27.Denial

493 30 1
                                    


Minah's POV

Pagkapasok ko nakita ko agad si Kathy na nakaupo sa couch. May duplicate key nga pala siya.

"Finally you're here." Kathy said sarcastically.

Nilapag ko yung bag ko sa katapat ng couch na inuupuan niya.

Umupo rin ako don.

"What brings you here?" I asked.

Nag kunot noo siya.

"Ayaw mo ba? Sige aali--"

"Uy hindi 'to naman. Nag tatanong lang." I said.

"Kala ko ayaw mo e. Uuwi nalang sana ako." She said.

I laugh.

"I know you Kathy. Nag o-over night kalang dito kapag may gusto kang i-chika or may kailangan ka, so spill it off." I said.

She giggled and smirk.

"You got me." She said.

I rolled my eyes.

"Ano nga?" I asked.

"Wala. Tara don tayo sa room mo." She said at tumayo na, then dumiretso sa room ko.

Ayos ha. Feel at home na feel at home lang.

Pag dating ko sa kwarto sumalampak agad ako sa kama. I'm tired.

"So sa'n kayo galing ni Red?" She asked suspiciously habang may nakakalokong ngiti.

I rolled my eyes.

"Ang chismosa mo no?" I said.

She pouted.

"To naman nag tatanong lang." She explained.

"Parang ganon na rin yun."

"Tss. So ano na nga? Tell me about it."

"May hinatid lang kami." I said.

Sandaling tumahimik si Kathy.

"I think I know who is it." Kathy said.

"Who?" I asked.

"Wala." She said.

"Tss. Sino nga?" Pangungulit ko.

"Wala nga."

Umiling iling naman ako.

"Ewan ko sayo!" I said at dinapa yung mukha ko sa unan.

"Balita ko dumating na siya ha?" She asked.

"Sino?" Walang gana kong tanong.

"Si Angela." Napaangat yung ulo ko when I heard that name.

"You know her?" I asked.

She smiled and nodded.

Nag kunot noo ako.

"How?"

"Ano ka ba? Syimpre naging classmate ko siya nung elementary until 2nd year highschool. Nung nag transfer ka dito wala na siya e. Kaya di mo siya naabutan." She explained.

I sigh.

"Almost two years din pala siyang nawala." I whispered.

"Kaya nga e. Pero ang galing no? Close pa rin sila ni Red." Napatingin ako when she said that.

"I mean syimpre kung ako yun maa-awkward-an ako sa kanya. Lalo't two years no communications sila." She said.

"Ba't nga ba wala silang communications?" I asked curiously.

"Ewan ko nga rin e."

Humiga ako ng maayos at tumingin lang sa kisame.

"Selos ka?" Nagulat ako sa tanong ni Kathy.

"Why would I?" I asked defensively.

Kathy just smile.

Tumayo na ko.

"O sa'n ka pupunta?" She asked.

"I'm hungry. Magluluto lang akong meal. Kumain ka na ba?"

"Yup. Nagluto akong Adobo diyan. Nasa kusina. I know it's your favorite." She said.

Kumislap yung mata ko sa narinig ko.

"Really?" I asked excitedly.

"Oo nga." She said.

"With chilly?" I asked. Yup. Mahilig ako sa ma anghang. Sarap kaya non. Sira nanaman yung diet ko.

"Oo." She said.

"Yes thank you." I said at tumakbo na palabas.

Nabukas ko na yung pinto ng room ko. When she called me again 'Minah'

I looked back at her.

I look at her with 'what?' Look.

"I'm your best friend. So please don't be shy to open up with me." Napa-kunot ako sa sinabi niya. Di ko gets.

"Mamaya na tayo mag usap. I'm really hungry." I said at tuluyan ng lumabas.

Angela's POV

After kong mag meal, dumiretso agad ako sa kwarto at sumalampak agad sa kama.

I smile. It's been a long day. Medyo nakalimutan ko na rin yung pino-problema ko. 

Napaupo ako nang mag ring yung phone ko.

Napayuko ako nang makita kung sino yung caller.

Hindi ko alam kung dapat kong sagutin to. Binaba ko na yung phone ko at hinayaan na lang iyon mag ring nang mag ring. I should ceased this feeling. I need to. Humiga na ko sa kama hindi ko namalayang tumutulo na yung mga luha sa mata ko. I'm sorry.

Playful SmileWhere stories live. Discover now