♌ İNTİKAMDAN DOĞAN TUTKULU BİR AŞK ♌
Küçük yaşta anne ve babasının ölümüne şahit olan acımasız genç bir adam... Edim Demiray.
Daha on sekizinde uyuşturucuya mahkûm olan bir kız... Lavin Kutup.
İkisi bir araya gelince, öfkeleri cehennem olacak. Tenl...
Fıstıklar, beklentilerinizi ne yönde tutmanız gerektiğiyle ilgili şu küçük notları okuyun lütfen; öncelikle bu hikayenin başlangıçta romantik bir hikâye olamayacağının farkında olarak okuyun olur mu?
Romantizm tarzını kullanan biriyim ve romantizmi severim ama yerinde, doğru zamanda ve gerçekten kurguya göre mantıklı olduğu anda. Hikâyeyi sabırla okumanızı istiyorum.
İntikam, katil ve kan üçlemesini zihninizden çıkarmayın, Edim'i romantik ve değer veren biri yapsam anlatıcılığım yapmacıklığa döner. Hikayenin psikolojik yönünü devamlı hatırınızda tutun. Bununla birlikte hikayenin başında her okuyucunun yapması gerektiği gibi karakterlerin de psikolojisini anlamaya çalışın.
Bakın hak verin demiyorum, kendi yaşam biçiminize ve kendi hayat kurallarınıza, wattpad'de okuduğunuz romantik karakterlerden yola çıkarak onları herhangi bir kalıba sokmaya çalışmayın, anlamaya çalışın diyorum.
Koccaman öpüyorum, aşşırı seviyorum! İyi ki varsınız!
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Bölüme kar taneleri bırakın sayfalarımız soğusun, karlar sayfalara dökülsün ve karlar gibi koksun ❄
6. BÖLÜM | SOĞUKKELEPÇE
'İntikam, cehennemde pişmiş ağıza alınan en tatlı lokmaydı...'
🍁
Düşmanın kadehine damlattığın zehir, sizi beraber kaderin ağına bağlar.
Belki durum bundan ibaretti, kendi ördüğü ağa bacakları saplanmış bir örümcekten farkımız yoktu, kaderin ağına takılıp kalmıştık. Edim Demiray yalnızca beni zehirlediğini, beni mahkûm ettiğini sanıyorken, fark etmese bile o da usulca karmaşaya saplanıyordu. Çünkü ben, üzerine düştüğüm ağda öylece durmayacaktım; belki gücüm yoktu ama benim kadar yaralı olan umudum da kendini toplamaya başladığı anda yılmadan denemeye devam edecektim.
Diğer yandan, kaçmakta başarısız olmuştum. Siyah Tehlikemsessizce karşımda durmuş beceriksizliğimi yüzüme sert ifadesiyle vuruyor, kendimi bütünüyle işe yaramaz hissettiriyordu.
Herkese böyle mi olur? Bazen kendime ya aşırı güvenir, ya aşırı güvensiz hissederdim. Ya çok beceriksiz, önemsiz ve değersiz olduğumu düşünür, ya da çok özel biri olduğuma ve her şeyi başarabileceğime inanırdım. Kendime güvendiğim zamanlarda en büyük güçlüklerin üstesinden gelirdim ama en küçük bir başarısızlık hiçbir işe yaramadığıma inanmam için yeterdi.
Yağmur, bakire bir kızın içine gömülen bir erkek gibi toprağın içine gömülmeye devam ederken, Edim arabanın kapısını gürültüyle kapattı.
