Chapter 22🥀
Slap
Uminom ako ng tubig at nagpunas ng pawis dahil kakatapos ko lang mag practice mag-isa. I want to win, I am determined to win. Napabuga ako ng malalim na hininga at nagsimula nang umalis sa court room para pumasok sa locker room upang makapagbihis.
I grab a pair of my white polo at isang itim na sports short. Pagkatapos magbihis ay umalis na ako sa gymnasium at naglakad sa papunta sa exit. It's 5:45.
Dati kaonti nalang ang mga estudyante sa mga oras na 'to pero ngayon mukhang naka participate lahat sa pag d-design ng theater na ngayon ginagawang ball room, at sawakas nahanap din ng mga mata ko si raya na busy sa pag-tulong.
Kahit pa anong nangyari at sa mga sinabi niya sa akin hindi ako titigil sa pagsuyo sa kanya. Hindi ko maitago ang ngiti sa aking mga labi kaya pumunta ako sa kinaruruonan niya nang may biglang lumapit na dalawang babae kay hiraya.
The two female students look familiar, now I remember, those two are one of Jules best friends.
'Anong ginagawa nila kay raya?!'
As I walk hurriedly I got this weird feeling in my chest that I couldn't calm, para bang may hindi magandang mangyayari at dapat ko silang pigilan.
I was close to interfere when I suddenly hear a loud noice that made me dash towards raya who got slap by one of Jules friend.
"You witch! How dare you disrespect Jules! Maangas ka lang dahil na sa'yo ang atensiyon ni hero pero pag nawalan na siya ng gana sayo babalik at babalik siya kay Jules!"
I grit my teeth as I help raya stand up but she refuse to let me hold her. I gulped an air when she showed the coldest glare. Lumipat ang mga mata ko sa dalawang kaibigan ni jules na ngayon nang gagalaiti sa galit at gusto pang saktan si raya.
Like hell I'll let her hurt hiraya again! Not even a strand of her hair, not on my watch.
"Like hell I care? And for your freaking information babaeng mas mukhang witch kesa sa akin, Hindi ko siya inagaw dahil wala akong inagaw." I hold raya's arm to stop her but she click her tongue.
"Don't stop me hero, You know why they're here? It's because of your psycho girlfriend."
After raya left making me feel guilty to what she said was a pure fact. I grit my teeth and stared at Kesha, one of Jules friend and the one who slap raya and spat those mean words.
"Did she ordered you to do this?" I ask, pissed off, reffering to Jules.
"Of course not, It was our own will."
I clenched my jaw.
"Buzz off kesha, leave her."
"At ano? Isusumbong mo ako kay Jules?"
"Hindi ko kailangan mag sumbong dahil ako mismo ang magpapatigil sa inyo."
"Are you threatening us?!" sabad naman ni catley.
"No, I'm warning you."
"Hibang ka hero! Hindi ka naman ganyan dati! Alam mo bang sinasaktan mo si Jules?!" kesha furiously said.
Nagtiim ako ng bagang. Hearing Jules name made me remember our conversation nung nag-usap kami sa cafeteria. "Mas lalo siyang masasaktan pag pinaasa ko siya."
"Hindi kita maintindihan, eh nuon pinagmamalaki mo na si Jules na talaga ang nakatadhana sayo dumating lang yang bitch na 'yan nag-bago na ang ikot ng mundo mo!"
I clenched my jaw and turn my back to leave. Umalis nalang ako sa lugar na 'yon dahil ayaw ko pang maki-pangbangayan sa kanila. My feelings will remain firm, I like raya and that's what matters to me now hindi ko alam kung paano ko siya nagustohan basta gusto ko siya.
Hindi ko alam kung paano nag bago ang naramdaman ko ang Alam ko lang dumating si raya nagbago ako pati narin ang nararamdaman ko.
