CHAPTER 19

26 3 0
                                    

*****

JOHN'S POV

Ang sakit saking makitang ganto kalungkot ang kapatid ko,hindi ko siya magawang lapitan at patahanin. Naiinis ako sa sarili dahil feeling ko napaka wala kong kwentang kapatid sa kanya dahil heto ako nakasilip lang sa pinto at pinapanood siya kung gaano siya kalungkot, wala akong magawa dahil wala din akong lakas ng loob para i-comfort siya.

Sinara ko na ang pinto at pumunta na lang sa baba at kumuha ng tubig sa fridge at uminom,napasabunot ako sa buhok dahil sa sobrang frustrated sa sarili.Naabutan ako ni mom sa ganung sitwasyon at agad ko namang tinanong si Jean. "How is she" dahan dahan na mang lumapit sa akin si mom para ayusin ang nagulo kong buhok dahil sa pagkakasabunot ko.

"She feel asleep after crying" medyo malungkot na sagot niya. Tumingin lang ako sa kawalan at umupo sa lamesa at umupo din siya sa katabing upuan.

"Am I bad mom?" bigla na lang yun lumabas sa bibig ko at tumingin kay mom na hinawakan ang magkabila kong pisngi at umiling bilang sagot. "No honey, why are you suddenly ask?" napayuko na lang ako at napakuyom ang kamao.

"Because I can't even comfort her mom" nakayukong sagot ko kaya inangat lang niya ang muka ko para tignan ako sa mata.

"Don't blame yourself honey,Jean will get mad to herself if she knew that you're blaming yourself for not being there for her. Besides she will be fine. "  malumay na saad niya kaya tumango na lang ako at sinabi niyang aakyat na siya dahil maaga pa sila bukas ni dad sa trabaho.

"Go to sleep honey, stop blaming yourself wala kang kasalanan" tumango nalang ako at tipid na ngumiti sa kanya. Humalik siya sa pisngi ko at umakyat na para matulog. Inubos ko na lang ang ininom kong tubig at umakyat na sa taas.

JEAN'S POV

Maaga akong nagising at dumiretso sa banyo para maghanda na sa pagpasok, naalala ko pang nakatulog ako matapos kong umiyak.Bumaba na ako at kumain saglit saka pumasok na.

➖➖➖

Lumipas ang mga araw at walang nagbago sa mga bawat araw na nagdadaan,marami pa ring mga chismosa sa school na walang magawa sa buhay kundi ang mangeelam at manghusga sa iba, hindi ko na rin masyadong napapansin si Tyron sa campus dahil noon ay kadalasan ko siyang nakakasalubong sa hallway at pag kakatuwaan ako, kaya naging payapa ang pagpasok ko at ganun din sa pag uwi.'Is he starting to plan how to kill me?' just thought of that. Well, about Chris the nerd minsan ko na lang siyang makita sa campus. Medyo nasanay na din kase akong sumasabay siya sa aking kumain tuwing break time. And about my fiance, I've been receiving a random message from him sometimes. I'm not replying because that's not my thing and besides I don't care about about him.tss.Tapos na din ang examination namin kahapon and today is Friday and I'm here laying down in my bed scrolling back and forth.'tss boring' We have a one week vacation. And I'm starting to hate this because it's so boring.

Tinignan ko ang wall clock at nakita kong 9:39 na pala ng umaga. Naisipan ko na lang pumunta sa shooting range sa kabilang bayan,medyo malayo yun kaya naligo na ako at kumain muna bago umalis. Pumunta ako sa kwarto ni John at nakita kong tulog pa siya kaya nagiwan na lang ako ng note sa mini table niya sa may gilid ng kama at humalik sa kanyang pisngi bago umalis.'tssk tulog mantika hinalikan na lahat lahat tulog pa din,pano kaya kung may ibang kasama to tss'.

Anyways, dumiretso na ko sa garahe para ihanda ang motor ko at tinignan baka may problema dun,for safety na din.

Pagkatapos kong tignan 'yon pinaandar ko na at pumunta sa aking pupuntahan. Medyo traffic kaya natagalan bago makarating doon. Binati agad ako ng mga staff dun at tinanguan ko lang sila.

Dumiretso na agad ako sa pinakadulo at nakita kong naka assemble na ang mga baril na nakalagay dun,humawak ako ng isang pistol at inasinta na ang mga target ko at nagsimula ng barilin ito,bawat baril ko at tumatama sa pinakang gitna ng target kaya unti unting sumisilay ang maliit na ngiti sa aking bibig dahil sa nakikita ko, naubusan na ako ng bala para sa pinakahuling target kaya kinuha ko ang balisong na nasa lamesa at binato ito sa pinakang huling target. Pagkatapos ko ay binaba ko na agad ang baril at tinanggal ang safety glasses sa mata ko at ang electronic shooting earmuffs.

"What a nice girl" nakarinig ako ng palakpak sa likod ko kaya lumingon ako dito at nakita ko ang dalawang lalaking magkamukang magkamuka. Malamang kambal. Pareho silang nakangiti sa akin at hindi ko alam kung bakit.

"Hi,I'm Jayden" pakilala nung pumapalakpak kanina. Nagdalawang isip pa ako kung aabutin ko ito pero sa huli ay tinanggap ko din ito dahil ayoko namang maging bastos sa kanya.

"Hello,I'm Joshua,I'm his twin and we're cute by the way." bahagya akong natawa dahil sa sinabi niya kaya nagulat silang tumingin sa akin.

"Ohh,you smiled" nahihiwagaang sambit nung pumalakpak kanina,oh he's Jayden. 'what's a big deal in smiling'

"What's your name by the way,you seems good in holding guns ah" namamanghang sabi ni Jayden sa akin mabilis lang silang marecognize dalawa. Jayden has this dimple in his right cheek and he's also a talkative person and about Joshua, tumingin ako sa kanya at ngumiti lang siya sa akin pareho silang talkative.

"I'm Jean" pagpapakilala ko.

"Lagi ka bang nandito,parang ngayon lang kase kita nakita?" tanong ni Joshua sa akin. Bahagya lang akong umiling at sinabing pumupunta lang ako dito kapag naisipan ko,tumango tango lang sila sa akin.

"We're the owner" bahagya akong nagulat dahil sila pala ang may ari nitong shooting range.

"Kaya pala ngayon lang kita nakita eh,i bet you're a gangster or what?"natatawang tanong ni Jayden. Natawa na lang ako sa kanya dahil sa tanong niya.

"Ahh about that,I'm taking criminology. I'm just practicing myself to shoot."  bahagyang lumaki ang mata nila at nagkatinginan pa kaya nagtaka ako sa itsura nila.

"We're taking criminologist too" masayang sabi ni Joshua kaya hindi na ako nagtaka kung bakit sila may ganito.

"What school?" Jayden suddenly asked.

"Harvey University,why?" balik tanong ko sa kanila. Nagkatinginan naman silang dalawa at bahagyang ngumiti. Tumango lang sila at niyaya akong maglibot libot. Wala naman akong problema dun dahil mukang makapagkakatiwalaan ko sila. Malawak ang lugar na to kaya may nakikita din akong nagpapractice sa combat.

Naglakad lakad lang kami at naglibot libot,minsan din ay pinapanood namin yung nga nag paparactice mag shoot. Inalok nila akong magdrinks kaya pumayag na din ako dahil mabuburyo lang ako sa bahay at tsaka wala namang pasok.

****
zachyy

A chance to Love Where stories live. Discover now