Five

29 5 0
                                    


Chapter 5
Change of plans





"Shit. So, the rumours were true?" napansin ko ang bulong sa akin ni Sam at halos nagpagilid ang mga ibang students ng makita ko si Isla sa tabi ko.

"She passed all of her exams with blank paper. As in no answers pero yung pangalan niya lang na napakalaki." singit pa niyang bulong sa akin. She did what?

Nakita kong nagbulong bulungan ang ibang students habang pinapanood siya. She was looking at the Top Student List when she suddenly clapped loudly.

"Wow! Finally you got the number 1 spot. How does that feel huh, Andrada?" mayabang niyang tanong sa akin na para niya akong nilalaro. Mukhang wala pa siyang pakealam na nasa dulo ang pangalan niya.

To be honest, it's even more surprising to see her name on this list knowing she passed her exams with no answers on it. Lucky bitch! No— smart ass bitch.

"I bet you're swimming in happiness right now for being at the top of the crown hmm? Top 1? The math olympiad championship? And who knows? Maybe being an SC President?" she crossed her arms and fully faced me.

Damn, her words slithered around on my neck choking me to death.

Sobrang tanga ko sa part na naawa ako sayo!

"Are you mocking me?" hindi ko maiwasang mainis sa asal niya ngayon. "Oh dear no, I am congratulating you. Chill, okay?" taas noong sabi niya saka ulit humarap sa bulletin board.

"Sucks, right? That... the only way you can beat me is when I take a step back in order for you to step up." ngumisi siya sa akin at sinadyang banggain ang balikat ko kung wala lang si Sam sa likod ko baka natumba na ako.

What the fuck is her problem with me? This is already too much.

Susunod na sana ako sakanya ng pigilan niya ako. "Oh please, Kirsten. I know you wanna pull every part of her hair right now. Gusto ko ring gawin yan sakanya pero kakatapos lang ng isang issue natin. Parang awa muna mag lie low muna tayo." pagmamakaawang bulong sa akin ni Sam.

"I'm pretty sure we don't wanna get on the bad side of the Dean. Our graduation is fast approaching and you have an award you're protecting. Kaya magtiis muna tayo sakanya." she said trying to convince me.

And duh, I'm not going to have any physical fight with her.

That's not on my level!

"Kakausapin ko lang." diing sabat ko agad sa mga pinagsasabi niya ng lakihan niya ang mata niya. "Usap lang ha? Mag uusap lang."

Agad naman akong sumunod sakanya ng makita kong papunta siya sa may parking lot. Papasok na sana siya sa kotse niya pero hinarang ko siya.

"Are you trying to fuck me up? Seriously, Isla! Why do you fucking hate me so much? Anong ginawa ko? Anong nagawa ko sayo?!" I just can't understand, why does she looks so threatened at me when we both know she's better than me.

I've had enough from her stupid shits at me.

So did she do all those things just to prove it to me that I can never beat her one on one?

"Oh stop being such a baby, Andrada. Don't come at me with those questions as if you don't know what's happening. You know what's happening. You of all people know that." naguguluhan akong tumingin sakanya.

Lumapit ako para hawakan ang magkabilang braso niya. "Stop fucking playing at me! I'm too old for your petty games." nanggigil kong sabi sakanya mas lalo nung tumawa siya.

"It's funny how you look so much like your father—" and that was my breaking point.

I pushed her down to her car and pinned her. I fucking hate it whenever someone compares me to my father. Dugo man niya ang dumadaloy sa bawat kawatan ko pero hindi ko siya kinikilalang ama.

Our Fallout: A Second ChanceWhere stories live. Discover now