CHAPTER FIFTEEN

7.7K 314 25
                                    

I'll say my advance apology for this update because it is too short and too spoil. I really don't wanna update since I'm not really feeling well but because you already missed this story so I'll update for you. Please bear with me, guys. I'll make it up to you next time.
Anyway, this chapter is up. Enjoy reading guys.


 Sweet Sight in the Morning




Hindi alam ni Suzanne kung ano ang mararamdaman n'ya gayong Grade 10 student na s'ya. Parang kailan lang ay simpleng estudyante lang s'ya mula sa isang pampublikong eskwelahan, tapos nanalo s'ya sa isang internasyonal na patimpalak kaya s'ya napasok sa La Orian Academy at hindi n'ya lubos maisip na sa dami ng dinanas n'ya sa nasabing institusyon ay dito na s'ya magtatapos ng Junior High. 

Akala ko talaga hindi na ako makaka-survive sa lugar na ito.

"Waah, Suzanne-yah, you're so early!" mula sa bintana ay dumako ang tingin ni Suzanne sa kanyang kaklaseng si Ji Eun, isa sa mga foreign students ng klase nila. Ngumiti ito sa kanya at bahagyang yumuko bilang pagbati. "Jeoum achimneyo~" 

Ngumiti na rin s'ya dito at bumati. "Good morning too, Ji Eun." 

Agad naman itong nagtungo sa isang bakanteng upuan doon at naupo. "How are you last vacation?" 

Suzanne shrugged in happiness. "I'm good. My family visited my grandparents in the province." 

"Waah, joheun sori!" Ji Eun grinned on Suzanne's response. "I bet you really enjoyed your vacation there. Nado! I visited my parents too in Busan then I also stroll around Seoul before I went back here. Aigoo, the vacation is too short for us." 

"Oo nga eh. Hahaha." 

Buti pa sila nakakapunta sa ibang bansa. Kasabay ng buntong-hininga ni Suzanne ay ang matamis na ngiti n'ya kay Ji Eun. 'Di bale, darating din ako d'yan. Magsisipag ako sa pag-aaral, ga-graduate at magtatrabaho para matulungan ko ang pamilya ko at magawa ko na rin ang gusto kong gawin sa buhay ko. Gano'n nga, Suzanne!

"Sawadee ka," mangiti-ngiting napatingin ang dalawa sa bagong dating na si Ungsumalynn na nakangiti ring bumati sa kanila. Isa rin s'ya sa mga foreign students na kaklase nila. Nakasunod rin sa kanya si Keiichi na malapad ang ngiting iginawad sa kanila. 

"Ohayou gozaimasu," bati nito. "Woah, you're so early!" 

Bahagya namang tinuro ni Ji Eun si Suzanne at ngumiti nang malapad. "She's earlier than me. When I came here, she's already sitting on her chair reading." 

"You're so punctual, Suzanne-san," Keiichi snickered and their other classmates giggled as well. 

"I just want to be here early since my place is quite far from here," turan ni Suzanne. 

"You're not staying in our school's dorm?" agad nagsalubong ang kilay ni Ji Eun sa kanya. 

"Yes," tumango naman s'ya. 

"Why? I mean, you're a scholar here so you can avail La Orian's dorm just like us," ani Keiichi. 

"I can avail, honestly. But I have errands to do after school that's why I can't," nagkibit-balikat si Suzanne. "Maybe I'll think about it soon." 

Aaminin ni Suzanne na kahit sanay na s'ya sa presensya ng kanyang dayuhang mga kaklase ay hindi parin n'ya maiwasang hindi madugo sa pakikipag-usap sa kanila sa wikang Ingles. Pero, dapat sanayin n'ya ang sarili n'ya lalo pa't kakailanganin n'ya ito kung maghahanap s'ya ng trabaho. Pasasaan pa't magiging natural na rin sa kanya ang pakikipag-usap sa kanila. 

"I really admired Suzanne," Ji Eun pouted. "Even though her place is quite far from here, she still managed to come here earlier than we usually do." 

"You should get one or more alarm clocks for you to wake up early!" Ungsumalynn laughed in her own joke. "San yaan dteuuan phai khrang diaao mai phiiang phaaw sam rap khoon." (*One alarm is not enough for you.)

Nanatili paring nakanguso si Ji Eun. "I wish I could but I always ended up so tired at night because of my piano rehearsals since, you know, the piano competition in London is fast approaching so I need to double time and double effort. You know our school is so competitive and I don't wanna lose face if I fail." 

Kumunot naman ang noo ni Suzanne. "When will it be?" 

"Next week," nakangusong sagot ni Ji Eun sa kanya. 

Bahagya namang nanlaki ang mga mata ni Suzanne sa sagot nito. "That quick?" 

Grabe, kakabukas palang ng school year may sasalihan nang competition ang school namin. Ibang klase talaga. 

"Well, I wish you good luck, Baek Ji Eun-san. I know you can do it. Ganbatte!" Keiichi grinned at her. 

"Arigatouyo, Keiichi-kun.

"What's your contest piece, by the way?" tanong ni Ungsumalynn. "Is it from Chopin? Tchaikovsky? Shubert? Bach? Beethoven? Mozart? Liszt? Brahams?" 

"I was torn between Mozart's, Beethoven's and Chopin's but maybe I can decide later once I'll play them all later." 

"Well, I like Mozart but Tchaikovsky is good either." 

"Really? Well, both of their pieces were good too." 

Tahimik na kinuha ni Suzanne ang libro mula sa kanyang bago s'ya tumayo. "Guys, I have to go to the library. I'll just leave you for awhile." 

"Sure. See you in class then," ngumiti naman ang mga sa kanya nang malapad at kumaway. Mangiti-ngiti rin s'yang kumaway sa mga ito bago tuluyang umalis. 




Isang matamis na ngiti ang sumilay sa mga labi ni Suzanne nung makita n'ya ang mala-anghel na tulog na mukha ni Archles habang nakapatong ang ulo nito sa isang makapal na libro na hula n'ya'y isa na naman itong advance topic sa Math. Kahit ilang buwan palang n'yang naging kaklase ang binata ay alam n'ya kung saan ito madalas tumambay para matulog kapag hindi nito kasama ang buong Apollo. 

She silently moved the chair in front of Archles and she slightly flinched when it made a sound. Good thing it didn't wake Archles up which made her sigh in relief. She silently sat in front of the sleeping genius and leaned on her arms that were rested on top of the table. As she rested her chin on her arms, she stared at the face of the sleeping genius. 

She kept on giggling for herself while looking at Archles who silently squinting while sleeping.
Ang gwapo n'ya kapag tulog... pero mas gwapo s'ya kapag gising at nakangiti. Lalo rin s'yang gumagwapo kapag nag-e-explain s'ya ng mga Mathematical expressions. Suzanne can't help but smile as she stared on Archles' peaceful face. 

Noon, pinagtatawanan n'ya ang kanyang best friend'ng si Abby kapag pinapanood nitong matulog ang crush nito sa library o kaya sa classroom nila at parang loka-loka itong tinitignan ang tulog na mukha ng crush nito. 

Pero ngayon, hindi n'ya lubos maisip na nangyayari at ginagawa na n'ya ito ngayon sa lalaking minsan n'yang naging karibal sa internasyonal na patimpalak na iyon na nag-udyok para ipasok s'ya sa La Orian Academy. 

"Archles..." she mouthed as she gave a feather-like touch on Archles' bed black locks and swiftly fixed his eyeglasses without waking him up. Papayag ka ba kung... kung magkagusto ako sa'yo?
Nanatili ang kanyang ngiti habang nakatingin sa tulog na binata.

Guess going to school earlier than usual is worthwhile when she'll gonna see such sweet sight in the morning.

LA ORIAN ACADEMY: School of the Prodigies SEASON 1 [PUBLISHED]Donde viven las historias. Descúbrelo ahora