Mistery Woman

17

Daisy, Bucky'nin dediğine güldü ve konuşmaya başladı. 

"Herkes beni ister."

Konuştuktan sonra kafeye doğru ilerledi, Jamie ve Peter'ın yanına geçip oraya oturdu. Bucky onun inadı karşısında derin nefes aldı ve o da onların yanına ilerledi, Peter'ın yanına oturduklarında onların hallowen hakkında konuştuklarını gördü. Yaklaşık yarım saat oturdular, Bucky söylenmeye başlayınca kalkmışlardı. Sahilde ilerlemeye başladıklarında Peter yine Daisy ve Bucky'nin ortasından yürüyordu. 

"Onu ne yapsak Hallowen'de?" 

Peter konuşurken düşünmeye başlamıştı, Bucky bakışlarını Daisy'e çevirdiğinde sahili izlediğini gördü. 

"Bence sen halam olmalısın."

Peter konuşunca Daisy gülerek onlara doğru döndü, Bucky'de onun dediğine güldü. 

"Demir kolunun o kostüme sığacağını sanmam."

Daisy gülerek konuşunca Bucky tekrar güldü. 

"Kalbimi kırıyorsun."

"Siyah boyayla boyarız bir şey olmaz."

Peter gülerek konuşunca Daisy ve Bucky kahkaha atmıştı, Daisy gülmeye devam ederken konuştu. 

"Ya da siyah magnetlerle kaplarız."

Peter onun dediğine güldü ve kafede sipariş verdiği limonatasından içti, Bucky onun bu dediğine göz devirdi. 

"Onları temizlemekle uğraşamam."

"Bu kadar üzülme Çavuş, kolunu çıkarıp biz temizleriz."

Daisy konuşunca Bucky bu sefer güldü. 

"Demir kolumun vücudumla birleşik olması bir sorun değil zaten."

Daisy güldü ama ona cevap vermedi, eve geldiklerinde içeriye girdiler. Bucky kendini koltuklara atarken Daisy konuşmaya başladı. 

"Çocuklar ve yaşlılar için uyku vakti."

Bucky ve Peter ona göz devirirken Daisy onlara güldü, Bucky'nin uzattığı ayaklarını tuttu ve koltuktan aşağıya sarkıttı. 

"Ciddiyim Peter, sonra beni Tony'le uğraştırma. "

Peter'ın telefonu çalınca Bucky'de bakışlarını çevirdi, Daisy kaşlarını çatıp telefonla konuşan Peter'a baktı. Peter önce Bucky'e sonrada Daisy'e baktıktan sonra telefondaki kişiye tamam diyip telefonu kapattı, Daisy konuşmaya başladı. 

"Kimdi?"

Peter çekinerek Daisy'e bakınca kız derin nefes alıp konuşmaya başladı. 

"Seni kim aradı Peter?" 

Peter yardım istercesine Bucky'e bakınca Bucky ayağa kalktı ve Daisy'e doğru yaklaştı, kız bir kaç adım geriye gitti. 

"Sen sınırları geçme, Peter sende kim aradığını söyle."

"Daisy önemli bir şey değildir, sakin ol biraz."

Daisy derin nefes alıp Bucky'e baktı ve tekrar konuştu. 

"Peter, seni dinliyorum."
"Okuldan aradılar, yarın velimle görüşmek istiyorlarmış." 

Peter konuşunca Daisy bayık bakışlarla ona baktı. 

"Korktuğun şey bu muydu yani Peter?"

Bucky konuşunca Peter kafasını salladı, şu anlık buydu. 

"Bende başka bir şey oldu sandım." 

"Son olaydan sonra kesin bir şekilde seninle ya da babamla görüşmek istiyorlar."

"Tamam, yarın gideriz. Sen şimdi odana çıkıp yat."

Peter hızla kafasını sallayıp yukarıya çıktı, Daisy ve Bucky'de karşılıklı koltuklara uzandılar, Bucky konuşmaya başladı. 

"Ergen bir çocuğa bakmak zor olmalı."

"Ah, gerçekten çok zor. Sen birde aşk hikayelerini dinle."

Daisy isyan edercesine konuşunca Bucky onun bu haline güldü. 

"Neden uyumamakta ısrar ediyorsun?"

Bucky konuşunca Daisy koltukta ona doğru dönünce Bucky'de ona doğru dönünce kız konuşmaya başladı. 

"Sen neden uyumuyorsun peki?"

"Önce ben sordum." 

Bucky konuşunca Daisy güldü, ona inat etmeden konuşmaya başladı. 

"Güzel rüyalar. "

Bu sefer Bucky güldü, onun içinde aynı şeyler geçerliydi. 

"Aynısı." 

Daisy ona cevap vermedi ve derin nefes aldı, bazen nefes alamadığını hissediyordu ve şu anlardan biriydi, yavaşça doğruldu ve derin nefesler almaya başladı. 

"Daisy, iyi misin?"

Bucky konuşurken ayağa kalktı ve onun yanına oturdu, çenesinden tutup kendisine bakmasını sağladı. Daisy nefes alabilmek için boğazını tutuyordu, Bucky onun elini boğazından aldı ve demir eliyle tuttu. Bucky onu yavaşça ayağa kaldırdı ve dışarıya, bahçeye çıktılar. Daisy'i koltuğa oturttu ve kendisi de yanına oturdu. Ilık rüzgar yüzüne vurunca Daisy rahatladığını hissetmişti, bakışlarını yanına oturan Bucky'e çevirdi, endişeyle kendisine baktığını görünce güldü ve konuşmaya başladı. 

"Arada oluyor." 

"İlaçlarını almadın mı?"

Daisy kafasını hayır anlamında sallayınca Bucky neden olduğunu anlamıştı. 

"Neden?"

"Tatları güzel değil."

Daisy gülerek konuşunca Bucky'de güldü, Daisy bir şeyi yeni fark etmiş gibi ona baktı. 

"Sınırları ihlal ediyorsun." 

Bucky onun dediğine gülüp göz devirdi. 

"Arkadaşlık kuralları bu kadar önemli yani?" 

"Tabii ki önemli, arkadaşlığın ilerisine geçmemek önemli."

"Ya ben ilerisine geçmek istiyorsam?"

Bucky kafasını geriye yaslarken konuşunca Daisy onun gözlerinin içine baktı ve konuşmaya başladı.

"İlerisine geçebilmek için iki tarafında istemesi gerekiyor." 

 Bucky kafasını kaldırdı ve yüzünü Daisy'nin yüzüne doğru yaklaştırdı ve konuşmaya başladı. 

"Sen istemiyor musun?" 

Daisy onun gözlerinin içine bakıp gülümsedi, Bucky bakışlarını kızın dudaklarına çevirirken kız konuşmaya başladı. 

"İstemeli miyim?" 

Bucky, Daisy'nin dudaklarına doğru eğildi ve öpmeden önce son kez konuştu. 

"İstemelisin."