Psychopath+Angel (JARLEY)

-42 Verilmiş Sözler

BU BÖLÜMÜN JOKER'İN AĞZINDAN YAZILMIŞ OLAN KISMINDA LIL PEEP - BROKEN SMILE DİNLEMENİZ TAVSİYE OLUNUR! ŞARKIYI MEDYAYA BIRAKIYORUM! O KISIMDA ŞARKIYI AÇMAYI UNUTMAYIN LÜTFEN!

Oswald'ın Ağzından

Doktor Strange denen o bok... ona ulaşmak kadar zor bir şey yoktu. Dakikalardır bunun için uğraşıyordum ama en sonunda o telefon bağlanmıştı. Sesi gelen kişiyi dinlemiştim. "Evet, ben Doktor Strange?" demişti. Hınzır kıkırdayışım dudaklarımın arasından kaçarken oyalanmak istemediğim için hemen konuşmaya başlamıştım. Tekrardan bağlantının kesilmesini ve tüm bu olanları başa sarmayı istemiyordum. "Yarattığınız Punchline takma isimli kişi, yani Alexis Kaye... Harley Quinn tarafından öldürüldü. Bunu biliyor muydunuz?" demiştim.

İsmimi vermeyecektim çünkü daha sonrasında bu işin arkasında benim olduğum ortaya çıksın istemiyordum. Doktor Strange dahil hiçkimse benimle alakası olduğunu bilmemeliydi. Barda yaptığım şovdan sonra Joker bana yeterince sinirli sayılırdı. Daha fazlasını ona vermek aptallık olurdu. Kendini tutamayıp benim için olan planlarını erkene alırsa gafil avlanırdım. Oysa benim amacım onu, hatta onları gafil avlamaktı. "Sen kimsin?" diye sormuştu. Yalan söylemek yerine bu soruyu geçiştirmeyi seçtiğimden devam ettim. "Bence bunun intikamını Harley Quinn'den almalısınız." demiştim.

Onu biraz gaza getirmeye çalışıyor gibi görünebilirdim ancak amacım sadece onu cesaretlendirmekti. Cesaretli olan kimsenin gaza getirilmeye ihtiyacı olacağına inanmıyordum. Gelecek cevabı beklemiştim bir süreliğine ve bu süre beklediğimden uzun sürmüştü. Sanırsam düşünüyordu. Ne vardı ki bunda bu kadar düşünülecek? Senin yarattığın bir şeyin canına okumuşlar, git ve intikamını al sadece?

"Bunu yapmayacağım." demiş ve telefonu suratıma kapatmıştı. Sinirle elimdeki telefonu sıkarken ayağımı yere vurdum. Bu plan iyi gitmemişti... Harley'i öldürmek için daha iyi bir plana ihtiyacım vardı ama ne? Sinirlerimi yatıştırmaya çalışarak düşünmeye çalışıyordum ki telefonun çalması bunu bölmüştü.

Aslında açıp arayan kişiyi azarlamayı düşünüyordum ve bu yüzden hızlıca açmıştım. Ama benim azarlamaya fırsat bulamadan adamımın konuşmasıyla susmak zorunda kaldım. "Joker ve Jerome karşı karşıya geldiler. Joker adamlarının geri çekilmesini sağladı." demişti. Ne sikim çeviriyordu bu J? Asla onun yapacağı hareketler gibi değildi... aklını kaçırdığını düşünebilirdim, tabii daha evvelden kaçırmış olmasaydı.

"Bay J. ona silah bile doğrultmadı daha." diye de eklemişti. Aklımın iyice karışmasına sebep oluyordu bu olanlar. O esnada birden kaldığım evin çevresinden gelen ardı ardına silah sesleri telefonu kapatmamı ve eğilmemi sağlamıştı. Joker'in bu sakinliğinin altından bir şey çıkacağı belliydi! Kesinlikle o yerimi bulmuştu ve beni öldürecekti... hemde gözünü bile kırpmadan.

Koltuğun üzerinde duran silahıma uzanıp elime aldım. Öylece hayatımı kaybetmeyi bekleyecek değildim. Tek başıma kalsam bile hayatımı kurtarmak için uğraşacaktım. Joker'in eline düşmek istediğim son şey bile olamazdı. Onu yaralayacak olan bendim her şeyin en başında... Teslim olamazdım. Evin camlarının kırılma sesleri silah sesleriyle karışırken başımı korumaya çalışıyordum. Joker adamlarının hepsinin geri çekilmesini sağlarken aynı zamanda hepsini buraya yollamış olmalıydı çünkü çok fazla silah sesi geliyordu. Saldıran kişilerin çok kalabalık bir grup olduğunu düşünüyordum.

Arkadaki kapıdan kaçmayı deneyecektim. Zaten en iyi seçenek buydu çünkü araba tam arka kapının önündeydi. Kırılan camlara dikkat etmeye çalışarak hızla merdivenlerden aşağıya inmiş ve arka kapıyı açarak dışarı çıkmıştım. Adamlarımdan çoğu ölmüştü. Bu yalnız kaçacağım anlamına gelirken arabanın sürücü koltuğuna geçtim ve tam arabayı çalıştıracaktım ki... şakağımda, arka koltuktan uzatılan bir silah namlusunu hissetmiştim. Silahı şakağıma dayamıştı.