi çepeçevre saran sesler.
Beni hem haklı çıkarıp aynı zamanda nasıl haksız çıkarıyordu.Evet, kabul ediyorum onun yanında rahatım, rahattım. Ta ki kendisini, yer altı adamlarının önünde eğildiği adam olduğunu iddia edene kadar.
Güney Köse...O ölüydü hani? Onu hiç görmemiştim ama namını bilirdim. Haberlere, global kanallara kadar konu olan Güney Köse, şu an tenimde arsızca dudaklarının izini çıkaran adam mıydı? Ve ben, ben Güney Köseye mi aşık olmuştum?
"Madem sözün sadece aydınlık için geçerli," nefesi boynuma çarpıp bir sarmaşık misali dolandı. Sertçe yutkundum.
"Sana aydınlık, geri kalan herkese karanlık olmaya devam ederim."
Aydınlık karanlık her ikisi ayrı karakterlerdi ve bu birbirine zıt iki karakter tek bir bedende barınamazdı. Bunu hiç bir canlı yapma yeteneğine sahip değildi...Değil mi?
"Sen," dudaklarımı zorlukla araladım. Başım ağrımaya başladı.
Saçlarımı avucuna hapsetmişti, parmaklarını yavaşça açtı ve saçlarımdan usulca çekip çenemi kavradı.
"Sen sahtesin," dediğimde sert bir nefes vermişti.Baş parmağı alt dudağımda usulca gezdi.
"Benim sevdiğim kişi Alp İğdem. Tehlikeli hayatlardan uzak yaşayan sıradan bir yayıncı. Senin gibi tehlikenin kendisi değil."
Bal köpüğü irisleri dudaklarımdan ayrılıp irislerimi bulunca sarılarının arkasından bana bakan Erbusla bir adım geriye doğru adımladım. Bir adım bana doğru adımladı.
"Senin için bir tehlike arz etmiyorum."
"Bu senin tehlike olduğun gerçeğini değiştirmez."
Bir adım daha geriledim, bir adım daha yaklaştı. Kendisini Güney Köse diye tanımlayan adamı baştan aşağı süzdüm.
Her adımında yere sağlam ve sertçe basan adamın iri yapısını o nam salmış Güney Köseyle karşılaştırdım. Evet onu görmemiştim ama aklımda yine de şekillenmişti kendisi.
Aklımda şekillenen bedenin üzerine Alp İğdemi alıp koyduğumda...
İki adım geriledim hızlıca. Gaddarlığıyla bilinen Güney Köse Alp İğdem olamayacak kadar korkunç biri olmalıydı ama o insanlara güven vaad eden temiz bir yüze sahipti. İki adım daha yaklaştı.
