ODESSA'S REDEMPTION: Rise Of The Elementals (COMPLETED)(#Wattys2018 Winner)

Chapter 48: HUKLUBAN

Kinaumagahan ay pinulong nina Odessa ang mga natitirang mga mamamayan sa lungsod ng Malolos.  Makailang ulit na binilang ni Randy ang mga taong naroroon at umabot na lamang ang mga ito sa isang daan, aninapu't-pito. Dalawampu't-siyam sa mga natitira ay mga bata, anim sa kanila ay mga sanggol na wala pang isang taon ang edad. Sa isang daan at anim na pu't pito, apatnapu't anim na lamang ang mga kalalakihan kasama pati mga bata. Labing-walo ay mga matatanda at di na kayang lumaban pa.

Dalawang-daan at tatlumpu't-isa ay ang mga taong-lobo na dating pinamunuan ni Caren, at ngayon ay pinamumunuan na ni Ceasar. Kasama rin ang isang sugatan na Kapre na si Sagaway, isang  anak ni Bathala na si Banaual na gamit ang katawan ni Randy, isang mortal na paring mandirigma na si Father Mexo, isang dating pulis at ngayon ay matapang na taong-lobo na si Caren at dalawang babaeng Sangre na sina Demetria at Odessa. Sila ang natitirang pag-asa ng sangkatauhan sa mundo ng mga tao.

Lahat ay dama pa rin ang malagim na paglusob ng mga anak ng buwan. Lahat ay pinipilit na bumangon at magpatuloy sa kani-kanilang mga buhay sa kabila ng mga pangamba at takot na naroroon pa rin sa kanilang mga puso.

Sa isang sulok ay tahimik na nakaupo si Caren at malalim ang kanyang iniisip. Naroon naman sa kanyang tabi si Margaux na nakayakap sa kanyang kamay.

Nakamasid naman si Father Mexo kay Caren at makikita sa mukha nito ang labis na pag-aalala  para sa dalagang pulis. Naging malapit sa kanya si Caren dahil masaya at may kakulitan din ito kapag kasama niya ag dalaga. Aaminin man niya o hindi ay nakakaramdam din siya ng kakaibang kasiyahan kapag nakakasama niya si Caren. Ngayon ay hindi niya maipaliwanag ang kanyang nararamdaman sa labis na kalungkutan at hinagpis ng kaibigan niyang dalaga sa pagkawala ni Alex. Magkakaganito rin ba si Caren kung saka-sakaling siya ang nawala at hindi si Alex? Pero bakit tila yata siya rin mismo ay nasasaktan sa nangyayari sa babaeng napalapit na rin sa kanyang puso?

Isang tapik sa balikat ang halos magpalundag kay Father Mexo sa kanyang kinatatayuan at mawala ang atensiyon nito kay Caren. Napalingon siya kay Randy na nakatayo sa kanyang tabi.

"Among, hinihintay na po kayo para sa pagsisimula ng meeting." ang seryosong wika ni Randy sa kanya.

"Ha?...Oo.  sige sige." ang tanging tugon ni Father Mexo at mabilis na tinungo ang pinakaharapan ng altar ng simbahan. "Magsitayo po tayong lahat para sa pambungad na panalangin sa pagtitipong ito. " ang malakas na wika ni Father Mexo.

Lahat ay nagsitayuan at nakinig sa panalanging pinangunahan ng pari. Naging madamdamin at taimtim na nagdasal sa Diyos na May-Kapal ang mga naroroon na sana ay matapos na ang kaguluhan at kababalaghang nangyayari ngayon sa mundo.

Nanatili namang nakatayo sa likurang bahagi ng simbahan sina Odessa at Demetria, na pinagmamasdan ang buong paligid ng banal na lugar. Nangingibabaw sa kanila ang pagka-awa sa mga inosenteng nadamay sa pagiging paboritong nilalang ni Bathala. Kailangan na nilang kumilos para matigil na ang pananalakay ng mga anak ng buwan sa kanilang mundo at pigilan ang paghahari ng kasamaan laban sa kabutihan.

"Kailangan na nating kumilos Demetria, hindi na kakayanin ng mga taong kasama natin dito ang susunod pang paglusob ng mga anak ng buwan." ang halos pabulong na wika ni Odessa kay Demetria.

Tumingin si Demetria kay Odessa at kitang-kita nito ang sinseridad sa mukha ng kaibigan at ang pag-aalala nito sa mga tao. "Ako rin ay labis na natatakot sa kahihinatnan ng mga tao sa paghahangad na pamunuan ni diyosang Bulan ang Sanlibutan Odessa. Pero ako man ay blangko kung saan tayo magsisimula para pigilan ang kaguluhang ito." ang tugon ni Demetria kay Odessa.

"Ito ang nais ko sanang ibahagi sa inyo ng araw na nakabalik ako dito sa mundo ng mga tao. Kaso hindi ko ito naibahagi sa inyo dahil nga sa biglaang paglusob ng mga anak ng buwan. " bumuntong-hininga si Odessa at inihanda ang sarili sa kanyang sasabihin.