Beware of the Class President

CAPITULO 20 - Something/Someone

CAPITULO 20

"BAKIT AKO NANDITO?!"

Hawak ni El ang ulo nang nagpalinga-linga sa paligid. Nasa mga mata niya na para siyang gulong-gulo. Para ding hindi niya niya alam kung bakit siya nakasadlak sa kalsada. Sinubukan niyang tumayo pero muli lang din siyang bumagsak. Aakalain mong walang lakas ang kanyang mga binti, maging ang kanyang mga braso.

May gusto siya ulit sabihin pero napangiwi dahil nga sa putok ang gilid ng kanyang mga labi. Napahawak siya sa kanyang panga kung saan siya sinuntok ni Joachim. Muli ang pagbadha ng pagtataka sa kanyang mukha.

"El—" Akma ko siyang lalapitan nang hawakan ni Joachim ang backpack ko.

"Kena." Mababa bagaman mariin ang tono ni Joachim.

Galit na nilingon ko si Joachim. "Bakit mo ginawa iyon?! Galing siya sa sakit! Tingnan mo tuloy ang nangyari sa kanya!" May sakit pa si El, malamang na sumakit ang ulo ng lalaki dahil sa suntok, hindi ko tuloy napigilan ang pagtaas ng boses.

Umawang naman ang mga labi ni Joachim. Tila siya nagulat dahil ngayon ang unang beses na sinigawan ko siya, ngayon din ang unang beses na nakita niya ako na galit.

"El, sorry. Okay ka lang ba?" Hindi ko na inintindi ang pagkagulat ni Joachim, binalikan ko ng tingin si El. Lalapitan ko na siya nang para siyang may narinig na matinis na tunog dahil bigla siyang napahawak sa kanyang magkabilang tainga.

Pumikit siya nang mariin. Napahinto ako sa paglapit sa kanya. Natatakot ako na baka nakasama sa kanya ang ginawa ni Joachim. Baka nabinat siya!

Nang dumilat si El, at tumingin sa akin ay burado na ang kaninang kaguluhan sa kanyang mga mata. Ang makikita roon ay pagod at antok. Gayunpaman, nakakunot ang kanyang noo at salubong ang mga kilay niya. Pawisan din ang gilid ng kanyang pisngi pababa sa leeg niya, kahit pa napakalamig ng panggabing hangin.

Pagewang na tumayo si El. Nang tumayo siya nang tuwid ay tumingin siya nang deretso sa akin. Duguan pa rin ang gilid ng labi nang maliit na ngumiti. "I-I'm leaving..."

"Ha? Uuwi ka na? P-pero okay ka lang ba?" Tutol pa ako dahil baka bigla na lang siyang bumagsak sa daan.

Pero tumango si El, at tumalikod na. Tuwid naman na siyang maglakad. Nakahabol na lang ako ng tingin sa kanya nang magsimula na lumayo.

Iba ang dinaanan ni El, doon siya sa kabilang daan palabas ng street at hindi doon sa aming pinasukan. Okay lang naman dahil may mas malapit doon na paradahan ng tricycle. Mas mahal nga lang doon ang pila, pero kaya naman niyang magbayad dahil may natitira pa siyang pera. 

Nang hindi ko na natatanaw si El ay aking binalikan ng pansin si Joachim. Nasa likod ko pa rin ang lalaki. Nagtaka ako dahil sa iba pala siya nakatingin. Hindi sa daan na tinahak ni El at hindi rin sa akin. Saan at ano ba ang tinitingnan niya, at bakit wala siyang kakurap-kurap?

Sumunod ako ng tingin sa tinitingnan niya. Doon nakatuon ang kanyang paningin sa daan na pinanggalingan namin ni El kanina. Doon sa kanto kung saan madilim ang paliko.